Οι πρόσφατες εκλογές, για 5η συνεχόμενη φορά τα τελευταία χρόνια, απέδειξαν ότι η ελληνική κοινωνία εμπιστεύεται το μέλλον της στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά συγχρόνως επιμένει να αποδοκιμάζει τον Αλέξη Τσίπρα και ολόκληρη την παρέα του ΣΥΡΙΖΑ, που ανενδοίαστα, με τις πολιτικές αοριστολογίες και τις αναλήθειές τους, νόμιζαν ότι οι ιδεολογικές αυταπάτες τους ήταν γνήσιος «δημοκρατικός» πολιτικός λόγος και «φιλολαϊκή» πολιτική συμπεριφορά. Όμως δεν ήταν προγραμματική πολιτική επιλογή αυτός ο προεκλογικός πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ.

Απλώς ήταν η εξωτερίκευση της αγωνίας του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα και των στελεχών της παρέας του, στις αποτυχημένες προσπάθειές τους, σε όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, να εξασφαλίσουν από την κοινωνία κάποιο λαϊκό συγχωροχάρτι για τα κοινωνικά ανομήματά τους, την τετραετία της διακυβέρνησής τους. Η κοινωνία όμως, με «μπροστάρηδες» τους νέους, ούτε αυτή τη φορά παραπλανήθηκε! Αντίθετα, «κόντυνε» κατά περίπου 50% τον ΣΥΡΙΖΑ και με χαριστική βολή εκπαραθύρωσε τον αρχηγό του! Όμως αυτές οι συνεχείς και κάθε φορά αυξανόμενες συντριπτικές ήττες τους δεν απομυθοποίησαν τα πολιτικά «χαρίσματα» αυτής της περιθωριακής παρέας του ΣΥΡΙΖΑ, να ονειρεύονται πολιτικούς θριάμβους ακόμη και όταν είναι στο καναβάτσο! Ή άλλα στελέχη ακόμη και τώρα να ονειρεύονται τίτλους και αξιώματα για τις όποιες σπουδαίες πολιτικές επιδόσεις τους, πριν από τον επικήδειο! Πρόκειται, όμως, γι’ αυτούς τους ίδιους που συνειδητά απαξίωσαν και την όποια ηθική κατάκτηση είχε επιτύχει η Αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες, στην προ Τσίπρα εποχή. Διότι η λαϊκίστικη μετάλλαξη του πολιτικού στυλ και της ευπρέπειας της πάλαι ποτέ μετριοπαθούς συμπεριφοράς των στελεχών της Αριστεράς επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά εκείνους που υποστηρίζουν ότι όταν ο λαϊκισμός καταλάβει την εξουσία, δεν ξεχνάει μόνο υποσχέσεις και υποτιθέμενα κυβερνητικά προγράμματα, αλλά συνειδητά εθελοτυφλεί με στόχο την υπονόμευση, όχι μόνο της ομαλής λειτουργίας των θεσμών, αλλά και της ιστορίας.

Γι’ αυτό και είναι αναμενόμενο να εντείνεται ο λαϊκισμός, όσο κομματικά αποδυναμώνεται στην κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι πολύ πιθανόν -ήδη εκδηλώθηκαν τα πρώτα κρούσματα- σε κάποιες εβδομάδες να είμαστε θεατές σε ένα αβέβαιο, σκληρό και όχι πολύ ευπρεπή εσωκομματικό αγώνα. Διότι όσο γίνεται αντιληπτή η συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, εύλογο είναι το πολιτικό ακροατήριο να περιοριστεί στις παρέες των επώνυμων στελεχών του, τα οποία πρόκειται να αναμετρηθούν για τη διεκδίκηση με κάθε μέσο και τρόπο της πρωτοκαθεδρίας!...

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»