Η τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας, Έλι Ρόμπακ βίωσε κάτι σοκαριστικό τον περασμένο Μάρτιο καθώς υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο το οποίο για καλή της τύχη δεν της άφησε κάποια μόνιμη βλάβη στον εγκέφαλο ή την όρασή της! Αφού κατάφερε να βγει νικήτρια μετά την συγκλονιστική περιπέτειά της, βρήκε την δύναμη και επέστρεψε ξανά στην αγωνιστική δράση μετά από 303 ημέρες για να πραγματοποιήσει το ντεμπούτο της με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.

Η Έλι Ρόμπακ επέστρεψε στα γήπεδα 303 ημέρες μετά το εγκεφαλικό που υπέστη

Το Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου θα είναι μια ημέρα που θα μνημονεύει για πάντα η Έλι Ρόμπακ καθώς επέστρεψε ξανά στην αγωνιστική δράση μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη αλλά και γιατί πραγματοποίησε το ντεμπούτο της με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα κόντρα στην Ρεάλ Μπέτις για τη Liga F, κάτι που περίμενε πως και πως να κάνει. "303 μέρες μετά. Ο στόχος ήταν πάντα να παίξω ξανά το παιχνίδι που αγαπώ και μερικές φορές φαινόταν αδύνατο, αλλά το να το κάνω για την Μπαρτσελόνα είναι ένα όνειρο. Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι", ανέφερε μεταξύ άλλων.

Αυτό μάλιστα ήταν το πρώτο ματς στο οποίο αγωνίστηκε και έκατσε κάτω από τα γκολποστ μετά τον Μάριο του 2023. Στην ομάδα γυναικών των "μπλαουγκράνα" εντάχθηκε τον περασμένο Ιούνιο όταν και αποχώρησε ως ελεύθερη από την Μάντσεστερ Σίτι, ενώ συγκλόνισε με την δήλωσή της πως: "Tο να έρθω στην Μπαρτσελόνα, να προσπαθήσεις να πατήσεις στο έδαφος ήταν δύσκολο στην καλύτερη ομάδα και τον καλύτερο σύλλογο στον κόσμο. Χρειάστηκε λίγος χρόνος, αλλά είμαι πολύ ευγνώμων για την υπομονή που έδειξε ο σύλλογος και την υποστήριξη και την καθοδήγηση που μου έδωσαν".
Αναλυτικά όσα αναφέρει στην ανάρτησή της η Έλι Ρόμπακ:

"303 μέρες μετά. Ο στόχος ήταν πάντα να παίξω ξανά το παιχνίδι που αγαπώ και μερικές φορές φαινόταν αδύνατο, αλλά το να το κάνω για την Μπαρτσελόνα είναι ένα όνειρο. Ήταν ένα ταξίδι. Ευχαριστώ όλους όσους με υποστήριξαν στην πορεία τίποτα δεν θα ξεπεράσει ποτέ αυτό το συναίσθημα".

Στους δημοσιογράφους μετά το τέλος του αγώνα σημείωσε πως: "Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι από τον Ιανουάριο περίπου. Δεν έπαιξα ή δεν μπόρεσα να προπονηθώ για ένα σημαντικό διάστημα, περίπου πέντε ή έξι μήνες. Και μετά το να έρθω στην Μπαρτσελόνα, να προσπαθήσεις να πατήσεις στο έδαφος ήταν δύσκολο στην καλύτερη ομάδα και τον καλύτερο σύλλογο στον κόσμο.

Χρειάστηκε λίγος χρόνος, αλλά είμαι πολύ ευγνώμων για την υπομονή που έδειξε ο σύλλογος και την υποστήριξη και την καθοδήγηση που μου έδωσαν. Και όλη τη βοήθεια που έλαβα από προπονητές, ιατρικό προσωπικό και τα πάντα. Ήταν μια μακρά διαδικασία γιατί είναι δύσκολο να ξαναβρείς τα πόδια σου μετά από τόσο καιρό, πιο δύσκολο από ό,τι νόμιζα, αλλά νιώθω ότι βελτιωνόμουν κάθε μέρα, πίεσα και δούλεψα όσο πιο σκληρά μπορούσα. Είναι μία ανακούφιση που έχω φτάσει σ' αυτό το σημείο".