Φυσέκης στο parapolitika.gr: "Φαβορί η Πόρτο, αλλά μεγάλη ευκαιρία για τον Ολυμπιακό"

Ο πρώην τερματοφύλακας του Άρη και της ΑΕΚ, μεταξύ πολλών άλλων ομάδων, Ιωάννης Φυσέκης φαντάζει ο ιδανικότερος να σκιαγραφήσει το προφίλ της Πόρτο, λίγο πριν από την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό για την 7η αγωνιστική της League Phase του Conference League.

O 39χρονος, που μένει στο Ναζαρέ της Πορτογαλίας τα τελευταία 5 χρόνια, με την Πορτογαλίδα γυναίκα του, την Κριστιάνα, και τα τρία τους παιδιά, ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο, καθώς πέρα από πρώην επαγγελματίας αθλητής, έχει και σπουδές προπονητικής, ενώ δεν σταματάει να ασχολείται με τη στρογγυλή θεά, παρότι έχει τελειώσει μοριακή βιολογία και γενετική (παράλληλα με το ποδόσφαιρο) και εργάζεται ως καθηγητής σε κολέγιο που συνεργάζεται με το Cambridge.

Το Ναζαρέ, το αγαπημένο μέρος στη γη των surfers και των φίλων του Beach Soccer, απέχει 210 χλμ. από τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας, το Πόρτο, και ο Φυσέκης ξέρει πολλά να μας πει για τη βόρεια πλευρά των Ιβήρων…

Η ζωή στην Ιβηρική και η Πορτογαλίδα γυναίκα του

Ερωτηθείς για την απόφασή του να μείνει μόνιμα στην Πορτογαλία, η απάντησή του ήταν πολύ εύκολη: "Πώς ήρθα στην Πορτογαλία; Χμμμ ήρθα για να παίξω ποδόσφαιρο. Όχι εντάξει πλάκα κάνω, ήμουν ήδη μεγάλος για αυτό. Η γυναίκα μου είναι πορτογαλίδα, οπότε έιχαμε μία συζήτηση όταν έμεινε έγκυος (δίδυμα), που θα ήταν προτιμότερο να να ξεκινήσουμε αυτή την περιπέτεια. Εγώ θεώρησα σωστό να μείνουμε στην Πορτογαλία, για να μπορεί να επικοινωνεί στην γλώσσα της με τους γιατρούς, σε ζητήματα της εγκυμοσύνης. Στην πορεία, βλέποντας και την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, αυτό λειτούργησε αποτρεπτικά για εμάς. Μου λείπει πολύ η Ελλάδα και την υπερασπίζομαι όπου σταθώ και όπου βρεθώ, αλλά με λυπεί η κατάσταση και δεν μπορώ να παραβλέψω, ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά".

"Όχι πως η Πορτογαλία θεωρείται υπερδύναμη στην οικονομία, αλλά είναι σίγουρα πιο ήσυχα, ίσως λόγω γεωπολιτικής και γεωγραφίας. Βρίσκεται στην άκρη της Ευρώπης και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με γείτονες. Κάποτε υπήρχαν και εδώ θέματα με τους Ισπανούς, αλλά αυτό έχει πλέον παρέλθει. Δεν υπάρχει κανένα τέτοιο ζήτημα, τωρα ουσιαστικά είναι μία χώρα, στην εκπροσώπηση στην Ευρώπη. Οπότε θεώρησα πως είναι καλύτερο περιβάλλον να μεγαλώσεις παιδιά. Θέλω να μάθω εγώ στα παιδιά μου την Ελλάδα και όχι να ζήσουν εκεί σε μία καθημερινότητα, που κάποιες φορές δεν είναι ευχάριστη".

Ιστορίες από την καριέρα του... ο Άρης, η ΑΕΚ και ο Γεωργέας

Μιλώντας για τα πρώτα βήματα της καριέρας του, την σταδιοδρομία του στο ποδόσφαιρο και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως επαγγελματίας αθλητής, ο 39χρονος πορτιέρε αναφέρει: "Η μεγαλύτερη δυσκολία της γενιάς μου ήταν να πάρεις ευκαιρίες ως νεαρός. Στην ηλικία των 18-19 ετών, οι ομάδες δεν σε εμπιστεύονταν, σε θεωρούσαν ακόμη πιτσιρικά. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία για εμένα, καθώς δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα προσαρμογής. Είχα φύγει σε νεαρή ηλικία από το σπίτι των γονιών μου λόγω σπουδών, κάπου εκεί ήρθε και η πρόταση για να αγωνιστώ σε υψηλότερη κατηγορία, οπότε είχα συνηθισει να μένω μόνος. Δεν λέω πως δεν έπαιρνε ευκαιρίες κανένας, αλλά ήταν δυσκολότερο από ότι τώρα. Πλέον βλέπουμε πως οι ομάδες μας κινούνται ολοένα και κοντινότερα σε ευρωπαϊκά πρότυπα και ρίχνουν το βάρος στην παραγωγή ταλέντων από τις ακαδημίες".

"Όσον αφορά το αν έχω μετανιώσει για κάποια απόφασή μου, αν έπρεπε να απαντήσω με ένα ναι ή ένα όχι, θα έλεγα όχι. Σύμφωνα με τις εμπειρίες μου πάντα, γιατί ήμουν και νεαρός, θεωρώ πως αξιολογούσα τις συνθήκες με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Με τα δεδομένα που γνώριζα τότε, θεωρώ πως πήρα σωστές αποφάσεις. Βέβαια, αν κοιτάξεις ένα γεγονός αργότερα, είναι φυσιολογικό να λέμε πως ίσως έπρεπε να αντιδράσω καλύτερα σε κάποια πράγματα ή να πάρω άλλες αποφάσεις. Οπότε δεν θεωρώ ότι έχω μετανιώσει, αλλά ίσως τώρα να έκανα κάποιες κινήσεις διαφορετικά. Κάτι που θα ήθελα, μετά την ΑΕΚ, να αναζητήσω την τύχη μου στο εξωτερικό, έστω και σε χαμηλότερη κατηγορία".

Στο ερώτημα αν πέρασε καλύτερα στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα, αλλά και την ομάδα που "δέθηκε συναισθηματικά" παραπάνω, η απάντηση εκπλήσει: "Δεν μπορώ να διαλέξω, δεν έχω παράπονο για το πως πέρασα σε καμία από τις δύο πόλεις. Η Θεσσαλονική είναι η πόλη που μεγάλωσα, οπότε είχα το περιβάλλον που γνώριζα. Από την άλλη, στην Αθήνα έχεις αμέτρητες επιλογές. Συνάντησα ξανά φίλους που είχαν μετακινηθεί στην Αθήνα νωρίτερα, ενώ βρισκόμουν σε μία ομάδα όπως η ΑΕΚ, που εκείνα τα χρόνια αγωνιζόταν στο Champions League και είχα για συμπαίκτες πολύ μεγάλα ονόματα. Δεν μπορώ να διαλέξω, πέρασα ωραία και στα δύο μέρη".

"Όταν ήμουν μικρός σκεφτόμουν πως θέλω να παίξω στην ομάδα του χωριού μου, τον Τρίλοφο Θεσσαλονίκης. Με αυτή την ομάδα έχω ένα διαφορετικό δεσιμο, γιατί είναι ο τόπος μου. Ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης με ανέδειξε, ενώ εκεί πέρασα όμορφα χρόνια και ως φοιτητής, αλλά επαγγελματικά δέθηκα με τον Άρη. Ήταν και η ηλικία μου τότε, που με έκανε να αντιληφθώ διαφορετικά το παιχνίδι. Ήρθα κοντά και με τους ανθρώπους του και με τους φιλάθλους. Στην ΑΕΚ ήμουν μικρότερος, στο επίκεντρο ήταν οι παίκτες που είχαν παραπάνω χρόνο συμμετοχής με την ομάδα. Πάντως το περιβάλλον και εκεί ήταν άψογο".

"Η ΑΕΚ, εκείνη την εποχή είχε κάνει ένα μεγάλο παιδομάζωμα, την ίδια περίοδο που υπέγραψα εγώ, είχε αποκτηθεί ο Παπασταθόπουλος, ο Πλιάτσικας, ο Χέτε Μάι, ο Τόζερ, ο Κουτρουμάνος, ο Κυριακίδης κι άλλοι… Με κάποιους από αυτούς, επειδή ήμασταν και πιο κοντά ηλικιακά, κάναμε και περισσότερη παρέα. Όταν έχεις ένα γκρουπ 25 ατόμων, δεν είναι δυνατόν να κάνουν όλοι παρέα, αλλά οι μικροί ήμασταν πιο κοντά. Ο Νίκος Γεωργέας, μας έπαιρνε συχνά στην παρέα του, πηγαίναμε και για καφέ στα Βριλήσσια. Θυμάμαι κάποια στιγμή στα αποδυτήρια 2 -3 μήνες αφότου είχα υπογράψει στην ΑΕΚ, μου είπε: “με εσένα πρέπει να πάω για καφέ μαζί σου, για να μάθω τί άνθρωπος είσαι, εδώ και 2 -3 μήνες που είσαι στην ομάδα είσαι πολύ ήσυχος, δεν έχεις ανοίξει το στόμα σου να μιλήσεις. Ο Γεωργέας προσέφερε σημαντικά στα αποδυτήρια της ομάδας, ενώ είχε και πολύ χιούμορ. Τον θυμάμαι να λέει: "Πώς γίνεται πάντα να με έχετε τέταρτη επιλογή και στο τέλος να παίζω εγώ;" Ήταν ένα τρομερό παιδί που πάντα έδινε το μέγιστο".

Το προφίλ της Πόρτο και γενικότερα των πορτογαλικών ομάδων

Η κουβέντα δεν θα μπορούσε να μην δε πάει στο επερχόμενο παιχνίδι του Ολυμπιακού, στο Ντραγκάο, με την Πόρτο: "Από πολύ παλιά, οι ελληνικές ομάδες έρχονται αντιμέτωπες με πορτογαλικές και μάλιστα ο Ολυμπιακός έχει αντιμετωπίσει ξανά την Πόρτο στο παρελθόν. Στον βορρά (Πόρτο) της Πορτογαλίας, οι άνθρωποι είναι πιο σκληροί, πιο χοντρόπετσοι να το πω λαϊκά, ενώ ο νότος είναι πιο soft κι επενδύει περισσότερα χρήματα στο ποδόσφαιρο. Από την άλλη, η Μπράγκα και η Πόρτο μαζεύουν ό,τι καλύτερο υπάρχει από πιτσιρικάδες, στη γύρω περιοχή. Κάπως έτσι είχε συμβεί και με την μεγάλη ομάδα του Μουρίνιο, που είχε πολλούς "διψασμένους μαχητές", από εκεί τριγύρο και πάνω σε αυτή τη φιλοσοφία έχτισε τις επιτυχίες της ομάδας".

"Μπορεί κάποιες φορές οι Πόρτο και η Μπράγκα να μην έχουν καλή φουρνιά, πάντα όμως δίνουν στον αγωνιστικό χώρο το μέγιστο. Παράδειγμα, η Πόρτο του Κονσεϊσάο, πήρε ένα πρωτάθλημα κόντρα σε μία Μπενφίκα, που είχε ψοδέξει 100 εκατομμύρια σε μεταγραφές και τελικά η Πόρτο πήγε χαλαρά και ήσυχα και της πήρε το πρωτάθλημα. Κάπως έτσι κρατιούνται ψηλά και φέτος, παρ’ ότι το ρόστερ της δεν είναι ισάξιο, με αυτά της Μπενφίκα και της Σπόρτινγκ. Θεωρώ την Πόρτο φαβορί, όμως παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να πάρει θετικό αποτέλεσμα, ειδικά τώρα, μετά και την απόλυση του προπονητή της, Βίτορ Μπρούνο".

"Γενικά είναι μία περίοδος περίεργη, για τις ομάδες της Πορτογαλία, όσον αφορά τους προπονητές. Η Σπόρτινγκ άλλαξε προπονητή, γιατί ο Αμορίμ πήγε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπενφίκα, άλλαξε τον Σμιντ με τον Λάζε και τώρα η Πόρτο, αφότου έφυγε ο Κονσεϊσάο, που πλέον είναι προπονητής της Μίλαν, απέλυσε και τον Βίτορ Μπρούνο, λόγω των τελευταίων αρνητικών αποτελεσμάτων. Τώρα όσον αφορά αυτές τις αποφάσεις, απ’ ό,τι ακούγεται και αντιλαμβάνομαι κι εγώ, αυτοί οι προπονητές, σε κάθε ματς κρίνονται. Δηλαδή, έχουν το πρωτάθλημα, το κύπελλο κι ακόμη μία άλλη μορφή κυπέλλου, που συμμετέχουν οι 4 μεγάλες. Ακόμη και σε αυτό, το οποίο δίνει απλώς ένα χρηματικό έπαθλο, οι προπονητές φοβήθηκαν να κάνουν ροτέισον και πήραν σοβαρά τη διοργάνωση, γιατί το οποιοδήποτε αποτέλεσμα, μπορεί να κρίνει τη θέση τους".

"Δεν μου έκανε εντύπωση που η Πόρτο άλλαξε τον προπονητή της. Εμείς στην Ελλάδα, κατηγορούμε τους εαυτούς μας πως αλλάζουμε γρήγορα τους προπονητές και ότι στην Ευρώπη τους δίνουν περισσότερο χρόνο, για να δουλέψουν και τελικά, τώρα εμείς κρατάμε ένα πιο σταθερό περιβάλλον, ενώ οι υπόλοιποι, έγιναν σαν εμάς παλιότερα και απολύουν τους προπονητές τους. Πάντως, τώρα ο Ολυμπιακός, δεν θα ξέρει τι να περιμένει να αντιμετωπίσει, γενικότερα όμως, είναι μία καλή περίοδος, για τις Ελληνικές ομάδες, να αντιμετωπίσουν τις Πορτογαλικές, καθώς δεν έχουν κάποια σταθερή εικόνα και ούτε παίζουν κάποιο τρομερό ποδόσφαιρο. Είναι ένα ερωτηματικό το πώς θα αγωνιστεί η Πόρτο, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχουν και πολλές επιλογές και πιστεύω πως δεν θα δούμε ιδιαίτερες αλλαγές, όσον αφορά το σχήμα και τον τρόπο παιχνιδιού τους".

"Οι Πορτογάλοι έχουν ένα μεγάλο προσόν και οι ομάδες και το αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα. Αντιμετωπίζουν όλα τα παιχνίδια σοβαρά και τρέφουν μεγάλο σεβασμό για τις άλλες ομάδες, παραμένοντας ταπεινοί. Στην Πόρτο συγκεκριμένα, δεν μπορείς να βρεις κάποιον συγκεκριμένο που θα πεις, αυτόν πρέπει να προσέξω, γιατί θα μου κάνει ζημιά. Αυτό, τα τελευταία χρόνια, αποτελεί και μειονέκτημα και πλεονέκτημα, για την Πόρτο. Μειονέκτημα, γιατί δεν έχει κάποιον, που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες, με μία ενέργεια και πλεονέκτημα, γιατί οι αντίπαλοί τους, δεν ξέρουν πού να στοχεύσουν. Τώρα τελευταία, έχουν βγάλει ένα μεγάλο ταλέντο, τον Ροντρίγκο Μόρα, 17 χρονών, που κάνει τρομερά πράγματα στο γήπεδο, αλλά ακόμα έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα, λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Ο Ολυμπιακός πρέπει να τον προσέξει σίγουρα. Θεωρείτε το νέο μεγάλο ταλέντο της Πορτογαλίας. Φέρνει λίγο σε Κωνσταντέλια, με πιο πορτογαλικά στοιχεία".

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Καρβαλιάλ 

Φυσικά, με τα τόσα κοινά πρόσωπα, μεταξύ των δύο χωρών, στο χώρο του ποδοσφαίρου, δεν θα μπορούσε να μην γίνει αναφορά σε ονόματα, όπως αυτά του ισχυρού άνδρα του Ολυμπιακού, της Νότιγχαμ Φόρεστ και της Ρίο Άβε, Βαγγέλη Μαρινάκη ή αυτό του πρώην προπονητή των "ερυθρολεύκων", Κάρλος Καρβαλιάλ, που έχει αναλάβει τα ηνία της Μπράγκα:

"Για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, δεν αναφέρονται τόσο συχνά, ίσως επειδή έχει στην ιδιοκτησία του μία ομάδα, χαμηλότερης δυναμικής, όπως η Ρίο Άβε. Στην Πορτογαλία, ασχολούνται κυρίως με τις 4 μεγάλες ομάδες. Βέβαια, τον γνωρίζουν καλά και λόγω της πορείας του Ολυμπιακού και λόγω των τελευταίων επιτυχιών της Νότιγχαμ Φόρεστ. Προς το παρόν, δεν έχει αλλάξει κάτι στην πολιτική της Ρίο Άβε, ίσως αν η ομάδα ξεκινήσει να επενδύει περισσότερο, τότε λογικά θα κάνουν τον συσχετισμό και θα ασχοληθούν περισσότερο".

"Ο Καρβαλιάλ, αντιμετωπίζει δυσκολίες στην Μπράγκα. Σε κάθε παιχνίδι του, παίζει για τη θέση του, αυτό ακούγεται τουλάχιστον τελευταία. Κατάφερε και έκανε μία μεγάλη νίκη επί της Μπενφίκα, όμως η θέση του παραμένει ανασφαλής".

Το Euro 2004 και το φαβορί για το ελληνικό πρωτάθλημα

Στην κουβέντα μπαίνει και η Εθνική Ελλάδος του 2004, μαζί με το ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου: "Οι Πορτογάλοι, τώρα έχουν παίκτες παντού, παίκτες που πρωταγωνιστούν. Γενικά, ασχολούνται πάρα πολύ με το ποδόσφαιρο… η τηλεόραση έχει 4 κανάλια που δείχνουν μόνο ποδόσφαιρο, οπότε παρακολουθούν συχνά την πορεία, αυτών που αγωνίζονται στο εξωτερικό, ειδικά όταν είναι δανεικοί. Γενικά ο πορτογάλος φίλαθλος είναι άρρωστος με το ποδόσφαιρο. Δεν ασχολείται με τίποτα άλλο".

"Ξέρουν πολλά για την Ελλάδα, έχουν περάσει σπουδαίοι προπονητές από τα μέρη μας, όπως οι Φερνάντο Σάντος, Ζεσουάλδο Φερέιρα, Μάρκο Σίλβα, Άμπελ Φερέιρα και ο Πέδρο Μαρτίνς του Ολυμπιακού, τον οποίο υπολογίζουν σε μεγάλο βαθμό και λόγω της κατάκτησης του Conference League και λόγω της ιστορίας του στα παιχνίδια, με τις Πορτογαλικές ομάδες. Ακόμη και τώρα συζητάνε για την Εθνική Ελλάδος του 2004. Δεν έχω ακούσει ποτέ να λένε κακό λόγο, "ήσασταν τυχεροί ή δεν το αξίζατε κτλ… ποτέ". Βγάζουν πίκρα, αλλά παραδέχονται ότι έχασαν δίκαια. Αυτό είναι ένα τεράστιο προσόν που έχουν οι πορτογάλοι, συγκριτικά με εμάς. Τους κάνω και εγώ λίγη πλάκα, πειραζόμαστε, αλλά ως εκεί. Εκτιμούν πολύ τους έλληνες παίκτες και όσοι πέρασαν από τα πορτογαλικά γήπεδα, έχουν αφήσει θετικό πρόσημο".

"Παρακολουθώ αρκετά το Ελληνικό πρωτάθλημα. Μου αρέσει το γεγονός πως οι ομάδες προσπαθούν να δημιουργήσουν αξιόμαχα σύνολα, με προοπτική και όχι να δημιουργήσουμε μία ομάδα, για να παίξουμε έναν χρόνο και το καλοκαίρι την ξηλόνουμε και την φτιάχνουμε από την αρχή. Αυτή την περίοδο, χωρίς πάντως να παίζει καλύτερα από τις άλλες ομάδες... θα έλεγα πως έχει ένα μικρό προβάδισμα ο Ολυμπιακός, ενώ ακολουθεί η ΑΕΚ, λόγω βάθους ρόστερ. Και ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ έχουν πιθανότητες για τον τίτλο, αλλά θα τους τοποθετούσα λίγο πιο πίσω. Το να είναι δύσκολο να προβλέωεις, είναι και αυτό που το κάνει ενδιαφέρον".

"Στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δεν είμαι βέβαιος πως θα φτάσουμε μακριά. Ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ έχουν λιγότερες λύσεις και βλέπω να φτάνουν μάξιμουμ, στην επόμενη φάση. Ο Ολυμπιακός, έχει περισσότερες πιθανότητες, για διάκριση, αλλά η δυσκολία έχει ανέβει, καθώς αγωνίζεται στο Europa League. Ίσως όμως για τον Ολυμπιακό αποτελεί δίκοπο μαχαίρι, το γεγονός πως βρίσκεται στην πρώτη θέση στο πρωτάθλημα και μπορεί να θέλει να δώσει εκεί την προσοχή του, μιάς και δεν έχει κατακτήσει τους τελευταίους τίτλους. Δεν νομίζω ότι πέρασε κάποιο μεγάλο μεγάλο όνομα πορτογάλου ποδοσφαιριστή από την Ελλάδα, για να ασχολούνται αποκλειστικά με αυτόν. Γνωρίζουν ποιοι παίζουν στα μέρη μας, τους παρακολουθούν, αλλά έως εκεί. Τα σπουδαιότερα ονόματα, αγωνίζονται στην Premier League, ενώ πάντα και παντού παρακολουθούν την πορεία του Κριστιάνο Ρονάλντο. Συνήθως περισσότερο ασχολούνται με τους προπονητές, γιατί ένα είναι το πρόσωπο που κουμαντάρει μία ολόκληρη ομάδα. Για παράδειγμα, το όνομα του Πέδρο Μαρτίνς, βρισκόταν συχνά στην επικαιρότητα".