Ουκρανία: Ποδόσφαιρο στα χρόνια του πολέμου και τροχάδην στα καταφύγια
Ενισχυτικό ηθικού
Στην Ουκρανία παίζουν ποδόσφαιρο στη διάρκεια του πολέμου και το πρωτάθλημα διεξάγεται με θεατές που μόλις ακουστούν οι σειρήνες τρέχουν μαζί με ποδοσφαιριστές και διαιτητές στα καταφύγια
Το ποδόσφαιρο αποτελεί πλέον ψυχολογικό καταφύγιο στην Ουκρανία. Μόνο που ο “βασιλιάς των σπορ” στη χώρα έχει άμεση σχέση με αυτό καθαυτό το καταφύγιο. Πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου η Πρέμιερ Λιγκ της Ουκρανίας, το πρωτάθλημα δηλαδή, διεξάγεται με την παρουσία θεατών, καθώς οι απαγορεύσεις του στρατιωτικού νόμου για τις δημόσιες συγκεντρώσεις έχουν χαλαρώσει.
Μόνο που ο αριθμός των φιλάθλων που επιτρέπεται να βρεθούν σε ένα ματς καθορίζεται από τη χωρητικότητα του πλησιέστερου καταφυγίου κάθε γηπέδου. Η δημοφιλής Ντιναμό Κιέβου δίνει τους αγώνες της για το Europa League στο Αμβούργο, αλλά αυτούς για το πρωτάθλημα Ουκρανίας στο στάδιο “Βαλερί Λομπανόφσκι”, χωρητικότητας 16.873 θεατών. Εκδίδει μόλις 1.700 εισιτήρια, τα οποία -παρά τη συνεχή απειλή αεροπορικών επιδρομών- οι οπαδοί της σπεύδουν να προμηθευθούν.
Στην Ουκρανία το ποδόσφαιρο είναι απόλαυση
“Αν και ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη, το ποδόσφαιρο είναι κάτι που οι άνθρωποι μπορούν να απολαύσουν μαζί”, ανέφερε στο Associated Press o Βιτάλι Κοζούμπρα, οπαδός της Ντιναμό, που μαζί με τον 9χρονο γιο του, Μακάρ, βρέθηκαν στις εξέδρες στον αγώνα με τη Ζόρια Λουχάνσκ, μια ομάδα που εκτοπίστηκε, μετά τις ρωσικές επιθέσεις. Το Λουχάνσκ βρίσκεται στην Ανατολική Ουκρανία, στα σύνορα με τη Ρωσία, με 400.000 κατοίκους, στην πλειονότητά τους ρωσόφωνους και με ρωσική εθνική συνείδηση. Από το 2014 η περιοχή είχε κηρύξει ντε φάκτο την ανεξαρτησία της από την Ουκρανία με την επωνυμία Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ. Ωστόσο, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα άλλαξε έδρα και πλέον δίνει τους αγώνες της στη Ζαπορίζια, πόλη της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Δνείπερου.
Ουκρανία και ποδόσφαιρο τα μεσημέρια, με διακοπές
Το πρωτάθλημα της Ουκρανίας, με τη συμμετοχή 16 ομάδων, διεξάγεται κανονικά αλλά έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες ή αν προτιμάτε στις δυνατότητες που υπάρχουν. Ολοι οι αγώνες διεξάγονται συνήθως νωρίς το απόγευμα, καθώς οι συνεχείς διακοπές ρεύματος καθιστούν αδύνατη τη διοργάνωσή τους αφού νυχτώσει. Οταν οι σειρήνες προειδοποιούν για αεροπορική επιδρομή και σημάνει συναγερμός από τα μεγάφωνα και ταυτόχρονα από τα χιλιάδες κινητά τηλέφωνα όσων βρίσκονται στο γήπεδο, ο αγώνας διακόπτεται -ακόμη και για ώρες- και οι παίκτες και οι οπαδοί κατευθύνονται τρέχοντας στα καταφύγια.
“Αυτή τη σεζόν ήμασταν τυχεροί στο Κίεβο, καθώς δεν είχαμε συναγερμούς κατά τη διάρκεια των εντός έδρας αγώνων μας”, δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ντιναμό, Αντρίι Σάκοφ, επίσης στο Associated Press. Πρόσθεσε όμως ότι “είναι μια διαφορετική ιστορία οι εκτός έδρας αγώνες. Ο μεγαλύτερος αγώνας μας διήρκεσε 4,5 ώρες λόγω τεσσάρων συναγερμών”.
Ουκρανία, ποδόσφαιρο και στρατολόγηση
Οι Ουκρανοί ποδοσφαιριστές υπόκεινται σε επιλογή στρατολόγησης σε ηλικία 25 ετών, αλλά οι ομάδες μπορούν να υποβάλουν αίτηση για εξαιρέσεις βάσει των κανόνων προστασίας των συλλόγων. Δύο ομάδες -η Ζόρια και η Σαχτάρ Ντόνετσκ- έχουν εκτοπιστεί λόγω του πολέμου, ενώ άλλες δύο -Τσερκάσκι και Ινχούλετς Πετρόβε- ξεκίνησαν το πρωτάθλημα σε άλλα γήπεδα λόγω των ζημιών που είχαν υποστεί τα δικά τους από τους βομβαρδισμούς. Οι οπαδοί των ομάδων έχουν πλέον παραμερίσει τις μεταξύ τους αντιπαλότητες εδώ και περίπου μία δεκαετία, από τότε που ενωμένοι στήριξαν τους διαδηλωτές κατά τη διάρκεια των θανατηφόρων εξεγέρσεων του 2013 και του 2014 ενάντια στη ρωσική επιρροή.
Αργότερα, πρωτοστάτησαν στις στρατολογήσεις προκειμένου να πολεμήσουν εναντίον των Ρώσων. Οι οπαδικές λέσχες εμπλέκονται σχεδόν σε κάθε πτυχή της πολεμικής δράσης, από την ενεργό παρουσία στο μέτωπο μέχρι τη συγκέντρωση κεφαλαίων και τη στήριξη των βετεράνων και των τραυματιών. Οι αξιωματούχοι της Ντιναμό εκτιμούν ότι περισσότερο από το 80% των οπαδών τους πριν από το 2022 υπηρετεί τώρα στην πρώτη γραμμή στην Ανατολική Ουκρανία ή εκτελεί άλλα στρατιωτικά καθήκοντα.
Ανύψωση ηθικού για την Ουκρανία το ποδόσφαιρο
Το ποδόσφαιρο έχει και μια άλλη όψη εν καιρώ πολέμου στην Ουκρανία. Οκτώ ώρες ανατολικά του Κιέβου, στην περιοχή Χάρκοβο που συνορεύει με τη Ρωσία, στρατιώτες της 3ης Ταξιαρχίας Εφόδου έπαιξαν έναν αγώνα σε ένα γήπεδο κοντά σε βομβαρδισμένα κτίρια. Το ποδόσφαιρο παραμένει ένα ζωτικής σημασίας ενισχυτικό ηθικού σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα. Η ποδοσφαιρική παράδοση της χώρας χρονολογείται από το σοβιετικό παρελθόν της, όταν ήταν μια ποδοσφαιρική δύναμη που παρήγε κορυφαίους παίκτες και προπονητές. Στη δεκαετία του 1980, το οπαδικό κίνημα αποτέλεσε έκφραση της ουκρανικής αυτονόμησης, αψηφώντας τη σοβιετική εξουσία. Μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας το 1991, το ποδόσφαιρο συνέχισε να αποτελεί πηγή εθνικής υπερηφάνειας μέσα σε χρόνια πολιτικής και οικονομικής αναταραχής. Η Ουκρανία έφτασε στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 και συνδιοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012.
Δημοσιεύθηκε στην “ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ”.