Ο Παναθηναϊκός πέρασε στην εποχή του Ρουί Βιτόρια, από τον οποίο περιμένει να τον βάλει στα σωστά καλούπια και να τον οδηγήσει στο μονοπάτι των επιτυχιών. Έγινε ο τέταρτος Πορτογάλος προπονητής στην ιστορία των πρασίνων και πρώτος μετά τον Ζεσουάλδο Φερέιρα, που ήταν στο τιμόνι από το Νοέμβριο του 2010 έως το Νοέμβριο του 2012. Οι άλλοι δύο ήταν οι Φερνάντο Σάντος, Ζοσέ Πεσέιρο.

Η τραγωδία με τους γονείς του Ρουί Βιτόρια

Ο Ρουί Βιτόρια ωστόσο φέρνει μαζί του και πολλά που χαρακτηρίζουν τον εσωτερικο του κόσμο. Οι γονείς του Αβελίνο και Εσμεραλντίνα πέθαναν σε ένα τροχαίο καθώς γυρνούσαν στο σπίτι του στην Αλβέρκα της Πορτογαλίας. Ήταν 32 ετών τότε και το έμαθε λίγο πριν πάει να αγωνιστεί σε ματς της Αλκοσετένσε.

"Τα πάντα κατέρρεαν γύρω μου. Αλλά, όπως λένε, όταν ο Θεός κλείνει μια πόρτα, ανοίγει ένα παράθυρο, και παρόλο που το πένθος είναι πάντα ένα πένθος, δεν είχα άλλη επιλογή από το να σηκώσω το κεφάλι μου και να συνεχίσω. Ήταν ένα μάθημα ζωής και μια δύναμη για το μέλλον γιατί όταν αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα, ή όταν πηγαίνω για δυσάρεστες καταστάσεις, υπάρχει πάντα μια ασφάλεια που μου λέει ότι έχω περάσει πολύ χειρότερα", θα πει σε μια από τις συνεντεύξεις του.

Οι ξένοιαστες μέρες του Ρουί Βιτόρια σε κάμπινγκ στο Αλγκάρβε

Έχει να θυμάται πως οι γονείς του μοχθούσαν από το πρωί έως το βράδυ στη δουλειά για να φέρνουν χρήματα και να μην λείπει τίποτα σε εκείνον και τπν αδερφό του. Στο μυαλό του έρχονται οι παιδικές διακοπές που γίνονταιν στο τουριστικό Αλγκάρβε και σε ένα συγκεκριμένο κάμπινγκ.

Όταν έφτανε εκείνη τη στιγμή για να κάνουν το ταξίδι για την έναρξη των διακοπών το αυτοκίνητο ήταν γεμάτο μέχρι εκεί όπου δεν επαιρνε. Μέχρι και στρώμα έπαιρναν για να μπορούσαν να κοιμούνται άνετα με τον αδερφό του. Σε εκείνες τις ανέμελες μέρες έπαιζε μπάλα από το πρωί έως το βράδυ.

Ωστόσο εκείνο που τον χαρακτηρίζε σε εκείνες τις ατελείωτες ώρες ποδοσφαίρου ήταν πως περισσότερο ασχολιόταν στη στρατηγική που θα είχαν κόντρα στην αντίπαλη ομάδα φίλων, παρά το να σημειώσει όσο περισσότερα γκολ γίνεται! Η προπονητική είχε μπει για τα καλά στο μυαλό του. Έτσι μετά τον θάνατο των γονιών του κι ενώ δεν είχε να παρουσιάσει κάποια ιδιαίτερη καριέρα ως ποδοσφαιριστής, έβαλε τέλος σε αυτή την καριέρα και ξεκίνησε την πορεία του ως προπονητής.

Το ιδιαίτερο παρατσούκλι του Ρουί Βιτόρια

Πάντως ως ποδοσφαιριστής πρόλαβε να αποκτήσει ένα παρατσούκλι. Τον έλεγαν «pés de chumbo» που σε ελεύθερη μετάφραση από τα πορτογαλικά στα ελληνικά, σημαίνει «μολυβδένια πόδια». Με βάση συνεντεύξεις πρώην συμπαικτών του αυτό είχε να κάνει με τα δυνατά σου που έκανε, καθώς η θέση που αγωνιζόταν ήταν στα χαφ. Αναφορικά με την προπονητική πήρε σχετικό δίπλωμα σε ηλικία 25 ετών και παράλληλα εργαζόταν σε σχολείο ως γυμναστής, αφού είχε ολόκληρώσει και σχετική δημόσια σχολή.

Ο Κινέζος στρατηγός Σουν Τσου και το βιβλίο του Ρουί Βιτόρια

Η τραγωδία, ήταν φυσικό να τον σημαδέψει και στην ζωή του έχει βάλει τον Κινέζο στρατηγό, συγγραφέα και φιλόσοφο Σουν Τσου. Ήταν ειδικός στη στρατιωτική στρατηγική κι έχει γράψει το βιβλίο «Η τέχνη του πολέμου». Από αυτό εμπνεύστηκε και ο Ρουί Βιτόρια για να εκδόσει το 214 το βιβλίου "Η τέχνη του πολέμου των προπονητών", έναν πρακτικό οδηγό στρατηγικής και κινήτρων στο ποδόσφαιρο.

"Ο αγωνιστικός χώρος είναι το πεδίο μάχης. Κάθε αγώνας, μια μονομαχία όπου θα κερδίζει αυτός που κάνει τα λιγότερα λάθη. Πώς συντάσσετε μια στρατηγική για να κερδίσετε; Ποια τακτική θα σας επιτρέψει να νικήσετε τον εχθρό; Πώς τοποθετούνται τα πιόνια στο γήπεδο για να εξασφαλίσουν τη νίκη; Ποια είναι η στάση του διοικητή μπροστά στις αντιξοότητες; Πώς ανεβάζετε το ηθικό των στρατιωτών; Τι είναι η αληθινή ηγεσία;

Οι αναλύσεις

Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Ρουί Βιτόρια παρέχει αναλύσεις για να οδηγήσει την ομάδα του στον θρίαμβο. Από το σχηματισμό μιας ομάδας, έως τον αγώνα σε έναν μεγάλο τελικό, μέσω των σταδίων της προπόνησης και της διαχείρισης παιχνιδιών. Είναι ένα εγχειρίδιο στρατηγικής που εφαρμόζεται στον αθλητισμό. Γνωρίζοντας τον εαυτό του και τον εχθρό, ο διοικητής θα οδηγήσει την ομάδα του στη δόξα, βασιζόμενος στη σοφία, το θάρρος και την αυστηρότητα», είναι το σημείωμα όπου συνοδεύει το βιβλίο του.

Δεν θα μπορούσε να μην ήταν μαχητής και ο ίδιος με βάση την τραγωδία που τον βρήκε και από την οποία αντλεί όλη του τη δύναμη. Πάντα θα κοιτάξει στον ουρανό, μετά από μια μεγάλη επιτυχία του, για να την αφιερώσει στους γονείς του και μετά στην εξέδρα για να την αφιερώσει στη γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά του, τρία κορίσια κι ένα αγόρι.

Ο Ρουί Βιτόρια, η Φάτιμα και το βαν!

Πολλά τα αφιερώματα που έχουν γίνει κατά καιρούς για τον Ρουί Βιτόρια και τον τρόπο που ενεργεί ως προπονητής. Πολλά από αυτά τον χαρακτηρίζουν ως έναν ηγέτη, που ξέρει να περνάει την φιλοσοφία του στους παίκτες χωρίς να φωνάζει. Τους κερδίζει με την ομιλία του, την ηρεμία του και τον τρόπο που έχει μέσω της ομιλίας του να περνάει τα μηνύματα που θέλει.

Το ξεπέταγμα του στην προπονητική το έκανε με την Φάτιμα, την οποία ανέλαβε τον Ιούλιο του 2006. Εκείνο το καλοκαίρι δέχθηκε το τηλεφώνημα του πατέρα Αντόνιο Περέιρα, ο οποίος μόλις είχε αναλάβει το πόστο του προέδρου. Έτσι ξεκίνησε μια σπουδαία 4ετία. Πέραν όσων έκανε, κάθε μέρα στην πορεία του προς το γήπεδο, πήγαινε να συλλέγει από τα σπίτια τους, όσους παίκτες δεν είχαν ούτε για τα οδοιπορικά, με το βαν που του είχε δώσει ο σύλλογος.

Όταν νίκησε τον Λεονάρντο Ζαρντίμ

Την ανεβασε δύο κατηγορίες και απέκλεισε δύο φορές την Πόρτο στο Λιγκ Καπ. Παραλίγο να αποκλείσει και την Σπόρτινγκ. Το τελευταίο του ματς με την Φάτιμα ήταν η νίκη με 1-0 επί της Τσάβες, τον Μάιο του 2010, όπου με αυτή κατέκτησε και το πρωτάθλημα στην Liga Portugal 2. Τότε στην Τσάβες ήταν προπονητής ο Λεονάρντο Ζαρντίμ, ο οποίος επίσης είχε αρχίσει να γίνεται γνωστός όπως ο Ρουί Βιτόρια.

*Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή του Σαββάτου