"Thank you God", είπε ο Καϊρί Ίρβινγκ με την μπάλα ανά χείρας, για να σουτάρει τη δεύτερη από τις ελεύθερες βολές του στο παιχνίδι των Ντάλας Μάβερικς με τους Σακραμέντο Κινγκς για την κανονική περίοδο του NBA. Δηλαδή, "ευχαριστώ Θεέ μου". Η φράση ενείχε βαθύ συμβολισμό.

Ο γκαρντ που δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ως τον αθλητή με "την κορυφαία ντρίμπλα στην Ιστορία του μπάσκετ", ανέδειξε μεν στο πιο βαθύ ψυχικό σκοτάδι του την πλέον δεδηλωμένη πίστη του, αλλά ενδεχομένως να υπέκρυπτε κι ένα αντίο. Η ρήξη πρόσθιου χιαστού τον αφήνει εκτός για όλη τη σεζόν, ωστόσο ουδείς αναγνωρίζει αν ένας αθλητής με τέτοια ευλυγισία θα βρεθεί ξανά στο επίπεδο που τελούσε -κι αν ο ίδιος θα θέλει να πράττει όταν ολιγότερος των δικών του αγωνιστικών ορίων. 




NBA: Η σημασία των βολών 

Ωστόσο, ο Ίρβινγκ, έχοντας ήδη αναγνωρίσει τη βαρύτητα του τραυματισμού του, χωρίς, πάντως, να έχει κάνει τη διάγνωση, στάθηκε στη γραμμή των βολών. Ήταν η "Kobe effect". Δηλαδή, η επιρροή που άσκησε στο μπάσκετ ο Κόμπι Μπράιαντ. 

Δεν είναι απαραίτητο ότι δεν θα στεκόταν εφόσον δεν υπήρχε το προηγούμενο παράδειγμα, ωστόσο σίγουρα δεν θα ήθελε να είναι υπόλογος σε κάποιον είναι βέβαιος ότι τον έβλεπε από ψηλά. Εξάλλου, ο Ίρβινγκ κι ο Μπράιαντ έγιναν (και στο χρόνο της εικονικότητας συνεχίζουν να γίνονται) διάσημοι μαζί με το βίντεο που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, στο Λονδίνο, όταν ο πρώτος προσκάλεσε το δεύτερο σε μονό. 

Ο Καϊρί ήταν ολομόναχος σε εκείνο το πολύβουο μελίσσι που είχε μαζευτεί στο "Αμέρικαν Ερλάινς" για το παιχνίδι. Το φως που έπεφτε πάνω στο πρόσωπό του το έδειχνε πολύ κουρασμένο. Λες και η βαρύτητα την οποία έστω και για πλάκα αμφισβητούσε, μαζεύτηκε όλη πάνω σε αυτό, για να του προσδώσει μια αρχαία τραχύτητα.




Ο Κόμπι το είχε κάνει στις 12 Απριλίου του 2013. Ήταν ένα παιχνίδι με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς και μόλις είχε κόψει τον αχίλλειο τένοντά του. Ο Μπράιαντ είχε ισοφαρίσει 109-109, σε παιχνίδι που οι Λέικερς νίκησαν 118-116. Μάλιστα, είχε προκύψει ύστερα από συμβάν με τον Πολ Πιρς, ο οποίος είχε μεταφερθεί από τους συμπαίκτες του εκτός σε πολύ ελαφρύτερο τραυματισμό εκτός παρκέ, κατά τη διάρκεια παιχνιδιού των Μπόστον Σέλτικς.

Ο Μπράιαντ αποτέλεσε παράδειγμα για τους μεταγενέστερους. Όταν ο Κλέι Τόμπσον έπαθε παρόμοιο τραυματισμό στο δεύτερο τελικό του NBA το 2019, με τους Γουόριορς απέναντι στους Τορόντο Ράπτορς, δεν ήταν η θάρρητα που τον έβαλε να εκτελέσει τις βολές. Περισσότερο προέκυπτε από μια βιασύνη, να τις εκτελέσει για να συνεχιστεί το παιχνίδι. 

Μάλιστα, εντυπωσιακό ήταν ότι επέστρεψε από τη φυσούνα, προκειμένου να μην τιμωρηθεί η ομάδα του. Εκείνο το χειροκρότημα, ο Κλέι και ο Καϊρί δεν θα το ξεχάσουν ποτέ. Όχι μόνο για τον οξύ πόνο, αλλά και διότι ο Κόμπι κάπως τους καθοδήγησε να μη φύγουν και να υποστείλουν (φαινομενικά ή μη) τη σημαία τους από τη γραμμή των ελευθέρων βολών.