Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι ποδοσφαιριστές που ζουν στη χώρα των καταραμένων και η εξομολόγηση του Κολομβιανού Φρέντι Γκουαρίν είναι απλώς ένας κρίκος στην αλυσίδα. Ο 38χρονος πρώην παίκτης της Ίντερ υπήρξε χαρισματικός στον αγωνιστικό χώρο, όμως ο εθισμός του στο αλκοόλ έγινε η εκατόμβη του. 

Ο Γκουαρίν προέβη σε μια σπαρακτική εξομολόγηση. Μίλησε για το πώς κατρακύλησε και το κόστος που είχε αυτό, ενώ εξομολογήθηκε ότι αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, αφού τον χώρισε η σύζυγός του. Έπεσε από μπαλκόνι του 17ου ορόφου. Ο Κολομβιανός αποσύρθηκε το 2021. Η Ίντερ τον πήρε από την Πόρτο, στην οποία έπαιζε επί τετραετία, αρχικά δανεικό, το 2012, και έπειτα με αγορά. Ο Γκουαρίν έμεινε στο Μιλάνο ως το 2016 και προς τα τέλη της θητείας του, ενώ και ο ίδιος έμπαινε στην πιο παραγωγική περίοδό του, έγινε η ζημιά. 

Βρέθηκε στη Σαγκάη να παίζει ποδόσφαιρο και το τελικό στάδιο της καταστροφής έγινε στη Βραζιλία, που έπαιζε για λογαριασμό της Βάσκο ντα Γκάμα. 

Η εξομολόγηση του Φρέντι Γκουαρίν

Αρχικά, στην Ίντερ διαχειρίστηκα την κατάσταση πολύ καλά: Μέθυσα δύο ημέρες πριν από παιχνίδι, στη συνέχεια βγήκα στο γήπεδο, πέτυχα ένα ή δύο γκολ, η ομάδα νίκησε. Νομίζω ότι όλα άρχισαν από την έλλειψη αντίληψης. Έπινα στο σπίτι, στην ντίσκο, στο εστιατόριο. Είχα ήδη την οικογένειά μου και αυτό ήταν κακό γιατί ήξερα ότι έκανα λάθη, τόσο στη δουλειά όσο και στις οικογενειακές μου υποχρεώσεις. Απέτυχα σε όλους τους στόχους μου, τόσο τους ποδοσφαιρικούς όσο και τους προσωπικούς.

Με ήλεγχε εντελώς το αλκοόλ, ήρθαν να μου πουν μέσω του ατζέντη μου ότι δεν μπορούσα να μείνω άλλο στο Μιλάνο: 'Πρέπει να τον πάρεις από εδώ, τώρα'. 

Οι πρώτοι έξι μήνες (σημ. στη Βάσκο ντα Γκάμα) με έκαναν να αισθάνομαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Μετά ήρθε η Covid, ο χωρισμός από τη γυναίκα μου... Ήπια 50, 60 ή 70 μπύρες σε ένα βράδυ. Έφτασε η πανδημία, δεν υπήρχαν προπονήσεις, δεν υπήρχε ομάδα, δεν υπήρχε ποδόσφαιρο.

Αναζήτησα τον κίνδυνο, την αδρεναλίνη, ήθελα να δω τα όπλα, την κίνηση στις φαβέλες, δεν ανησυχούσα για τίποτα. Ήταν δύσκολες στιγμές, ήμουν τελείως μεθυσμένος για 10 μέρες, κοιμόμουν από την κούραση και ξυπνούσα με μια μπύρα δίπλα μου. Ζούσα στον 17ο όροφο και αποκόπηκα της ζωής, των πάντων, η αντίδρασή μου ήταν να πέσω από το μπαλκόνι. Υπήρχε όμως ένα δίχτυ, πήδηξα και με έστειλε πίσω, προφανώς δεν το πρόσεξα. Δεν κατάλαβα τι έκανα, δεν ξέρω τι συνέβη.

Έφτασα στο σημείο να μη με νοιάζει πια τίποτα, μόνο και μόνο για να μπορώ να κάνω κακό στον εαυτό μου. Η μαρτυρία μου είναι θέλημα θεού και ξέρω ότι αυτή θα φτάσει σε πολλές γωνιές του κόσμου, θα αγγίξει πολλές καρδιές και σίγουρα θα σώσει ανθρώπινες ζωές.