Κόψιμο Κασσελάκη, μια αυτονόητη απόφαση
Άρθρο γνώμης
Τα κόµµατα πρέπει να αυτοπροστατεύονται από τους "εχθρούς" τους
Η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πήρε την απόφαση να κόψει τον Στέφανο Κασσελάκη από υποψήφιο πρόεδρο. Από τότε ακούγονται διάφορες βαρύγδουπες κατηγορίες, ανάμεσα σε αυτές και του «σταλινισμού».
Οι «κασσελίστας» μίλησαν για αντιδημοκρατικές μεθόδους, για μη σεβασμό της βούλησης των μελών, ενώ ο ίδιος ο Στέφανος αναφώνησε «αφήστε με να χάσω». Δεν γνωρίζω, πράγματι, αν θα έχανε, αν κατέβαινε στις εσωκομματικές εκλογές, αυτό που γνωρίζω μετά βεβαιότητος είναι πως έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ από την παρουσία του. Το μόνο που έχει καταφέρει αυτούς τους περίπου 15 μήνες, που σαν κομήτης έσκασε από τις ΗΠΑ στο πολιτικό μας σύστημα, είναι να γελοιοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, να τον μετατρέψει σε «Δελφινάριο» και να ευτελίσει κάθε έννοια Αριστεράς.
Αναρωτιέμαι, πραγματικά, ποιο είναι το καινούργιο, το διαφορετικό, το νεωτερικό που έχει κομίσει ο κ. Κασσελάκης, όπως διατείνονται ο ίδιος και οι υποστηρικτές του.
Εκτός και αν λογίζουμε ως θετικές ενέργειες την ακραία προβολή της προσωπικής ζωής, την ξιπασιά με τις εικόνες του πλούτου, τις εμφανίσεις στις lifestyle εκπομπές, την άγνοια στοιχειωδών κανόνων πολιτικής λειτουργίας, την απουσία οποιασδήποτε πολιτικής ή ακόμα και συναισθηματικής σχέσης με το κόμμα που θες να ηγηθείς. Ο Κασσελάκης εκπροσωπεί το απόλυτο κενό, ένα αγοραίο πρόσωπο που ο αέρας θα ήταν πιο φυσιολογικό να τον είχε προσγειώσει στα (πολύ) δεξιά του πολιτικού χάρτη, σίγουρα όχι σε ένα κόμμα με την παράδοση, τη διαδρομή, την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Με τα καλά του και τα (πολλά) κακά του.
Λειτούργησαν, λοιπόν, αντιδημοκρατικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τον έκοψαν; Ενδεχομένως, ναι. Αλλά ήταν ο μοναδικός τρόπος να προστατέψουν το κόμμα τους.
Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη το μόνο που θα έκανε θα ήταν να επιτάχυνε την πορεία προς τον γκρεμό, στον οποίο, ούτως ή άλλως, οδηγούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Κασσελάκης. Κατά συνέπεια, καλώς έπραξαν.
Όπως η δημοκρατία προστατεύεται από τους εχθρούς της, έτσι και τα κόμματα πρέπει να αυτοπροστατεύονται από τους αντίστοιχους «εχθρούς» τους. Βεβαίως, δεν σημαίνει ότι το κόψιμο του Κασσελάκη θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στον πολιτικό παράδεισο. Έχει πάρα πολύ δρόμο να διανύσει για να σταθεί ξανά στα πόδια του, καθώς ακόμα και μεταξύ των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ έχει απαξιωθεί. Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να γίνει είναι να επιστρέψει στοιχειωδώς η σοβαρότητα και να μπει το κόμμα στις ράγες της λογικής.
Τίποτα από αυτά, όμως, δεν θα είναι εφικτό, αν ο Κασσελάκης δεν βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας από την Κουμουνδούρου.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19/10/2024
Οι «κασσελίστας» μίλησαν για αντιδημοκρατικές μεθόδους, για μη σεβασμό της βούλησης των μελών, ενώ ο ίδιος ο Στέφανος αναφώνησε «αφήστε με να χάσω». Δεν γνωρίζω, πράγματι, αν θα έχανε, αν κατέβαινε στις εσωκομματικές εκλογές, αυτό που γνωρίζω μετά βεβαιότητος είναι πως έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ από την παρουσία του. Το μόνο που έχει καταφέρει αυτούς τους περίπου 15 μήνες, που σαν κομήτης έσκασε από τις ΗΠΑ στο πολιτικό μας σύστημα, είναι να γελοιοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, να τον μετατρέψει σε «Δελφινάριο» και να ευτελίσει κάθε έννοια Αριστεράς.
Αναρωτιέμαι, πραγματικά, ποιο είναι το καινούργιο, το διαφορετικό, το νεωτερικό που έχει κομίσει ο κ. Κασσελάκης, όπως διατείνονται ο ίδιος και οι υποστηρικτές του.
Εκτός και αν λογίζουμε ως θετικές ενέργειες την ακραία προβολή της προσωπικής ζωής, την ξιπασιά με τις εικόνες του πλούτου, τις εμφανίσεις στις lifestyle εκπομπές, την άγνοια στοιχειωδών κανόνων πολιτικής λειτουργίας, την απουσία οποιασδήποτε πολιτικής ή ακόμα και συναισθηματικής σχέσης με το κόμμα που θες να ηγηθείς. Ο Κασσελάκης εκπροσωπεί το απόλυτο κενό, ένα αγοραίο πρόσωπο που ο αέρας θα ήταν πιο φυσιολογικό να τον είχε προσγειώσει στα (πολύ) δεξιά του πολιτικού χάρτη, σίγουρα όχι σε ένα κόμμα με την παράδοση, τη διαδρομή, την ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Με τα καλά του και τα (πολλά) κακά του.
Λειτούργησαν, λοιπόν, αντιδημοκρατικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τον έκοψαν; Ενδεχομένως, ναι. Αλλά ήταν ο μοναδικός τρόπος να προστατέψουν το κόμμα τους.
Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη το μόνο που θα έκανε θα ήταν να επιτάχυνε την πορεία προς τον γκρεμό, στον οποίο, ούτως ή άλλως, οδηγούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Κασσελάκης. Κατά συνέπεια, καλώς έπραξαν.
Όπως η δημοκρατία προστατεύεται από τους εχθρούς της, έτσι και τα κόμματα πρέπει να αυτοπροστατεύονται από τους αντίστοιχους «εχθρούς» τους. Βεβαίως, δεν σημαίνει ότι το κόψιμο του Κασσελάκη θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στον πολιτικό παράδεισο. Έχει πάρα πολύ δρόμο να διανύσει για να σταθεί ξανά στα πόδια του, καθώς ακόμα και μεταξύ των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ έχει απαξιωθεί. Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να γίνει είναι να επιστρέψει στοιχειωδώς η σοβαρότητα και να μπει το κόμμα στις ράγες της λογικής.
Τίποτα από αυτά, όμως, δεν θα είναι εφικτό, αν ο Κασσελάκης δεν βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας από την Κουμουνδούρου.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 19/10/2024