Η ατζέντα της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» - Μέρος 2ο
Το WEF ζητά «αλλαγές στον τρόπο ζωής» πίσω από ένα υποκριτικό «περιβαλλοντικό» προσωπείο, αλλά δεν εξηγεί ακριβώς τι σηµαίνει και ποιος πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του: οι πλούσιοι ή οι φτωχοί;
Το Παγκόσµιο Οικονοµικό Φόρουµ (WEF) δηµιουργήθηκε το 1971 από τον Κλάους Σβαµπ, έναν Γερµανό µηχανικό και οικονοµολόγο, ο οποίος βρίσκεται στο τιµόνι αυτού του ισχυρού συλλόγου των πλουσίων. Ιδρύθηκε ως Ευρωπαϊκό Φόρουµ ∆ιαχείρισης, ένα είδος ΜΚΟ, µε έδρα την Κολωνία, ένα καταπράσινο προάστιο της Γενεύης, στην Ελβετία.
Το WEF ζητά «αλλαγές στον τρόπο ζωής» πίσω από ένα υποκριτικό «περιβαλλοντικό» προσωπείο, αλλά δεν εξηγεί ακριβώς τι σηµαίνει και ποιος πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του: οι πλούσιοι ή οι φτωχοί; Κηρύσσει τη Μεγάλη Παγκόσµια Επανεκκίνηση, διότι βλέπει ότι η συσσώρευση της ευηµερίας έχει τελειώσει για τη ∆ύση και η ζωή γίνεται αβίωτη σε ένα τούρµπο-καπιταλιστικό σύστηµα, µε ένα νεοφιλελεύθερο µοντέλο που αργά αλλά σίγουρα µετατρέπεται σε µια µορφή οικονοµικού Τεχνοφασισµού, µε τις πολιτικές συνέπειες που αναπόφευκτα θα ακολουθήσουν. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στους δύο µήνες από τα µέσα Μαρτίου έως τα µέσα Μαΐου 2020 -που ήταν οι χειρότεροι µήνες της κρίσης λόγω κορονοϊού, όταν ο κόσµος ουσιαστικά έκλεισε, όταν η ανεργία και η δυστυχία αυξήθηκαν σε αναλογίες που δεν γνωρίζουµε να έχουν ξανασυµβεί στην ιστορία της ανθρωπότηταςοι πιο γνωστοί δισεκατοµµυριούχοι στις ΗΠΑ µόνο αύξησαν κατά 434 δισεκατοµµύρια δολάρια τον πλούτο τους.
Το WEF λοιπόν σκέφτεται πριν από εµάς, για... εµάς. Στις 21 Ιουλίου 2020 µας έκανε µια εξωφρενική αποκάλυψη µε τον ανησυχητικό τίτλο: «Αυτή είναι τώρα η µεγαλύτερη απειλή του κόσµου - και δεν είναι ο κορονοϊός». Αντιθέτως, «[η] ευηµερία είναι η µεγαλύτερη απειλή για τον κόσµο µας», σύµφωνα µε µια νέα επιστηµονική έκθεση που υιοθέτησε το WEF. Αυτή η «συγκλονιστική και αποκαλυπτική είδηση» είναι τα κύρια συµπεράσµατα µιας οµάδας επιστηµόνων από την Αυστραλία, την Ελβετία και το Ηνωµένο Βασίλειο, οι οποίοι εξηγούν ότι «η ευηµερία είναι ο µοχλός των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων και, εποµένως, η πραγµατική βιωσιµότητα απαιτεί σηµαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, αντί να ελπίζουµε ότι θα είναι αρκετή η πιο αποτελεσµατική χρήση των πόρων».
Το WEF όµως δεν έχει απολύτως κανένα νοµικό διεθνές καθεστώς ή ρόλο -όπως, για παράδειγµα, τα Ηνωµένα Εθνη- που θα του επέτρεπε να εκδώσει διατάγµατα και κανόνες στον κόσµο για το πώς πρέπει να λειτουργεί και να συµπεριφέρεται, πόσω µάλλον να ασκεί έλεγχο στον παγκόσµιο πληθυσµό και να αποφασίζει για τη µοίρα περίπου 7,8 δισεκατοµµυρίων ανθρώπων. Ωστόσο, αυτό ακριβώς προσποιείται ότι κάνει και οι περισσότεροι από τους ∆υτικούς ηγέτες -και πολλοί µη ∆υτικοί- το δέχονται ως Παγκόσµια Αρχή για την οικονοµική πολιτική και την πολιτική σκέψη.
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς πώς µια ΜΚΟ, το WEF, έχει από µόνη της τη δύναµη να ίσταται πάνω από τα Ηνωµένα Εθνη, πάνω από κάθε έθνος στον κόσµο και να υπαγορεύει ποιος θα ζήσει και ποιοι πρέπει να πεθάνουν, επιβάλλοντας ένα παγκοσµιοποιηµένο οικονοµικό σύστηµα, που έχει φέρει µόνο την απόλυτη δυστυχία στην πλειονότητα των ανθρώπων; Τώρα, ποιος είναι πίσω από το WEF; Ποια είναι τα µέλη και οι παίκτες αυτής της γκλοµπαλιστικής ΜΚΟ; Είναι η αφρόκρεµα της ελίτ, είναι οι πολύ εύποροι, είναι αυτοί που προσποιούνται ότι πρέπει να «προσαρµοστούν» έτσι ώστε ο κόσµος να µπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί µε «βιώσιµο» τρόπο. «Βιώσιµος» είναι ο µεταµοντέρνος, πανταχού παρών όρος που χρησιµοποιείται από εκείνους που τιµωρούν την ανθρωπότητα να ζει µε µη βιώσιµους τρόπους. Είναι το µπροστινό παράθυρο της βιτρίνας µιας βαθιάς, σκοτεινής στοάς. Κάθε Ιανουάριο, όταν η «φυλή» του WEF συναντάται στο πολυτελές θέρετρο του Νταβός της Ελβετίας, για να µας πει τους χρησµούς της για το µέλλον της ανθρωπότητας και για τον κόσµο, το 99% των ανθρώπων αυτού του πλανήτη γίνεται ακόµα πιο δυστυχισµένο
Για να κατανοήσουµε καλύτερα το πλαίσιο της φετινής Συνόδου του WEF, ας θυµηθούµε τα λόγια του ιδρυτή και εκτελεστικού προέδρου του, Κλάους Σβαµπ, στις 3 Ιουνίου 2020, όταν παρουσίασε αυτό που το WEF και όλοι οι ολιγάρχες πίσω από αυτό αποκαλούν «The Great Reset»: «Ο κόσµος πρέπει να δράσει από κοινού και γρήγορα, για να ανανεώσει όλες τις πτυχές των κοινωνιών και των οικονοµιών µας, από την Εκπαίδευση έως τις κοινωνικές συµβάσεις και τις συνθήκες εργασίας... Κάθε χώρα, από τις Ηνωµένες Πολιτείες έως την Κίνα, πρέπει να συµµετέχει και κάθε βιοµηχανία, από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έως την ψηφιακή τεχνολογία, πρέπει να µετασχηµατιστεί. Εν ολίγοις, χρειαζόµαστε µια “Μεγάλη επανεκκίνηση” του καπιταλισµού».
Ο Γκάρι Μπάρνετ γράφει στις 16 Ιουλίου 2020: «...Αυτή είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος στην ιστορία του ανθρώπου. Η σοβαρότητα αυτής της πλοκής δεν µπορεί να υποτιµηθεί. ∆εν οφείλεται σε καµία απειλή συµβατικού πολέµου ή πυρηνικής εξοµάλυνσης. Βασίζεται στο γεγονός ότι πρόκειται για ψυχολογικό πόλεµο, που διεξάγεται από ψυχοπαθείς εναντίον όλης της ανθρωπότητας και προωθείται από µια µικρή οµάδα τεράτων, που έχουν πάρει τον έλεγχο των συνειδήσεων των ανθρώπων µετά από δεκαετίες µαζικού υπνωτισµού από τα ΜΜΕ». Το πόσο επικίνδυνη και σηµαντική είναι αυτή η περίοδος φαίνεται από το ότι, εκτός από τα µανιφέστα του Νταβός (WEF) για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση, το «Event 201» του ΠΟΥ και του Μπιλ Γκέιτς, το σενάριο «Lockstep» (το Βήµα του Φυλακισµένου) από την ατζέν τα του Ροκφέλερ, τις ∆ιακηρύξεις του Παν/µίου Johns Hopkins και τα Πρωτόκολλα του ΠΟΥ (Παγκόσµιου Οργανισµού Υγείας), βγαίνουν και άλλοι άνθρωποι, που θεωρούνται σήµερα «γκουρού» της µεταανθρωπικής κοινωνίας, όπως ο Ισραηλινός καθηγητής της Ιστορίας Γιουβάλ Νόα Χαράρι, και µιλάνε για το τέλος του κόσµου όπως τον ξέραµε και την «αναβάθµιση» του Χόµο Σάπιενς µέσω τεχνολογικών εµφυτευµάτων.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 8/7
Το WEF ζητά «αλλαγές στον τρόπο ζωής» πίσω από ένα υποκριτικό «περιβαλλοντικό» προσωπείο, αλλά δεν εξηγεί ακριβώς τι σηµαίνει και ποιος πρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του: οι πλούσιοι ή οι φτωχοί; Κηρύσσει τη Μεγάλη Παγκόσµια Επανεκκίνηση, διότι βλέπει ότι η συσσώρευση της ευηµερίας έχει τελειώσει για τη ∆ύση και η ζωή γίνεται αβίωτη σε ένα τούρµπο-καπιταλιστικό σύστηµα, µε ένα νεοφιλελεύθερο µοντέλο που αργά αλλά σίγουρα µετατρέπεται σε µια µορφή οικονοµικού Τεχνοφασισµού, µε τις πολιτικές συνέπειες που αναπόφευκτα θα ακολουθήσουν. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στους δύο µήνες από τα µέσα Μαρτίου έως τα µέσα Μαΐου 2020 -που ήταν οι χειρότεροι µήνες της κρίσης λόγω κορονοϊού, όταν ο κόσµος ουσιαστικά έκλεισε, όταν η ανεργία και η δυστυχία αυξήθηκαν σε αναλογίες που δεν γνωρίζουµε να έχουν ξανασυµβεί στην ιστορία της ανθρωπότηταςοι πιο γνωστοί δισεκατοµµυριούχοι στις ΗΠΑ µόνο αύξησαν κατά 434 δισεκατοµµύρια δολάρια τον πλούτο τους.
Το WEF λοιπόν σκέφτεται πριν από εµάς, για... εµάς. Στις 21 Ιουλίου 2020 µας έκανε µια εξωφρενική αποκάλυψη µε τον ανησυχητικό τίτλο: «Αυτή είναι τώρα η µεγαλύτερη απειλή του κόσµου - και δεν είναι ο κορονοϊός». Αντιθέτως, «[η] ευηµερία είναι η µεγαλύτερη απειλή για τον κόσµο µας», σύµφωνα µε µια νέα επιστηµονική έκθεση που υιοθέτησε το WEF. Αυτή η «συγκλονιστική και αποκαλυπτική είδηση» είναι τα κύρια συµπεράσµατα µιας οµάδας επιστηµόνων από την Αυστραλία, την Ελβετία και το Ηνωµένο Βασίλειο, οι οποίοι εξηγούν ότι «η ευηµερία είναι ο µοχλός των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων και, εποµένως, η πραγµατική βιωσιµότητα απαιτεί σηµαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, αντί να ελπίζουµε ότι θα είναι αρκετή η πιο αποτελεσµατική χρήση των πόρων».
Το WEF όµως δεν έχει απολύτως κανένα νοµικό διεθνές καθεστώς ή ρόλο -όπως, για παράδειγµα, τα Ηνωµένα Εθνη- που θα του επέτρεπε να εκδώσει διατάγµατα και κανόνες στον κόσµο για το πώς πρέπει να λειτουργεί και να συµπεριφέρεται, πόσω µάλλον να ασκεί έλεγχο στον παγκόσµιο πληθυσµό και να αποφασίζει για τη µοίρα περίπου 7,8 δισεκατοµµυρίων ανθρώπων. Ωστόσο, αυτό ακριβώς προσποιείται ότι κάνει και οι περισσότεροι από τους ∆υτικούς ηγέτες -και πολλοί µη ∆υτικοί- το δέχονται ως Παγκόσµια Αρχή για την οικονοµική πολιτική και την πολιτική σκέψη.
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς πώς µια ΜΚΟ, το WEF, έχει από µόνη της τη δύναµη να ίσταται πάνω από τα Ηνωµένα Εθνη, πάνω από κάθε έθνος στον κόσµο και να υπαγορεύει ποιος θα ζήσει και ποιοι πρέπει να πεθάνουν, επιβάλλοντας ένα παγκοσµιοποιηµένο οικονοµικό σύστηµα, που έχει φέρει µόνο την απόλυτη δυστυχία στην πλειονότητα των ανθρώπων; Τώρα, ποιος είναι πίσω από το WEF; Ποια είναι τα µέλη και οι παίκτες αυτής της γκλοµπαλιστικής ΜΚΟ; Είναι η αφρόκρεµα της ελίτ, είναι οι πολύ εύποροι, είναι αυτοί που προσποιούνται ότι πρέπει να «προσαρµοστούν» έτσι ώστε ο κόσµος να µπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί µε «βιώσιµο» τρόπο. «Βιώσιµος» είναι ο µεταµοντέρνος, πανταχού παρών όρος που χρησιµοποιείται από εκείνους που τιµωρούν την ανθρωπότητα να ζει µε µη βιώσιµους τρόπους. Είναι το µπροστινό παράθυρο της βιτρίνας µιας βαθιάς, σκοτεινής στοάς. Κάθε Ιανουάριο, όταν η «φυλή» του WEF συναντάται στο πολυτελές θέρετρο του Νταβός της Ελβετίας, για να µας πει τους χρησµούς της για το µέλλον της ανθρωπότητας και για τον κόσµο, το 99% των ανθρώπων αυτού του πλανήτη γίνεται ακόµα πιο δυστυχισµένο
Για να κατανοήσουµε καλύτερα το πλαίσιο της φετινής Συνόδου του WEF, ας θυµηθούµε τα λόγια του ιδρυτή και εκτελεστικού προέδρου του, Κλάους Σβαµπ, στις 3 Ιουνίου 2020, όταν παρουσίασε αυτό που το WEF και όλοι οι ολιγάρχες πίσω από αυτό αποκαλούν «The Great Reset»: «Ο κόσµος πρέπει να δράσει από κοινού και γρήγορα, για να ανανεώσει όλες τις πτυχές των κοινωνιών και των οικονοµιών µας, από την Εκπαίδευση έως τις κοινωνικές συµβάσεις και τις συνθήκες εργασίας... Κάθε χώρα, από τις Ηνωµένες Πολιτείες έως την Κίνα, πρέπει να συµµετέχει και κάθε βιοµηχανία, από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έως την ψηφιακή τεχνολογία, πρέπει να µετασχηµατιστεί. Εν ολίγοις, χρειαζόµαστε µια “Μεγάλη επανεκκίνηση” του καπιταλισµού».
Ο Γκάρι Μπάρνετ γράφει στις 16 Ιουλίου 2020: «...Αυτή είναι η πιο επικίνδυνη περίοδος στην ιστορία του ανθρώπου. Η σοβαρότητα αυτής της πλοκής δεν µπορεί να υποτιµηθεί. ∆εν οφείλεται σε καµία απειλή συµβατικού πολέµου ή πυρηνικής εξοµάλυνσης. Βασίζεται στο γεγονός ότι πρόκειται για ψυχολογικό πόλεµο, που διεξάγεται από ψυχοπαθείς εναντίον όλης της ανθρωπότητας και προωθείται από µια µικρή οµάδα τεράτων, που έχουν πάρει τον έλεγχο των συνειδήσεων των ανθρώπων µετά από δεκαετίες µαζικού υπνωτισµού από τα ΜΜΕ». Το πόσο επικίνδυνη και σηµαντική είναι αυτή η περίοδος φαίνεται από το ότι, εκτός από τα µανιφέστα του Νταβός (WEF) για τη Μεγάλη Επανεκκίνηση, το «Event 201» του ΠΟΥ και του Μπιλ Γκέιτς, το σενάριο «Lockstep» (το Βήµα του Φυλακισµένου) από την ατζέν τα του Ροκφέλερ, τις ∆ιακηρύξεις του Παν/µίου Johns Hopkins και τα Πρωτόκολλα του ΠΟΥ (Παγκόσµιου Οργανισµού Υγείας), βγαίνουν και άλλοι άνθρωποι, που θεωρούνται σήµερα «γκουρού» της µεταανθρωπικής κοινωνίας, όπως ο Ισραηλινός καθηγητής της Ιστορίας Γιουβάλ Νόα Χαράρι, και µιλάνε για το τέλος του κόσµου όπως τον ξέραµε και την «αναβάθµιση» του Χόµο Σάπιενς µέσω τεχνολογικών εµφυτευµάτων.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 8/7
