Μετά από την καταστροφική διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τίθεται πλέον ζήτημα εθνικής επιβιώσεως.

Και τούτο, διότι η ιδεοληψία που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει την «πρώτη-και ελπίζω τελευταία-φορά αριστερά», αφήνει πίσω της μία Ελλάδα διαλυμένη κοινωνικά, έκθετη σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής και στο χείλος μίας νέας, άνευ ετέρου, δημοσιονομικής και οικονομικής καταστροφής.

Όσοι πιστεύουν, ωστόσο, ότι η πολιτική των νυν κυβερνώντων, τυγχάνει αποτέλεσμα ερασιτεχνισμού και επιπόλαιας σκέψης, πλανώνται πλάνην οικτράν. Ο βίος και η Πολιτεία της αριστεράς στην Ελλάδα, έχει παρελθόν, παρόν και ως φαίνεται επιδιώκει να έχει και μέλλον, ενώ τα όσα τερατώδη έχουμε αντιμετωπίσει από το 2015 και εφ’ εξής έχουν έναν ξεκάθαρο στόχο: την ριζική αλλαγή μας ως Έθνους, Κράτους και Κοινωνίας.

Τρανό παράδειγμα για τα ανωτέρω, αποτελεί η πολιτική την οποία ακολούθησε η νυν κυβέρνηση στο ευαίσθητο ζήτημα της Παιδείας. Αποτελεί Συνταγματική επιταγή (αρθρ. 16 παρ. 2) πως «Η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλασή τους σε ελευθέρους και υπευθύνους πολίτες». Θα μπορούσε να είναι ιλαρό, εάν δεν ήταν τραγικό το γεγονός, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και τα δεκανίκια του, πάλεψαν μανιωδώς και εν πολλοίς πέτυχαν την ανατροπή και προσβολή κάθε λέξης της ως διατάξεως, δημιουργώντας σχολεία ανίσχυρα να ανταποκριθούν στην εκ του Συντάγματος αποστολή τους, προκρίνοντας την θολή έννοια της «κοινωνικής ευαισθητοποίησης». Όλα αυτά, όχι φυσικά από κενή ιδεοληψία, αλλά διότι θέλουν ένα εθνικά και συνειδησιακά ουδέτερο ακροατήριο όταν επιχειρήσουν να επιστρέψουν στα πράγματα. Και το ακροατήριο του αύριο, είναι η μαθητιώσα νεολαία του σήμερα, η οποία χωρίς τα απαραίτητα ιδανικά, θα αποτελεί εύκολο θύμα στις αοριστολογίες που παραδοσιακά εμπορεύεται η ανά τον κόσμο αριστερά.

Το σχέδιο όμως δεν σταματά εκεί. Η ανοχή της, επί ΣΥΡΙΖΑ, Πολιτείας σε κάθε μορφής νοσηρότητα, δεν αποτελεί απλή ιδεοληψία, αλλά την επικύρωση μίας ανίερης συμμαχίας, μεταξύ «μπάχαλου» και εκπεφρασμένης αριστερής πολιτικής, συμμαχία η οποία θα ταλαιπωρήσει εκ νέου την Αθήνα, ευθύς ως η νέα Βουλή ξεκινήσει το νομοθετικό της έργο. Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ και η συμμαχία των προθύμων έχουν ήδη αποδείξει ότι αποτελούν… «κάθε λέξη του Συντάγματος», με την παντελή ασέβειά τους προς κάθε έννοια κοινοβουλευτικού ήθους και κανονισμού.

Οδεύουμε ως εκ τούτου, στις πλέον κρίσιμες Εθνικές εκλογές για την ύπαρξη της Ελλάδος όπως την γνωρίζουμε και την υπηρετήσαμε. Η επόμενη μέρα ξημερώνει σε μία –κυριολεκτικώς και μεταφορικώς- καμμένη γη, και η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει τις διαθέσεις της. Δεν αλλάζει, δεν συντάσσεται, μόνον συναλλάσσεται, με αποκλειστικό γνώμονα το παραταξιακό τους συμφέρον. Δεν συμμαχεί, δεν ομονοεί, δεν «ιδρώνει το αυτί» της από ιδανικά όπως Πατρίδα, Πίστη, Έθνος, Τάξη. Δουλεύει σκληρά μόνον για την πάση θυσία παραμονή της στην εξουσία.

Αυτήν την κατάσταση καλείται να ανατρέψει με την πολιτική της η επόμενη Κυβέρνηση. Έργο δύσκολο και υπεράνθρωπό. Στην προσπάθεια αυτή δεν χωρούν έννοιες όπως «πολιτικό κόστος», «αστική ευγένεια», «κατευνασμός».

Ο Ελληνικός Λαός, με τις ογκώδεις συγκεντρώσεις του για το ζήτημα των Σκοπίων έδειξε τον δρόμο. Διότι δεν κατέβηκε στις πλατείες μόνον για την Μακεδονία. Εξήλθε, διότι ανθίσταται πλέον σθεναρώς στην ανατροπή της Ιστορίας, του Πολιτισμού, της Λογικής του.

Απαιτείται Εθνικό πρόσημο στα ιδανικά της Νέας Κυβερνήσεως. Εθνική πολιτική, Εθνική παιδεία, Εθνικότατη διακυβέρνηση. Απαιτείται σθένος έναντι των ορδών του χάους που θα επιχειρήσουν να τρομοκρατήσουν εκ νέου την Κοινωνία.

Τα γάντια βγήκαν (gloves off). Και η μάχη θα διεξαχθεί μεταξύ της Εθνικής Λογικής και του θολού παραλογισμού.

*Gloves off: έκφραση η οποία χρησιμοποιείται στην Αγγλική, για να δηλώσει μία κατάσταση, όπου μετά από μία άδικη επιθετική κίνηση είσαι αναγκασμένος να πολεμήσεις κατά τρόπο σκληρό και ανένδοτο, αντίστοιχο της επιθέσεως. Προέρχεται από την πυγμαχία. Με γάντια παίζεις με συναθλητή με τον οποίον ασπάζεσαι τους ίδιους κανόνες. Χωρίς γάντια, απαντάς όταν σου επιτίθενται στον δρόμο.

**Ο Αντώνης Μαμμής είναι δικηγόρος Αθηνών