Μια βόλτα στο διαδίκτυο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της απολαυστικής παράστασης της εθνικής Ελλάδος στο “Χάμπτεν Παρκ” της Γλασκόβης ήταν αρκετή για να αντιληφθεί κανείς πόσο υπομονή θα χρειαστεί για να προσαρμοστούμε όλοι μας – φίλαθλοι, δημοσιογράφοι κλπ – σε μια εποχή που μοιάζει ολοκληρωτικά… ξένη με την ποδοσφαιρική καθημερινότητα που έχουμε συνηθίζει να ζούμε εδώ και πολλά χρόνια.

Πέρα από την πλάκα του πράγματος (γιατί είναι, αλήθεια, διασκεδαστικό να βλέπεις “προπονητές του καναπέ” να εμφανίζονται… δικαιωμένοι για την ενδεκάδα-ορόσημο που παρέταξε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στη ρεβάνς με τους Σκωτσέζους πιστεύοντας ότι ο ομοσπονδιακός τεχνικός επηρεάστηκε από… τα σχόλια στο διαδίκτυο για να την επιλέξει) βλέπεις μία υστερία για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα που δεν πίστευες ότι μπορούσε να υπάρξει στα μέρη μας.

Η διαφορά του Euro 2004 με την εποχή των wonderkids της εθνικής Ελλάδος 

Προφανώς είχε επικρατήσει αμόκ και την περίοδο του Euro 2004 και τα χρόνια που ακολούθησαν το έπος της Πορτογαλίας, αλλά η συγκεκριμένη ψύχωση βασιζόταν σε μια ιστορική επιτυχία.

Στο σήμερα, ο Καρέτσας, ο Μουζακίτης, ο Τζόλης, ο Κωνσταντέλιας και όλα τα wonderkids της πιο ταλαντούχας γενιάς που εμφάνισε ποτέ η “βιομηχανία” του ελληνικού ποδοσφαίρου καλά-καλά δεν… έχουν σκάσει από το αβγό τους. Δεν έχουν να επιδείξουν κάποια επιτυχία ανάλογη με εκείνη της παρέας του Ζαγοράκη, του Δέλλα, του Καραγκούνη και του Χαριστέα για να δικαιολογείται, θεωρητικά, η… εθνική παραφροσύνη που ζούμε.

Κι όμως! Η προσμονή για… αυτό που έρχεται, η γνήσια, αυθεντική απόλαυση που αισθανθήκαμε όλοι μας το βράδυ της Κυριακής βλέποντας τους “μπόμπιρες” να… χαζεύουν τον Άντι Ρόμπερτσον και τους συμπαίκτες του μα κυρίως η ανυπομονησία για το επόμενο παιχνίδι τους είναι κάτι πρωτόγνωρο! Κάτι μοναδικό! Κάτι αγνά υπέροχο! Και κάτι ολοκληρωτικά διαφορετικό από τα συναισθήματα που μας συνόδευαν τη στιγμή που ο Ζαγοράκης μας... έστελνε στον έβδομο ουρανό πριν από 21 χρόνια. Τότε ήταν το μεθύσι της επιτυχίας! Τώρα είναι κάτι άλλο... 

Εθνική Ελλάδος: Μπορεί να υπάρξει... Αντετοκούνμπο στο ποδόσφαιρο; 

Είναι τόσο αστείρευτο το ταλέντο στη δεξαμενή του ποδοσφαίρου τη δεδομένη χρονική στιγμή που είναι εξαιρετικά δύσκολο να το πιστέψουμε και ακόμη… δυσκολότερο να το διαχειριστούμε!

Επειδή, όμως, στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μόνο βραδιές θριάμβων και εθνικής περηφάνιας, αλλά και νύχτες απογοήτευσης και στεναχώριας, να θυμόμαστε ότι η μοναδική μας ευθύνη – ως ποδοσφαιρική κοινωνία – σε αυτά τα παιδιά είναι να μην υπάρχει ούτε μισό άδειο κάθισμα σε όποιο γήπεδο φιλοξενήσει τα παιχνίδια τους, όσο διάστημα διαρκέσει το ποδοσφαιρικό παραμύθι που μόλις ξεκινά.

Εισερχόμαστε σε μια μακρά περίοδο… ποδοσφαιρικής μαγείας που οφείλουμε να θωρακίσουμε με τη διαρκή μας υποστήριξη όχι στα εύκολα, αλλά κυρίως στα δύσκολα. Αν το πράξουμε, τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους!

Και μην εκπλαγείτε αν σε λίγα χρόνια κάποιο από τα “παιδιά – θαύματα” της Ελλάδος γίνουν ένας… ποδοσφαιρικός Γιάννης Αντετοκούνμπο! Κι αυτή η πιθανότητα βρίσκεται στο τραπέζι! Εσείς απλά δεν έχετε παρά να απολαύσετε το ταξίδι που μας περιμένει!