Σάντρο Τονάλι: Συγκλονίζει η παραδοχή του για τον εθισμό στον τζόγο - "Κλείστηκα στη... φούσκα μου"
Έχασε τον εαυτό του
Ο Σάντρο Τονάλι πήγε να καταστρέψει την καριέρα του με τον εθισμό του στον τζόγο, αλλά ανήκει στο παρελθόν και σε νέες δηλώσεις που έκανε συγκλόνισε για το πώς περνούσε στην καθημερινότητά του

Ο Σάντρο Τονάλι βρέθηκε σε δύσκολη θέση όταν τεκμηριώθηκαν κατηγορίες για τζόγο και ειδικότερα το στοίχημα. Ήταν η εποχή που ο Ιταλός διεθνής μέσος είχε πάρει μεταγραφή από τη Γιουβέντους στη Νιούκαστλ, με την καριέρα του να βρίσκεται στον αέρα.
Βέβαια η Νιούκαστλ στήριξε τον Τονάλι και περίμενε να ολοκληρωθεί και ο 10μηνος αποκλεισμός που του επιβλήθηκε. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν, με τον ίδιο να συγκλονίζει για τα όσα πέρασε σε συνέντευξη του σε ιταλικό ΜΜΕ.
Τονάλι: "Ήταν η δεύτερη ζωή μου"
"Δεν είναι υπερβολή να μιλήσουμε για μια πρώτη και μια δεύτερη ζωή. Ο τρόπος ζωής μου ήταν αρνητικός. Ήμουν κλειστός σε όλους και αυτό με έκανε να αλλάξω συμπεριφορά, ακόμα και με τους ανθρώπους που αγαπούσα και που με αγαπούσαν. Ήμουν έτσι στην προπόνηση και στο σπίτι, με φίλους και συγγενείς. Σήμερα, ευτυχώς, είμαι διαφορετικός.
Δεν θυμάμαι το πρώτο στοίχημα. Έγινε συνήθεια όταν ήμουν 17 ή 18 ετών. Και ομαλοποιήθηκε όταν άρχισε να καταλαμβάνει πολύ από τον χρόνο μου. Το γεγονός ότι ήταν online με τύφλωσε για τα πάντα και κλείστηκα στη φούσκα μου. Νομίζω ότι ποτέ δεν κατάλαβα ότι γινόταν εθισμός. Όταν κάποιος βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση είναι δύσκολο να τον ρωτήσεις αν είναι άρρωστος. Η απάντηση θα είναι πάντα όχι. Ακόμα κι αν νιώθει ότι δεν είναι έτσι. Δεν σκέφτεσαι ότι έχεις πρόβλημα και προσπαθείς να το κρύψεις.
Η βοήθεια που πήρε ο Τονάλι από τον ψυχολόγο του
Τους μήνες που ήμουν μακριά από το γήπεδο, πέρασα πολύ χρόνο με τον ψυχολόγο. Η δουλειά του ήταν να με κάνει να καταλάβω πώς είχα πέσει σε αυτό. Συνήθως καταλαβαίνουμε πότε χάνουμε κάτι: οικογένεια, δουλειά ή μισθό. Αντίθετα, στην περίπτωσή μου, η οικονομική άνεση δεν με άφηνε να αντιληφθώ τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Ήταν μια δύσκολη διαδικασία ανάρρωσης. Δεν μπορούσα να πάρω συγκεκριμένα φάρμακα, γιατί με το 95% από αυτά θα είχα βγει θετικός σε έλεγχο αντιντόπινγκ, οπότε ήταν όλο ένα νοητικό ταξίδι: κράτησε μήνες, με έναν ψυχολόγο και έναν ψυχίατρο. Τον τελευταίο χρόνο έμεινα χωρίς τηλέφωνο για 6 μήνες, ένιωσα μια αίσθηση ελευθερίας".