Μία νίκη, μία ήττα και δύο αποκλεισμοί αποτέλεσαν το τελευταίο κεφάλαιο της παρουσίας του ελληνικού ποδοσφαίρου στις φετινές διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA, οπότε… ήρθε σήμερα η ώρα του ταμείου.

Η Ελλάδα ολοκληρώνει τη διαδρομή της στην 11η θέση του ranking της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας, απειλείται με πτώση στην 12η αν συνεχίσει την εντυπωσιακή της πορεία η Μπόντο Γκλιμτ, αλλά σε κάθε περίπτωση το συνολικό πρόσημο βαθμολογικής συγκομιδής είναι θετικό αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι και το υψηλότερο που έχουμε πετύχει ποτέ ως χώρα στα Κύπελλα Ευρώπης.

Κύπελλα Ευρώπης: Πως πρέπει να αξιολογούμε την πορεία των ελληνικών ομάδων

Το οξύμωρο της φετινής σεζόν είναι ότι ενώ τα πήγαμε μια χαρά στην πιο δύσκολη και απαιτητική πίστα του Europa League τα κάναμε… μαντάρα στην, θεωρητικά και πρακτικά, πιο βατή του Conference League.

Για να υπάρξει μια ενιαία κλίμακα αξιολόγησης της πορείας του ελληνικού ποδοσφαίρου στις διοργανώσεις της UEFA θα πρέπει αρχικά να ορίσουμε το όριο που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία.

Στο UEFA Champions League οποιαδήποτε πρόκριση ελληνικής ομάδας στα νοκ άουτ μετά τη League Phase θα πρέπει να κρίνεται ως υπερβατική, όχι απλά θετική.

Στο UEFA Europa League κάθε πρόκριση στα νοκ άουτ κρίνεται κερδοφόρα, κάθε παρουσία στους “16” άκρως θετική και κάθε περαιτέρω βήμα τεράστια επιτυχία.

Στο Conference League ο μίνιμουμ στόχος των ελληνικών ομάδων θα πρέπει να είναι η παρουσία στους “16” της διοργάνωσης, άκρως θετική αξιολογείται οποιαδήποτε πρόκριση στα προημιτελικά και υπερβατική κάθε συμμετοχή σε ημιτελικό ή τελική. Για κατάκτηση, μην το συζητάμε. Θα πρόκειται για επικό επίτευγμα όποτε κι από όποιον ξανασυμβεί στο μέλλον!

Τι καταγράψαμε, λοιπόν, φέτος ως ελληνικό ποδόσφαιρο; Στο μεν Europa μια απ’ ευθείας παρουσία του Ολυμπιακού στους “16” και μια συμμετοχή του ΠΑΟΚ στην ενδιάμεση φάση των playoffs. Not bad, που λένε και στη Νιόν…

Conference League: O Παναθηναϊκός πάλεψε να ρεφάρει τη ζημιά της ΑΕΚ, αλλά τα έκανε μαντάρα στη League Phase

Αντίθετα, στο Conference League (που με το νέο format των ευρωπαϊκών διοργανώσεων έγινε πιο βατό λόγω της μη μεταφοράς ομάδων από το Europa) ο εθνικός μας απολογισμός κρίνεται από κάκιστος έως απογοητευτικός.

Όχι μόνο δεν καταφέραμε να δούμε ελληνική ομάδα να παραλαμβάνει τη σκυτάλη του κατόχου του τίτλου Ολυμπιακού και να φτάνει τουλάχιστον μέχρι τα προημιτελικά, αλλά δεν μπορέσαμε καν να δούμε δύο εκπροσώπους μας να συμμετέχουν στη League Phase, λόγω του σοκαριστικού αποκλεισμού της ΑΕΚ από τη Νόα στα καλοκαιρινά προκριματικά.

Ο Παναθηναϊκός το πάλεψε να… ρεφάρει τη ζημιά, αλλά και οι “πράσινοι” θα μπορούσαν να έχουν καλύτερο πρόσημο αν δεν τα έκαναν θάλασσα στη διάρκεια της League Phase. Για τους “πράσινους” εννοείται ότι δεν συνιστά αποτυχία ο αποκλεισμός από τη Φιορεντίνα, αλλά συνιστά πηγή προβληματισμού ο λόγος για τον οποίο οι “πράσινοι” έπεσαν τόσο πρόωρα στις… δαγκάνες της δις φιναλίστ της διοργάνωσης την τελευταία διετία.

Κι αυτός δεν είναι άλλος από την αδυναμία τους να τερματίσουν στην πρώτη οκτάδα της League Phase που θα τους εξασφάλιζε πολύ πιο προσιτούς αντιπάλους τουλάχιστον μέχρι τους “8”. Αν, για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν κατώτερος των περιστάσεων με αντιπάλους ομάδες όπως η Μπόρατς και η Τζουργκάρντεν, θα μπορούσε να είχε μονομαχήσει για μια θέση στα προημιτελικά με την Πάφο αντί για τους “βιόλα”.

Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-d5gbfxidgaeh)

Ουσιαστικά, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, η μετριότατη παρουσία μας, ως χώρα, στο Conference League μας στέρησε το δικαίωμα να διεκδικήσουμε με αξιώσεις μια θέση στην πρώτη δεκάδα του ευρωπαϊκού ranking.

Ας βάλουμε, λοιπόν, μυαλό κι ας καταλάβουμε ότι το Conference προσφέρεται για όνειρα και ιστορικές υπερβάσεις, αλλά αν δεν το σεβαστείς… θα πέσει να σε πλακώσει!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".