Έτσι θα το... γυρίσουν ο Γιάννης και οι Μπακς απέναντι στους Σέλτικς
Δεν θα παρατήσουν τόσο εύκολα τη μάχη τα «ελάφια»
Σε γενικές γραμμές οι Κέλτες αποτελούν ένα σύνολο που βασίζεται υπερβολικά, στη περίφημη ζώνη του midrange. Στην κανονική σεζόν εκτελούσαν κατά μέσο 16,8 σουτ μέσης απόστασης, καταλαμβάνοντας την έκτη θέση της σχετικής λίστας. Το shot chart της προχθεσινής αναμέτρησης είναι νομίζω χαρακτηριστικό.
Από εκεί και πέρα, τρέχουν με πολύ μικρότερη συχνότητα το συμβατικό pick n roll συγκριτικά με άλλους συλλόγους. Επιπλέον ποστάρουν ελάχιστα, προτιμώντας να παράγουν ένα μεγάλο μέρος της επιθετικής τους ανάπτυξης στον αιφνιδιασμό, και μέσω των διάσημων Handoffs που έχει εγκαταστήσει ο Brad Stevens. Οι Bucks έχουν πραγματοποιήσει φέτος τεράστια άλματα αναφορικά με την απόδοση τους στα μετόπισθεν, παρουσιάζοντας μας την πιο αποτελεσματική άμυνα σε ολόκληρη τη λίγκα. Κόντρα στους Celtics κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι συνολικά υστέρησαν στο πίσω κομμάτι του γηπέδου – παρόλα αυτά είναι γεγονός πως αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα, σε ορισμένες επιμέρους δράσεις των αντιπάλων τους.
Η πρώτη από αυτές ήταν φυσικά το διάσημο pick n pop, με κύριο εκφραστή τον τρομερό Al Horford. Στα δικά μου μάτια, το Milwaukee φάνηκε εντελώς ανέτοιμο να αντιμετωπίσει το εν λόγω play.
Ένα απλό screen στη μπάλα, απελευθερώνει τον Δομινικανό ώστε να εκτελέσει από την κορυφή. Φυσικά σε όλα αυτά τα στιγμιότυπα, ο χειριστής είναι ο Kyrie Irving – κάτι που σημαίνει πως ο Γιάννης ενδεχομένως αισθάνεται υποχρεωμένος να παραμείνει προς τα μέσα, για να σκεπάσει με τα μακριά του χέρια το διάδρομο προς το καλάθι. Σε κάθε περίπτωση η εν λόγω τακτική δεν απέδωσε καρπούς για τους γηπεδούχους και λογικά, στο αποψινό παιχνίδια θα καταφύγουν σε αλλαγή στο screen. Η μονομαχία Αντετοκούνμπο/Irving δεν αντιπροσωπεύει ένα κλασικό miss match, το οποίο μπορεί να εκμεταλλεύεται σταθερά η Βοστώνη. Στην ουσία οι Bucks οφείλουν να αποδεχτούν το ενδεχόμενο που περιγράφει, ότι ο Horford θα ποστάρει έναν πολύ κοντύτερο παίκτη μετά την αλλαγή. Το μικρότερο από δύο κακά.
Όταν βέβαια στο παρκέ βρίσκεται ο Brook Lopez, η κατάσταση γίνεται αυτομάτως πιο δύσκολη – ο Αμερικανός Center δεν έχει καμία ελπίδα απέναντι στον Uncle Drew στη περίμετρο. Κατά συνέπεια όπως έγραψα και χθες, τα λεπτά του μάλλον πρέπει να μειωθούν αισθητά, με τον Greek Freak να τον αντικαθιστά στο κέντρο της ρακέτας. Τα συγκεκριμένα μαρκαρίσματα απλώς δεν του ταιριάζουν.
Η Βοστώνη διαθέτει μια πλειάδα διαφορετικών τρόπων, με τους οποίους μπορεί να μασκαρέψει το pick n pop.
Στο πρώτο στιγμιότυπο έχουμε ένα κλασικό elbow screen, από αυτά που ο Stevens τόσο λατρεύει. Το δεύτερο αντιπροσωπεύει ένα stager screen από δίδυμο Brown/Horford – μόνο που την τελευταία στιγμή ο Kyrie αλλάζει κατεύθυνση πιάνοντας στον ύπνο τους αντιπάλους. Σε όλες τις φάσεις η κατάληξη είναι πανομοιότυπη και η άμυνα κοιτάζει σαστισμένη. Σε όλες πρέπει να πραγματοποιηθούν αλλαγές στα screen.
Επίσης σίγουρα δεν αποτελεί καλή ιδέα η βοήθεια σε απόσταση μιας πάσας , όπως κάνει παρακάτω ο Mirotic.
Ο Δομινικανός είναι εξαιρετικός πασέρ και οι Κέλτες, διαθέτουν αρκετά καλούς σουτέρ τριών πόντων.
Το δεύτερο και τελευταίο σημείο, αναφέρεται στο ανοιχτό γήπεδο και πιο συγκεκριμένα σε καταστάσεις early offense ή δευτερεύοντος αιφνιδιασμού. Σε πολλές περιπτώσεις οι φιλοξενούμενοι κατέφυγαν στην τακτική των early Post ups, κατεβάζοντας γρήγορα την μπάλα και τοποθετώντας έναν παίκτη βαθιά στο ζωγραφιστό πριν η άμυνα προλάβει να επιστρέψει.
Ο Kyrie Irving ειδικά προξένησε μεγάλη ζημιά στα Ελάφια, επιτιθέμενος στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης. Ναι είναι παικταράς, όμως για φτάσεις στους τελικούς του ΝΒΑ είσαι υποχρεωμένος να περάσεις πάνω από τέτοιους παικταράδες.
Οι Bucks οφείλουν να του στερήσουν αυτήν την επιλογή, επιμένοντας περισσότερο στις έγκαιρες επιστροφές, ακόμα και σε βάρος του επιθετικού rebound. Επιπλέον μερικά «ευρωπαϊκά» φάουλ για να σταματήσουν το ξεδίπλωμα του αιφνιδιασμού δεν νομίζω να έβλαπταν ιδιαίτερα.
Πηγή άρθρου: to10.gr