Η σημερινή «Αυγή», άθελά της, έδωσε γραμμή στον Σταύρο Θεοδωράκη. Ουσιαστικά του είπε «Σταύρο δεν σε χρειαζόμαστε», από τη στιγμή που η κυβέρνηση πήρε χθες «Καθαρή εντολή» για «την ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου». Συμφωνούμε απολύτως. Οι 151 που έδωσαν χθες ψήφο εμπιστοσύνης δεν το έκαναν ala cart αλλά εν γνώσει του συνόλου της πολιτικής του Αλέξη Τσίπρα.

Έτσι, οι ηρωικοί 151 είναι αυτοί που θα πρέπει να σηκώσουν το βάρος και να στηρίξουν τις αποφάσεις του κ. Τσίπρα, με πρώτο και κρίσιμο σταθμό τη Συμφωνία των Πρεσπών. Φαντάζομαι ότι ο Ζουράρις, ο Κόκκαλης και τα άλλα παιδιά όταν χθες έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης το έκαναν συνειδητά επειδή πιστεύουν στο κυβερνητικό έργο. Δεν το έπραξαν με υποσημειώσεις. Σωστά;

Με βάση τα προαναφερθέντα, ο κ. Θεοδωράκης δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να γίνει βαστάζος σε μια κυβέρνηση κουρελού και να βάλει (και) τη δική του υπογραφή στη σουργελοποίηση της πολιτικής ζωής που ζούμε τα τελευταία 24ωρα.

Ο επικεφαλής του Ποταμιού παίζει σήμερα το απόγευμα, την πιο κρίσιμη ζαριά της πολιτικής του διαδρομής. Αν αποφασίσει να στηρίξει τον κυβερνητικό θίασο, τότε είναι μαθηματικό βέβαιο ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα τον πάρει μαζί του στον πάτο της ανυποληψίας. Θα έχει δώσει με την ψήφο του, έστω και αν αυτή αφορά ένα κρίσιμο ταυτοτικό θέμα, νομιμοποίηση στις αθλιότητες με τις μετεγγραφές και τις αποστασίες βουλευτών. Θα δείξει ότι αδιαφορεί για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός επέλεξε να κάνει κυβέρνηση-οπερέτα υφαρπάζοντας έναν βουλευτή του!

Θα δώσει, δε, το καλύτερο πάτημα σε όσους ισχυρίζονται ότι υπάρχει υπόγειο φλερτ με τον Τσίπρα, αφού μετά τον δανεικό Δανέλλη, θα έχει προσφέρει άλλους δύο ή τρεις δανεικούς για τις Πρέσπες. Με αμιγώς ποδοσφαιρικούς όρους, θα λέγαμε ότι κάποιοι στιγμή οι δανεικοί αγοράζονται και πάνε κανονικά στην ομάδα.

Τα χρόνια της κρίσης θεωρώ ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης αποδείχτηκε ο πιο γενναίος και ίσως ο πιο αξιοπρεπής πολιτικός. Όλες του οι επιλογές το μόνο που δεν έκρυβαν ήταν υστεροβουλία. Έβαλε πλάτη και στήριξε ουκ ολίγες φορές ζητήματα μειοψηφικά στην ελληνική κοινωνία. Και το πλήρωσε, χωρίς πολλοί να του το αναγνωρίζουν. Ας μην μιλήσουμε για τη λάσπη που έχει φάει από τους προπαγανδιστές, τα τρολ και το μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό σήμερα πρέπει να τελειώσει με τη δική του αλλαγή στάσης, η οποία, με βάση τα προαναφερθέντα, είναι πολύ εύκολο να αιτιολογηθεί. Τώρα πρέπει να κοιτάξει τον εαυτό του και το κόμμα του. Είναι απολύτως ξεκάθαρο πως αν ψηφίσει ο ίδιος θα…κανιβαλιστεί, πράγμα άδικο διότι η εναλλακτική φωνή του είναι πολύ χρήσιμη. Είναι εξίσου σαφές πως το κόμμα του την ίδια σχεδόν μέρα θα πάψει να υφίσταται, μιας και θα αποχωρήσουν- τουλάχιστον-δυο βουλευτές.

Οι θέσεις του για το Μακεδονικό είναι γνωστές, ειλικρινείς, σωστές και απολύτως σύμφωνες με τη γνώμη του γράφοντος. Η ιστορική ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί και δεν θα χαθεί! Έτσι, όμως, όπως έχουν γίνει τα πράγματα ή, για την ακρίβεια, έτσι όπως τα έκανε ο Αλέξης με τον «αναντικατάστατο Πάνο», ας τα επιλύσει όλα ο πρωθυπουργός. Άλλωστε πανηγυρίζει ότι έχει «καθαρή εντολή». Ας το επιβεβαιώσει και στη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς τους ρεπατζήδες των Ζουράριδων που συγκυβερνά. Άσε, δε, που ακόμα και αν δεν πάρει η Συμφωνία τους 151, πάλι θα κυρωθεί από τη Βουλή, ενώ θα οδηγηθούμε και σε εκλογές, που θα είναι βάλσαμο για την κοινωνία και τη χώρα. Κοινώς, με ένα σμπάρο, πολλά (πολιτικά) τρυγόνια.