Μια από τα ίδια στην κεντροαριστερά;
Ο κόσμος δεν είναι κουτός και όλα αυτά τα βλέπει, τα καταλαβαίνει.
Η συμμετοχή στην εκλογή ηγεσίας του νέου φορέα του κέντρου και της κεντροαριστεράς ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ακολούθως, η προοπτική ενοποίησης του χώρου δημιούργησε μεγάλη αισιοδοξία στους πολίτες πως κάτι νέο και φρέσκο μπορεί να δημιουργηθεί έπειτα από αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες.
Λίγες εβδομάδες μετά, είναι διάχυτη η αίσθηση πως το εγχείρημα έχει «κάτσει». Το δείχνουν οι δημοσκοπήσεις και πολύ περισσότερο η πιο αυθεντική δημοσκόπηση, που δεν είναι άλλη από τις συζητήσεις μεταξύ των εμπλεκομένων, αλλά και του απλού κόσμου.
Στην πολιτική βασικό αξίωμα είναι πως «ένα και ένα δεν κάνουν δύο». Γι’ αυτό και θα ήταν άστοχο να προσθέσουμε τα εκλογικά ποσοστά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού. Αυθαίρετα, όμως, μπορούμε να πούμε ποιος θα έπρεπε να είναι ο στόχος, προσθέτοντας και τους πολίτες που αποχωρούν μαζικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς, ωστόσο, να κατευθύνονται πουθενά. Που σημαίνει ότι το κυβερνών κόμμα έχει λαμβάνειν, από τη στιγμή που, έως τώρα, το Κίνημα Αλλαγής δεν έχει καταστεί ελκυστικό γι’ αυτούς. Πόσω μάλλον αν σκεφτούμε πόσο εκτοξεύτηκαν τα ποσοστά της ΝΔ, αμέσως μετά την εκλογή νέας ηγεσίας και τη συμμετοχή περίπου 400.000 πολιτών.
Φαίνεται πως έχει χαθεί το momentum, πως έχει περιοριστεί η δυναμική, αλλά και πως έχει εξαντληθεί η έμπνευση στα ηγετικά κλιμάκια του σχήματος. Και αυτό γιατί προς τα έξω βγαίνει πως το μόνο που ενδιαφέρει κάποιους/ες είναι ένα παιχνίδι ισορροπιών, με μόνο στόχο να εξυπηρετηθούν οι παραγονταραίοι. Η σύνθεση της επιτροπής για το συνέδριο και ο τρόπος που προετοιμάζεται, επιβεβαιώνουν τα προαναφερθέντα. Ιχνος ανανέωσης, τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, λες και βρισκόμαστε στο 1996, στο 2007 ή στο 2009. Λες και κάποιοι αναζητούν τη ρεβάνς ή τη δικαίωση της Ιστορίας. Σαν κάποιοι να φοβούνται πως αν μπει λίγος αέρας στο δωμάτιο, θα χάσουν κομμάτι της μικροεξουσίας τους ή θα απειληθούν από κάποιες σκοτεινές δυνάμεις.
Ο κόσμος δεν είναι κουτός και όλα αυτά τα βλέπει, τα καταλαβαίνει. Γι’ αυτό και (ξανα)απογοητεύεται. Αν στις λίγες εβδομάδες έως το συνέδριο δεν γίνει κάτι δραστικό, δεν ειπωθούν ουσιαστικά πράγματα και ακολουθηθεί η «πασοκική πεπατημένη», σε λίγους μήνες θα ξανασυζητάμε όσα λέγαμε πριν από την εκλογική διαδικασία…