Η πρόσκρουση με τα βράχια είναι προ των πυλών για τον Αλέξη Τσίπρα, που διαπιστώνει ότι η στρατηγική του απέτυχε σε πολλά επίπεδα. Η χώρα ζει για άλλη μια φορά δραματικές καταστάσεις και η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται και φέρνει στη μνήμη ημέρες του 2015.

Ο πρωθυπουργός δεν έμαθε από τα λάθη του, όπως αποδεικνύεται, και η ελληνική οικονομία και κοινωνία βιώνουν ένα πολιτικό και οικονομικό δράμα. Μόνον οι πρωταγωνιστές αλλάζουν: Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος, Αντώνης Σαμαράς και τώρα Αλέξης Τσίπρας.

Οπως και στο παρελθόν έτσι και τώρα, η τεχνοκρατική διαπραγμάτευση με την τρόικα (ή τους «θεσμούς», όπως τους βάφτισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) κόλλησε και μετατράπηκε σε πολιτική.

Ο Αλ. Τσίπρας έπαιξε, όπως κυρίως και ο Αντ. Σαμαράς, το χαρτί της πολιτικής διαπραγμάτευσης ελπίζοντας επί ματαίω ότι θα κάμψει την τρόικα, η οποία όμως έμεινε σταθερή στις απόψεις της και απλά άλλαξε κυβέρνηση η χώρα.

Ο νυν πρωθυπουργός πέτυχε δύο μεγάλες νίκες το 2015 και ανήλθε στην εξουσία μετά βαΐων και κλάδων, έχοντας και την πλήρη υποστήριξη και ανοχή των πιστωτών.

Εμφανίστηκε όμως πλήρως απροετοίμαστος και εν πολλοίς αιχμάλωτος της ιδεολογίας του, γεγονός που απεδείχθη βαρύτατο για την ίδια τη χώρα. Η προσαρμογή για τον ίδιο ήταν βίαιη, ενώ ταυτόχρονα απώλεσε πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο και δεν κατάφερε να πετύχει ούτε την ελάχιστη διευθέτηση του χρέους.

Αντί για κούρεμα στο χρέος, κουρεύτηκαν οι όποιες ελπίδες και προσδοκίες της κυβέρνησης. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι ο Αλ. Τσίπρας αντιμετωπίζει ουσιαστικά το ίδιο πολιτικό δίλημμα που αντιμετώπισε τον χειμώνα του 2014 ο Αντ. Σαμαράς.

Ή θα συμβιβαστεί και θα παραδοθεί πλήρως στις ορέξεις των πιστωτών, τις οποίες ο ίδιος άνοιξε με τη λανθασμένη στρατηγική του και την αφέλεια να πιστέψει τις υποσχέσεις τους, ή θα παραδοθεί και θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, με ό,τι αυτές συνεπάγονται για τον ίδιο και την οικονομία.

Χρόνος άλλος δεν μένει για τον πρωθυπουργό, που είδε ότι δεν του βγήκε η θεωρία του Κάουτσκι, «πρώτα εξασθενίζουμε το φρούριο και μετά το κατακτούμε». Πλέον όλα είναι στον αέρα.

Απλώς, για τους μυημένους, όπως όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, ο κύκλος ζωής τους είναι δυόμισι έτη… Από αυτή την… κατάρα δεν ξεφεύγει και ο Αλ. Τσίπρας.