Στις 17 Απριλίου 1941, η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσιεύει ένα κύριο άρθρο σημαδιακό. Λέει ανάμεσα στ’ άλλα: «Χρειάζεται πειθαρχία, συσπείρωσις περί την κυβέρνησιν και τον βασιλέα και προσοχή εις τους περί ημάς. Οι ηττοπαθείς, οι διαδοσίαι, οι σκεπτικισταί, οι απαισιόδοξοι είναι εχθροί της Ελλάδος». Ολα δείχνουν ότι το τέλος πλησιάζει. Στις 18 Απριλίου 1941 δημοσιεύεται μια «έγκυρος» ανακοίνωση για την πολεμική κατάσταση. Και τα λέει ξεκάθαρα: «Εξ αρμοδίας πηγής ανακοινούται ότι η εξέλιξις των επιχειρήσεων είναι μάλλον δυσμενής διά τα στρατεύματά μας, κατόπιν της ολοέν’ αυξανούσης πιέσεως των γερμανικών δυνάμεων... Είναι συνεπώς εύλογος η ανησυχία και η θλίψις του ελληνικού λαού διά την δυσμενή τροπήν των πολεμικών μας πραγμάτων... Το καθήκον των μετόπισθεν να μην υποστούν σύγχυσιν, διότι η σύγχυσις δυσχεραίνει τας κινήσεις του στρατού. Είναι ανάγκη να διατηρηθεί κανονικώς ο ρυθμός της ζωής της χώρας. O παντοπώλης, o αρτοποιός, o έμπορος επιτελούν ύψιστον καθήκον, όταν παραμείνουν εις τας θέσεις των και ευκολύνουν τον πολίτην».

Τη Μεγάλη Παρασκευή οι ειδήσεις γίνονται ακόμα πιο ανησυχητικές. Οι φήμες οργιάζουν. Tα πιo απίθανα πράγματα ακούγονται. Όλοι κυκλοφορούν στους δρόμους με κατεβασμένα τα κεφάλια. Κανείς δεν έχει διάθεση. Μια πληροφορία που κυκλοφορεί το βράδυ, ότι αυτοκτόνησε o πρωθυπουργός, Αλέξανδρος Κορυζής, θεωρείται από ορισμένους ότι είναι διάδοση της «πέμπτης φάλαγγας». Άλλοι λένε ότι πέθανε από φυσικό θάνατο. Η σύγχυση γίνεται ώρα με την ώρα μεγαλύτερη. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς έχει συμβεί.

Το Μεγάλο Σάββατο, 18 Απριλίου, που οι εφημερίδες γράφουν για τον Κορυζή, και πάλι δεν διευκρινίζεται τι έχει πραγματικά συμβεί. H επίσημη ανακοίνωση λέει: «Απεβίωσε χθες αιφνιδίως o πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής». Και οι εφημερίδες προσθέτουν ότι μέσα σε ένα τρίμηνο ένας δεύτερος Έλληνας πρωθυπουργός πέφτει στην εκτέλεση του καθήκοντός του. Ο θάνατος του Κορυζή προκαλεί νέες ανησυχίες. Ο βασιλιάς καλεί τότε διάφορες προσωπικότητες και τους ζητά τη γνώμη τους. Η κηδεία του Κορυζή θα γίνει στη 1 το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου από τη Μητρόπολη. Άλλες φήμες λένε ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση o Κοτζιάς. Μισή ώρα πριν ψαλεί η νεκρώσιμη ακολουθία μεταφέρεται η σορός του Κορυζή από το σπίτι του στη Μητρόπολη.

Από τη μια πλευρά κι από την άλλη βαδίζουν νοσοκόμες του «Ευαγγελισμού». Μέλη της EON έχουν παραταχτεί στη Μητροπόλεως, την Οθωνος, την Αμαλίας και την Αναπαύσεως. Στην Πλατεία Μητροπόλεως παρατάσσονται ευέλπιδες, μονάδες του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας και η μουσική του Ναυτικού. Κάποια στιγμή φτάνει ο βασιλιάς, ο διάδοχος και o γεροπρίγκιπας Γεώργιος. Εκεί και όλο το Υπουργικό Συμβούλιο. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος ψάλλει τη νεκρώσιμη ακολουθία και o υπουργός Κοτζιάς εκφωνεί τον επικήδειο.

Οι πληροφορίες για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης είναι συγκεχυμένες. Αλλες λένε ότι την προεδρία κράτησε ο βασιλιάς και αντιπρόεδρος έγινε o Κοτζιάς. Στις 20 Απριλίου, ανήμερα το Πάσχα, μαθεύεται ότι ανατέθηκε o σχηματισμός κυβέρνησης στον στρατηγό Αλεξ. Μαζαράκη. Ο Κοτζιάς έχει καταθέσει την εντολή και διατυπώνει τη γνώμη να σχηματιστεί κυβέρνηση με ευρύτερη συμμετοχή στρατιωτικών. Τα γεγονότα δεν επιτρέπουν να γίνει το βράδυ η Ανάσταση, σύμφωνα με τα έθιμα. Ούτε οι καμπάνες ακούγονται, όπως άλλοτε, για το «Χριστός Ανέστη». Σε λίγα σπίτια φτιάχνουν την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα. Ο κόσμος δεν έχει διάθεση να βάψει κόκκινα αυγά.

H μεγάλη περιέργεια του κόσμου για τις συνθήκες του θανάτου του Κορυζή δεν είναι δυνατό να ικανοποιηθεί, γιατί από πουθενά δεν μπορεί να μάθει κάτι υπεύθυνο. Για το ότι είχε αυτοκτονήσει δεν χωρά αμφιβολία. Αλλά γιατί; Όλοι προσπαθούν να βρουν την αλήθεια. H μεγάλη Ελληνίδα Πηνελόπη Δέλτα, που σφράγισε με το έργο της τα ελληνικά γράμματα και θα έδινε κι αυτή τέλος στη ζωή της λίγες μέρες μετά, όταν οι Γερμανοί θα έμπαιναν στην Αθήνα, γράφει στο ημερολόγιό της : «...Κανείς δεν ξέρει γιατί αυτοκτόνησε o Κορυζής. Φήμες: Ηταν πανικόβλητος και ηττοπαθής. Διεφώνησε με τους υπουργούς του - που ήταν ηττοπαθείς. Τον έβρισε o Γλύξμπουργκ. Εμαθε πως μέσα στην κυβέρνηση έγιναν προδοσίες. Εβγαλε αποφάσεις και τις ανέτρεψε o Γλύξμπουργκ...».

O Γ. Πεσμαζόγλου, πολιτικός και διπλωμάτης, γράφει στο «Χρονικόν της ζωής του», ότι στις 18 Απριλίου 1941 «μετά μακράν συζήτησιν την οποίαν είχε μετά του βασιλέως, ο Αλ. Κορυζής ηυτοκτόνησε. Οι λόγοι της αυτοκτονίας του παρέμειναν άγνωστοι, διότι άγνωστον είναι και το περιεχόμενον της προηγηθείσης συζητήσεως με τον άνακτα».

Το μεγάλο μυστικό το παίρνει μαζί του στον τάφο o Αλ. Κορυζής. Την ώρα της εκφοράς της σορού του γίνεται μια αεροπορική επιδρομή. Την επομένη, ανήμερα το Πάσχα, οι Γερμανοί δεν σέβονται ούτε αυτή τη μεγάλη γιορτή των Ελλήνων, τους οποίους, υποτίθεται, θεωρούν «φίλους». Στέλνουν τα αεροπλάνα τους και βομβαρδίζουν τον Πειραιά, την Ελευσίνα, τα Μέγαρα και πολλές άλλες πόλεις. Πάνω από την Αθήνα, μάλιστα, γίνεται και μια αερομαχία. Οι Άγγλοι ρίχνουν 22 γερμανικά αεροπλάνα.

Γενικότερα ο Κορυζής απολαμβάνει τον σεβασμό όλου του πολιτικού συστήματος της εποχής λόγω της ακέραιης προσωπικότητας και του ήθους του. Γι’ αυτό, άλλωστε, και προτιμήθηκε για την πρωθυπουργία, προσπερνώντας στην άτυπη κούρσα τους έμπιστους του Ι. Μεταξά. Αποδεχόμενος τον διορισμό του ως πρωθυπουργού και προέδρου του Υπουργικού Συμβουλίου, αναλαμβάνει επίσης τις θέσεις του υπουργού Εξωτερικών, του υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του υπουργού Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, καλύπτοντας έτσι όλες τις υπουργικές θέσεις του προκατόχου του.

Είναι χαρακτηριστικά, άλλωστε, τα όσα διατυπώνει ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Λίνκολν ΜακΒί: «Ο Κορυζής ήταν ένας ακάματος εργάτης και ένας ικανός και σεβαστός διαχειριστής, με φίλους τόσο βενιζελικούς όσο και βασιλικούς». Αντίθετη γνώμη έχει, πάντως, ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Μάικλ Πάλερετ, ο οποίος θεωρεί τον Κορυζή αδύναμο χαρακτήρα και άτομο χωρίς προσωπικότητα.

Για τον θάνατό του, πάντως, δεν λείπουν οι φήμες και οι θεωρίες συνωμοσίας και, προκειμένου να σταματήσουν, ο βασιλιάς και η κυβέρνηση στην ανακοίνωσή τους για τον θάνατο του πρωθυπουργού επισημαίνουν πως όσοι διαδίδουν ανυπόστατες πληροφορίες περί αυτοκτονίας θα παραπέμπονται στα Στρατοδικεία! Αυτοί, πάντως, που χαρακτηρίζουν την αυτοκτονία «περίεργη» και δεν την πιστεύουν επιχειρηματολογούν λέγοντας: «Αποκλείεται ο δεξιόχειρας Κορυζής να έβρισκε τη δύναμη να αυτοπυροβοληθεί για δεύτερη φορά με το αριστερό του χέρι» και «Πώς ένας ηλικιωμένος τραπεζίτης είχε τη δύναμη να αυτοπυροβοληθεί δύο φορές;».