Ο “τελικός” της εθνικής Ελλάδος με την Αγγλία είχε μόλις ολοκληρωθεί με ένα πολύ “σκληρό” 0-3. Το όνειρο της απ’ ευθείας ανόδου στην πρώτη κατηγορία του Nations League είχε “σβήσει” (εκτός αν το βράδυ της Κυριακής επιφυλάσσουν κανένα… βρετανικό χουνέρι οι Ιρλανδοί στα “λιοντάρια”).

Κι όμως, η μεγάλη πλειοψηφία των 60.000 φιλάθλων που κατέκλυσαν κάθε γωνιά του ΟΑΚΑ δεν σκέφτηκε ούτε την ταλαιπωρία του μποτιλιαρίσματος, ούτε τον κυκλοφοριακό “Γολγοθά” της επιστροφής για το σπίτι, αλλά έμεινε εκεί όρθια στη θέση της να χαρίσει ένα απλόχερο χειροκρότημα στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τα παιδιά του. Μακάρι το συγκεκριμένο κατευόδιο για το Ελσίνκι να αποτελέσει οδηγό για το μέλλον μιας εθνικής ομάδας που αν αγκαλιαστεί από τον μέσο Έλληνα φίλαθλο, είναι σίγουρο ότι θα μας χαρίσει πολύ μεγάλες βραδιές στο μέλλον.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d5m5ohx546h5)

Η Εθνική Ελλάδος και... αν ο Πίκφορντ δεν γινόταν Σμάιχελ στην ίδια εστία του ΟΑΚΑ

Γιατί ακόμη και σε μια βραδιά που το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν έφτασε σε καμιά περίπτωση τα επίπεδα απόδοσης του θριάμβου του στο Γουέμπλεϊ, επιβεβαίωσε το πόσο ταλέντο υπάρχει στη νέα γενιά των Ελλήνων διεθνών.

Με εξαίρεση τον πρόλογο και τον επίλογο της αναμέτρησης (το πρώτο και το τελευταίο δεκάλεπτο) η διαφορά των δύο ομάδων στο χορτάρι δεν αντικατοπτρίζεται στο τελικό σκορ. Κι αν ο Πίκφορντ δεν θύμιζε Σμάιχελ απέναντι στον Φώτη Ιωαννίδη – στη φάση που ο άσος του Παναθηναϊκού έπεσε θύμα του αντίπαλου τερματοφύλακα με τον ίδιο τρόπο που ο Αλέξης Αλεξανδρής είχε νικηθεί από τον Δανό “γίγαντα” πριν από 27 χρόνια και μάλιστα στην ίδια εστία – ενδεχομένως το σενάριο του “τελικού” να εξελισσόταν πολύ διαφορετικά.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d5m87x87gf3t)

Δεν έχει, όμως, και μεγάλο νόημα να στεκόμαστε στις λεπτομέρειες ενός μεμονωμένου αγώνα. Ούτε να αναλύσουμε το παιχνίδι με τους Άγγλους μέσα από κάποιο βραχυπρόθεσμο πρίσμα.

Η εθνική Ελλάδος έχει μπροστά της μια μεγάλη και μακριά διαδρομή

Το είχαμε επισημάνει και παραμονές της σπουδαίας αναμέτρησης του ΟΑΚΑ: Το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η εθνική μας ομάδα δεν είναι αμιγώς αγωνιστικό. Σχετίζεται με τη δημιουργία μιας γενιάς οπαδών της “γαλανόλευκης” και μιας ριζικής αναθεώρησης της κοσμοθεωρίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, σύμφωνα με την οποία ο σύλλογος που αγαπάμε είναι πάνω απ’ όλα.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και τα παιδιά του έχουν να διανύσουν πολύ μεγάλη διαδρομή μπροστά τους για να εδραιωθούν στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και να μας χαρίσουν βραδιές βγαλμένες από τα πιο τρελά μας όνειρα.

Δεν υπάρχουν περιθώρια απογοήτευσης, παρά μόνο προσμονή για τις επόμενες προκλήσεις. Όταν βρίσκεσαι στο ίδιο ρινγκ με τις “μεγάλες δυνάμεις” του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου κινδυνεύεις να σωριαστείς απότομα και με επώδυνο τρόπο στο καναβάτσο. Ακόμη κι όταν αυτό συμβαίνει σε παιχνίδια που σου δίνουν την ευκαιρία να διεκδικήσεις με μεγαλύτερες αξιώσεις μια υπέρβαση λόγω ειδικών συνθηκών (όπως συνέβη το βράδυ της Πέμπτης) οφείλεις να σηκώνεσαι γρήγορα στα πόδια σου και να μην απογοητεύεσαι από τον πόνο μιας δυνατής γροθιάς.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d5m8z5saqtlt)

Αρχής γενομένης από την αναμέτρηση με τη Φινλανδία, η εθνική μας ομάδα οφείλει να κοιτάει μόνο μπροστά. Άλλωστε είναι εξαιρετικά σημαντικό το “τρίποντο” απέναντι στους Σκανδιναβούς, καθώς το έχουμε μεγάλη ανάγκη για να “σφραγίσουμε” την παρουσία μας στο δεύτερο γκρουπ της κλήρωσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου και να έχουμε ένα πιο βατό μονοπάτι για να βρεθούμε στα γήπεδα των ΗΠΑ, του Μεξικού και του Καναδά το καλοκαίρι του 2026.

Πάνω απ’ όλα όμως αυτή η νέα άκρως ελπιδοφόρα γενιά των Ελλήνων διεθνών οφείλει να σφυρηλατήσει το χαρακτήρα και την προσωπικότητα εκείνη που θα τη βοηθήσει να εδραιωθεί στην ελίτ. Κι αν αυτό συμβεί, θα έρθουν και οι βραδιές που ονειρευόμαστε!

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".