Το βράδυ της Τρίτης ήταν δίχως αμφιβολία ιστορικό για τον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι όχι μόνο γιατί στον αγωνιστικό χώρο του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» εμφανίστηκαν το κορυφαίο, κατά πολλούς, σύγχρονο brand του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και ο σημαντικότερος ίσως «γητευτής» της στρογγυλής θεάς τα τελευταία χρόνια. Βλέπετε, η ιστορική ισοπαλία που απέσπασε η ομάδα του Πειραιά από τον Μέσι, τον Σουάρεζ, τον Ράκιτιτς και την υπόλοιπη παρέα που γοητεύει την ποδοσφαιρική υφήλιο από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν συνοδεύτηκε από τον ερχομό ενός ανθρώπου που κυριολεκτικά λατρεύτηκε στο μεγάλο λιμάνι και λάτρεψε όσο λίγοι τον Θρύλο και τον κόσμο του.

Ο λόγος βεβαίως γι’ αυτή την ξεχωριστή -από κάθε άποψη- μορφή που καθοδηγεί την Μπαρτσελόνα και τους αστέρες της εδώ και μερικούς μήνες και ο οποίος μπορεί κάλλιστα να καυχιέται ότι είναι ο μοναδικός προπονητής που πέρασε από τον πάγκο των «ερυθρολεύκων» και κατάφερε να αποκτήσει ένα τόσο ισχυρό δέσιμο με την κερκίδα του «Καραϊσκάκη». Μια κερκίδα που, έχοντας κακομάθει διαχρονικά με μπαλαδόρους όπως ο Μπέμπης, ο Δεληκάρης, ο Ντέταρι, ο Καραπιάλης, ο Τζόρτζεβιτς, ο Ζιοβάνι, ο Ριβάλντο, ο Ιμπαγάσα, ο Μιραλάς, ο Τσόρι και τώρα ο Φορτούνης, έβλεπε πάντα -δικαίως ή αδίκως- με καχυποψία κάθε προσπάθεια να μπει σε καλούπια το αστείρευτο ταλέντο των προαναφερθέντων, αλλά και τόσων άλλων παικταράδων που φόρεσαν κατά καιρούς τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο.

Ομως στην περίπτωση του Ερνέστο Βαλβέρδε τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Το «μυρμήγκι», όπως είναι το παρατσούκλι του Βάσκου κόουτς, έμελλε όχι μόνο να σημαδέψει την αγωνιστική πορεία του Ολυμπιακού μέσα στον χρόνο, αλλά και να αφήσει ανεξίτηλο στίγμα στις μνήμες και τις καρδιές των φίλων της ομάδας.

Συναντήσαμε τον αγαπημένο Ερνέστο του Πειραιά λίγα λεπτά πριν η αποστολή των «μπλαουγκράνα» αποχωρήσει από το «Καραϊσκάκη» για να πάρει τον δρόμο της επιστροφής. Παρ’ όλα αυτά, πάντα ευγενής και ευγνώμων για όσα έζησε στο Φάληρο και αγνοώντας για χάρη μας το πρωτόκολλο της UEFA, σύμφωνα με το οποίο θα έπρεπε εκείνη τη στιγμή να βρίσκεται εκτός των εγκαταστάσεων του γηπέδου, δεν αρνήθηκε να μας μιλήσει αποκλειστικά για τον «δικό» του Ολυμπιακό, την Ελλάδα, που διαφημίζει όσο ελάχιστοι «λεγεωνάριοι» -και δη της δικής του ακτινοβολίας- που πέρασαν από το εγχώριο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, και φυσικά για την προσωπική σχέση του με τον επικεφαλής της ΠΑΕ, Βαγγέλη Μαρινάκη, τον «καλό του φίλο», όπως τον χαρακτηρίζει.

Δίπλα του, σε ένα άτυπο «remake» των συνεντεύξεών του την περίοδο που φορούσε την ερυθρόλευκη φόρμα, η διερμηνέας της ομάδας, Μαρίνα Τσαλή, την οποία και επιστρατεύσαμε για τις ανάγκες της μετάφρασης.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη:

Ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας από την υποδοχή του επίσημου Ολυμπιακού και του κόσμου στο πρόσωπό σας;

Ηταν απίστευτο, υπέροχο αυτό που συνέβη. Ο Ολυμπιακός τελικά δεν σταματά ποτέ να με εκπλήσσει, έστω κι αν έχω βιώσει αρκετές φορές ανάλογα συναισθήματα σε αυτό εδώ το γήπεδο. Για μένα η ομάδα αυτή ήταν ένα μεγάλο βήμα για την καριέρα και τη ζωή μου. Ηρθα εδώ όχι μόνο για να δουλέψω, αλλά και για να πετύχουμε σημαντικά πράγματα. Και πιστεύω ότι τα καταφέραμε. Πάντα με ευχαριστεί όταν βλέπω γύρω μου όλα αυτά τα γνώριμα πρόσωπα, που μου θυμίζουν όλα τα όμορφα πράγματα που έχω ζήσει εδώ ως προπονητής του Ολυμπιακού. Νίκες, φιέστες… Ομως σήμερα ήταν κάτι ξεχωριστό, αφού ως αντίπαλος προπονητής πρώτη φορά ζω κάτι τέτοιο. Οι φίλοι του Ολυμπιακού μού δείχνουν σε κάθε ευκαιρία την αγάπη τους κι εγώ τους το ανταποδίδω. Είναι αμοιβαίο. Μου δημιουργούν πραγματικά ένα απίστευτο συναίσθημα.

Ποιο είναι το στοιχείο που έχετε κρατήσει περισσότερο από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού;

Είναι πάντα δίπλα στον Σύλλογο. Δεν ξεχνώ ότι, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, στήριζαν την ομάδα και είχαν καθοριστική συμβολή στο να επανέλθει στον δρόμο της και στο τέλος να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί.

Τι σημαίνουν για εσάς η Ελλάδα και ο Πειραιάς;

Η Ελλάδα είναι μια χώρα που μου έχει δώσει πολύ μεγάλη αγάπη και είναι πάντα στην καρδιά μου. Οσο για τον Πειραιά, τον έχω μέσα μου σαν δεύτερο σπίτι μου. Ενα σπίτι γεμάτο από αγαπημένους φίλους, στο οποίο χαίρομαι πολύ να επιστρέφω.

«O πρόεδρος κάνει τα πάντα για την ομάδα»

Μαζί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη επαναφέρατε τον Ολυμπιακό στην κορυφή ύστερα από μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή της ιστορίας του. Πείτε μας δυο λόγια για την προσωπική σας σχέση.
Δεν είχαμε ποτέ την τυπική σχέση προέδρου - προπονητή. Πάνω απ’ όλα ήταν και είναι ένας καλός μου φίλος και ένας εξαιρετικός άνθρωπος.

Πώς βλέπετε τον Ολυμπιακό του κ. Μαρινάκη μετά την αποχώρησή σας;

Μπορεί να μην παρακολουθώ καθημερινά την ομάδα γιατί ζω μακριά, ωστόσο είμαι σίγουρος ότι ο πρόεδρος κάνει τα πάντα για να μεγαλώνει ο Ολυμπιακός μέρα με τη μέρα, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και σε όλα τα επίπεδα. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πολύ καλά το πάθος και το όραμά του για τον Ολυμπιακό, αλλά και το ότι είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να τον βελτιώνει μέρα με τη μέρα.