Ένα πολύχρωμο μωσαϊκό φιλάθλων διαφορετικών ομάδων να κάθονται όλοι μαζί χαμογελαστοί στα ίδια σκαλοπάτια ανεμίζοντας με περηφάνια το δικό τους κασκόλ. Θα θέλαμε η συγκεκριμένη φωτογραφία να έχει ελληνικό υπόβαθρο, αλλά δυστυχώς προέρχεται από την… απέναντι πλευρά της Μεσογείου, από την Ιβηρική χερσόνησο.

Ταυτόχρονα με τη διεξαγωγή του δικού μας Final 8 του κυπέλλου Ελλάδος στο Ηράκλειο, φιλοξενήθηκε στη Μάλαγα η αντίστοιχη διοργάνωση του μπασκετικού Copa Del Ray και μια εικόνα αξίζει όσο… χίλιες μελαγχολικές συγκρίσεις. Πόσο μάλλον ένα βίντεο... 

H Ισπανία θύμισε στην Ελλάδα τι θα πει πραγματική γιορτή

#EinaiGiorti υποστηρίζει η ΕΟΚ για τη δική μας τελική φάση και η αλήθεια είναι ότι επί των ημερών του Βαγγέλη Λιόλιου η Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για να αναβαθμίσει το θεσμό. Απέχουμε, όμως, έτη φωτός από το να αποκαλούμε γιορτή τελικούς κυπέλλου που έχουν ως βάση τους περιορισμούς της ελευθερίας των Ελλήνων φιλάθλων.

Γιατί όταν το προσκλητήριο μιας τόσο σημαντικής διοργάνωσης ξεκινά με τη φράση "απαγορεύεται να φέρει φίλαθλος διακριτικά της ομάδας του" όχι μόνο για γιορτή δεν νοείται να συζητάμε, αλλά περισσότερο το καθεστώς παραπέμπει σε σκηνικό… αθλητικού Μεσαίωνα!

Το να μην πλακωνόμαστε και να μην ανοίγουμε τα κεφάλια μας στα γήπεδα μπορεί να το θεωρούμε… βήμα προόδου για την «Μπανανία» μας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τις συνθήκες διεξαγωγής αγώνων που απαιτείται η παρουσία οπαδών διαφορετικών ομάδων στον ίδιο χώρο.

Και στο κάτω, κάτω της γραφής έχουμε πλέον από τις 13 Φεβρουαρίου σε ισχύ έναν από τους πιο «σκληρούς» νόμους κατά της αθλητικής βίας που έχουν ψηφιστεί ποτέ στη χώρα μας. Αν εφαρμοστεί μέχρι σημείου στίξης δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος να συντηρούμε τριτοκοσμικές συνθήκες διεξαγωγής αθλητικών αναμετρήσεων.

H EΠΟ και η έναρξη των... καρναβαλικών εκδηλώσεων για τον τελικό του κυπέλλου στο ποδόσφαιρο

Όχι, δεν είναι λύση, ούτε πολιτισμός η διεξαγωγή ενός τελικού κυπέλλου με άδειες εξέδρες, με μαθητές, με "επιλεγμένους" φιλάθλους και φυσικά δεν είναι αθλητισμός να διεξάγεται παιχνίδι στο οποίο απαγορεύεται στον οποιονδήποτε φίλαθλο να φοράει φανέλα ή να έχει τυλιγμένο στο λαιμό κασκόλ της αγαπημένης του ομάδας.

Αθλητισμός είναι όσα είχαν το προνόμιο να ζήσουν τις τελευταίες μέρες στη Μάλαγα οι φίλοι της Μπαρτσελόνα, της Ρεάλ, της Mούρθια, της Γκραν Κανάρια, της Βαλένθια, της Μανρέσα, της Τενερίφης και της οικοδέσποινας Μάλαγα με μια πολύχρωμη λαοθάλασσα να τραγουδά και να χορεύει αγκαλιασμένη χωρίς ίχνος φόβου, χωρίς ίχνος απαγόρευσης, χωρίς ίχνος… "ευνουχισμού" της οπαδικής της αγάπης!

Και δεν αναφερόμαστε σε κάποιον "ψυχρό" λαό της Βόρειας Ευρώπης, αλλά σε μια γνήσια… μεσογειακή ράτσα όπως οι Ισπανοί που έχουν ακριβώς το ίδιο εκρηκτικό ταμπεραμέντο με το δικό μας.

Κανείς δεν έχει την απαίτηση να γίνουμε Ισπανία σε μία νύχτα. Ας κάνουμε όμως κάποια δειλά βήματα για να νικήσουμε το φόβο μας. Και κυρίως ας δώσουμε στους τελικούς κυπέλλου σε όλα τα αθλήματα την αίγλη που τους αξίζουν. Γιατί την Παρασκευή ο Τάκης Μπαλτάκος σάλπισε την έναρξη των… καρναβαλικών εκδηλώσεων ενός ακόμη τελικού κυπέλλου Ελλάδος στο ποδόσφαιρο. "Δεν ξέρουμε ακόμη που θα γίνει, μάλλον στον Βόλο, αλλά αν πάμε εκεί μόνο με μαθητές", ανακοίνωσε ο σε λίγους μήνες απερχόμενος πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας! Η ετήσια επιθεώρηση ενός ματς που διασύρει εδώ και χρόνια τον ελληνικό αθλητισμό μόλις ξεκίνησε!

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Απογευματινή".