Τρίζουν καρέκλες στον ΣΥΡΙΖΑ
Ο λαός έχει καταλάβει, ότι οι προσεχείς εκλογές, όπως και οι προηγούμενες δεν θα είναι πλυντήριο των ανομημάτων της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου.
Ο τόνος της φωνής του Αλέξη Τσίπρα τον τελευταίο καιρό δείχνει ασυνήθιστη νευρικότητα και άγχος. Φαινόμενα που αποτελούν ακριβή αντανάκλαση της συναισθηματικής φόρτισής του, που ακόμη και κάποιοι σύντροφοί» του δεν τα αποδίδουν στη δικαιοογημένη κούραση από το βαρύ προεκλογικό πρόγραμμά του, αλλά στους φόβους του για εσωκομματικές εξελίξεις μετακλογικά. Κομματικές διεργασίες που φαίνεται ότι θα δρομολογηθούν, αφού ακόμη και πριν τις εκλογές άρχισαν να τρίζουν καρέκλες!
Αυτό το άγχος, μάλιστα, του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του δημοσιοποιήθηκε και πρόσφατα, όταν κατ’ εντολή του η επί του Τύπου εκπρόσωπος του, με βαριά καρδιά, «έκανε μαθήματα» δεοντολογίας στις εταιρείες δημοσκοπήσεων, καθώς όλες δημοσιοποίησαν την πρόβλεψη για πολιτική χρεοκοπία του Αλέξη προσωπικά! Και διότι η παρέα του Τσίπρα δεν μπορεί να «χωνέψει» ότι όλες οι έρευνες όλων των εταιρειών επιβεβαιώνουν τη διεύρυνση της υπεροχής της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, στην εκτίμηση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Και η αντίδραση, βέβαια, του συνδικαλιστικού οργάνου των εταιρειών αυτών, για πρώτη φορά στην ιστορία των δημοσκοπικών ερευνών, ήταν πιο επώδυνη για τον ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι οι ίδιες οι δημοσκοπήσεις τους. Διότι δεν επιβεβαιώθηκε μόνο η υπεροχή στη λαϊκή εκτίμηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και η αδυναμία προσωπικά του ΑΛέξη Τσίπρα να «σηκώσει κεφάλι», ακόμη και τέσσερα χρόνια μετά την πιο επώδυνη τετραετία που γνώρισε ο τόπος από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Και αυτό είναι προφανές, διότι ο λαός έχει καταλάβει, ότι οι προσεχείς εκλογές, όπως και οι προηγούμενες δεν θα είναι πλυντήριο των ανομημάτων της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου. Ούτε ο ελληνικός λαός θα είναι χειροκροτητής, βεβαίως, βεβαίως, των αντιλαϊκών θέσεων του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στις φιλολαϊκές και αναπτυξιακήες κυβερνητικές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, την τετραετία που πέρασε. Διότι πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, έχει γίνει κατανοητό ότι η λαϊκή ψήφος δεν είναι συγχωροχάρτι για άφεση αμαρτιών των σφετεριστών της εμπιστοσύνης της ελληνικής κοινωνίας.
Πολύ περισσότερο, επίσης δεν είναι και εύσημο γι αυτούς που «ξεζούμισαν» κυριολεκτικά τον λαό, έσβησαν όνειρα νέων ανθρώπων και έδιωξαν στο εξωτερικό 500.000 νέους, κυρίως επιστήμονες και ανενδοίαστα επαίρονται για τις «φιλολαϊκές» επιδόσεις τους. Γιατί έπειτα από αυτή τη θεομηνία, με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ, είναι γελασμένοι, ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του, αν νομίζουν ότι κάποια… αεροκουβέντα εν τη ρύμη του λόγου τους σε κάποιο κανάλι για ανάληψη πολιτικής ευθύνης φτάνει και περισσεύει. Γιατί τότε θα μπορούν να επικαλώνται ότι πήραν το μάθημά τους. Και ως αναμάρτητοι, θα μπορούν να συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους. Ποιο «θεάρεστο», οι αθεόφοβοι, θα πουν κάποιοι;
Αυτό το άγχος, μάλιστα, του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του δημοσιοποιήθηκε και πρόσφατα, όταν κατ’ εντολή του η επί του Τύπου εκπρόσωπος του, με βαριά καρδιά, «έκανε μαθήματα» δεοντολογίας στις εταιρείες δημοσκοπήσεων, καθώς όλες δημοσιοποίησαν την πρόβλεψη για πολιτική χρεοκοπία του Αλέξη προσωπικά! Και διότι η παρέα του Τσίπρα δεν μπορεί να «χωνέψει» ότι όλες οι έρευνες όλων των εταιρειών επιβεβαιώνουν τη διεύρυνση της υπεροχής της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, στην εκτίμηση της εμπιστοσύνης των πολιτών. Και η αντίδραση, βέβαια, του συνδικαλιστικού οργάνου των εταιρειών αυτών, για πρώτη φορά στην ιστορία των δημοσκοπικών ερευνών, ήταν πιο επώδυνη για τον ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι οι ίδιες οι δημοσκοπήσεις τους. Διότι δεν επιβεβαιώθηκε μόνο η υπεροχή στη λαϊκή εκτίμηση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και η αδυναμία προσωπικά του ΑΛέξη Τσίπρα να «σηκώσει κεφάλι», ακόμη και τέσσερα χρόνια μετά την πιο επώδυνη τετραετία που γνώρισε ο τόπος από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Και αυτό είναι προφανές, διότι ο λαός έχει καταλάβει, ότι οι προσεχείς εκλογές, όπως και οι προηγούμενες δεν θα είναι πλυντήριο των ανομημάτων της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου. Ούτε ο ελληνικός λαός θα είναι χειροκροτητής, βεβαίως, βεβαίως, των αντιλαϊκών θέσεων του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στις φιλολαϊκές και αναπτυξιακήες κυβερνητικές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, την τετραετία που πέρασε. Διότι πολύ περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, έχει γίνει κατανοητό ότι η λαϊκή ψήφος δεν είναι συγχωροχάρτι για άφεση αμαρτιών των σφετεριστών της εμπιστοσύνης της ελληνικής κοινωνίας.
Πολύ περισσότερο, επίσης δεν είναι και εύσημο γι αυτούς που «ξεζούμισαν» κυριολεκτικά τον λαό, έσβησαν όνειρα νέων ανθρώπων και έδιωξαν στο εξωτερικό 500.000 νέους, κυρίως επιστήμονες και ανενδοίαστα επαίρονται για τις «φιλολαϊκές» επιδόσεις τους. Γιατί έπειτα από αυτή τη θεομηνία, με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ, είναι γελασμένοι, ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του, αν νομίζουν ότι κάποια… αεροκουβέντα εν τη ρύμη του λόγου τους σε κάποιο κανάλι για ανάληψη πολιτικής ευθύνης φτάνει και περισσεύει. Γιατί τότε θα μπορούν να επικαλώνται ότι πήραν το μάθημά τους. Και ως αναμάρτητοι, θα μπορούν να συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους. Ποιο «θεάρεστο», οι αθεόφοβοι, θα πουν κάποιοι;