Υπάρχει άραγε ακόμη ο ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο; Η απάντηση είναι ναι και το τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Νάτσο Σκόκο. Ο ποδοσφαιριστής που "μάγεψε" τα ελληνικά γήπεδα με την κλάση του και έκανε την πλειοψηφία των φιλάθλων να "υποκλιθεί" στο ταλέντο του. Ο γνωστός σε όλους μας "υδραυλικός", ένα παρατσούκλι που βγήκε στην Ελλάδα λόγω της απίθανης ικανότητάς του να ντριμπλάρει και που έμεινε για πάντα στην ιστορία της ΑΕΚ ως ένας εκ των κορυφαίων Αργεντινών παικτών που φόρεσαν ποτέ την κιτρινόμαυρη φανέλα.


Ο ρομαντισμός του Σκόκο για το ποδόσφαιρο και η αγαπημένη του Hughes FC της Αργεντινής

Ο σπουδαίος Σκόκο ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση τον Ιανουάριο του 2022 και οι περισσότεροι αν όχι όλοι πίστεψαν ότι αυτό ήταν το φινάλε του στο χορτάρι. Κι όμως όχι. Κλωτσά ακόμα τη μπάλα στα 39 του χρόνια, όχι για ομάδα που αγωνίζεται σε κορυφαίο επίπεδο αλλά για την αγαπημένη του Hughes FC, τον σύλλογο της γενέτειράς του που συμμετέχει στο τοπικό πρωτάθλημα της Venadense League στην Αργεντινή. Το κορυφαίο όλων είναι ότι δεν είναι απλά παίκτης της ομάδας αλλά και πρόεδρος.

Τι πιο ρομαντικό από το να επιστρέφει κανείς στον τόπο όπου έχει μεγαλώσει και είχε για πάντα στην καρδιά του όλα τα χρόνια που έπαιζε μακριά του για να "απογειώσει" την τοπική ομάδα της πόλης. Για τους πολύ παρατηρητικούς και κάτι που ελάχιστοι μπορεί να θυμούνται είναι ότι όταν ο Σκόκο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος με την "Ένωση" το 2011, είχε φωτογραφηθεί στα αποδυτήρια με φανέλα της Hughes FC. Η ομάδα που πάντα είχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά και στην οποία έμελλε μετά το τέλος της καριέρας του να παίξει ποδόσφαιρο όχι απλά για να την βοηθήσει αλλά για να την οδηγήσει σε διάκριση και να την κάνει να πρωταγωνιστήσει.

scoco_aek


Πρόεδρος, παίκτης ευεργέτης στην Hughes FC, μια ποδοσφαιρική καθημερινότητα

Αυτό είναι και το όραμα του για τον σύλλογο εξάλλου από τότε που ανέλαβε χρέη προέδρου. "Είμαι ήδη κουρασμένος από τις προπονήσεις αλλά το κίνητρο της κατάκτησης ενός τίτλου με τον σύλλογο με κρατά ενεργό", είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του. Λόγια που δείχνουν το πόσο μεγάλη είναι η δύναμη που κρύβει από πίσω του ένας στόχος ο οποίος τελικά υπερνικά τα πάντα. "Από το 2017 ασχολήθηκα με την Hughes FC. Με αρκετούς φίλους ασχοληθήκαμε με την Επιτροπή. Μετά, όταν αποσύρθηκα είχα ήδη συμμετάσχει πλήρως στον συντονισμό όλου του ποδοσφαιρικού τμήματος και στο να παίζω στην ομάδα", είχε τονίσει σε συνέντευξή του.

Μάλιστα, η αγάπη για τον τόπο του ήταν ανέκαθεν τέτοια που όπως και ο ίδιος είχε αποκαλύψει, επέστρεφε πάντα με την οικογένειά του στην πόλη, ακόμη και όταν έπαιζε στο εξωτερικό και είχε έναν μήνα διακοπές καθώς εκεί υπήρχαν και υπάρχουν οι φίλοι, οι συγγενείς και φυσικά η ομάδα που λατρεύει. Ο Σκόκο δεν έκρυψε και το ότι του αρέσει που ζει σε μια πόλη 7.000 κατοίκων, κάτι που απολαμβάνει και με το… παραπάνω καθώς ζει έναν απλό τρόπο ζωής που δεν μπορούσε να έχει στο παρελθόν λόγω της επαγγελματικής του καριέρας.

"Η καθημερινότητά μου είναι ό,τι πιο φυσιολογικό υπάρχει. Σηκώνομαι, πηγαίνω το κοριτσάκι μου στον κήπο. Μαζί της απολαμβάνω ακριβώς αυτά που δεν μπορούσα  λόγω των ταξιδιών και των αγώνων. Η ιδέα αυτών των πρώτων ετών ήταν να μην έχω προγράμματα, να είμαι πολύ σπίτι, να απολαμβάνω άλλα πράγματα. Με λίγα λόγια, έχω μια ζωή που δεν μπορούσα να έχω πριν. Μου αρέσει το χαμηλό προφίλ, που δεν νιώθω ότι με παρακολουθούν και πως εδώ οι άνθρωποι με αντιμετωπίζουν σαν έναν από αυτούς, σαν τον Νάτσο ως αγόρι και αυτό με κάνει να απολαμβάνω τα πάντα". Καλά είναι τα φώτα της δημοσιότητας και η προβολή όμως πάντα στο τέλος της ημέρας αυτό που έχει σημασία είναι να απολαμβάνει κανείς αυτό που κάνει. Και ο Σκόκο το έχει καταφέρει.


Ο Σκόσκο θέλει να "απογειώσει"  και να δει την Hughes FC να θριαμβεύει στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής

Μετά από μια σπουδαία επαγγελματική καριέρα 17 ετών όπου αναδείχθηκε από την Νιούελς Ολντ Μπόις, έγραψε με "χρυσά" γράμμα το όνομά του στην ιστορία της Ρίβερ Πλέιτ με την οποία πανηγύρισε το Κόπα Λιμπερταδόρες το 2018, συστήθηκε στο ελληνικό κοινό με την ΑΕΚ τη φανέλα της οποίας φόρεσε για μια τριετία (2008-11) και κάθε γκολ του πανηγυριζόταν σαν κάτι ξεχωριστό, κάτι που τον έκανε ποδοσφαιρικό ίνδαλμα για κάθε Ενωσίτη που τον έβλεπε σαν κάτι "μαγικό". Ο Αργεντίνος "μάγος" της "στρογγυλής θεάς" που είχε επίσης θητείες στη Πούμας, την Αλ Αϊν από τα Εμιράτα, την Ιντερνασιονάλ και την Σάντερλαντ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει βρει το νόημα της ζωής.

Ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο, συνεχίζει όχι απλά να προπονείται και να παίζει αλλά ακόμη περισσότερο να έχει μεγάλους στόχους και όνειρα για να δει την Hughes FC να κάνει βήματα μπροστά και να θριαμβεύει. Τι πιο ισχυρό από το κίνητρο να "εκτοξεύσει" την ομάδα του τόπου του μέσα όχι απλά μέσα από το χορτάρι αλλά και από τη θέση του προέδρου. Τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι. Κι αν βρεθεί ποτέ κανείς στη Νότια Σάντα Φε της Αργεντινής, μην παραξενευτεί αν δει τον Νάτσο Σκόκο με τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια να κλωτσά τη μπάλα στο χορτάρι στο γήπεδο της… γειτονιάς.

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή