Αυτά τα επτά χρόνια μνημονιακής πορείας σπείραμε όλοι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, απλοί πολίτες, το διχασμό. Κυριάρχησαν στη χώρα συνθήματα περί «προδοτών», «γερμανοτσολιάδων», κ.α. Η χώρα κυριολεκτικά διχάστηκε και το μίσος περίσσευε. Όποιος προσπαθούσε να μιλήσει με τη φωνή της λογικής…αναθεματιζόταν και οι όποιοι κήνσορές του, συνήθως λαϊκιστές, ήταν έτοιμοι να τον ρίξουν στην πυρά. Πάρα πολλοί έκαναν πολιτικές καριέρες λόγω αυτής της στάσης τους.

Έπρεπε να έρθει το καλοκαίρι του 2015 και να βρεθεί και πάλι η χώρα κυριολεκτικά στον γκρεμό της χρεοκοπίας, να ψηφιστεί το τρίτο μνημόνιο και κυρίως να αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στάση του ότι πάρα πολλά απ’ όσα ειπώθηκαν ήταν σπόροι διχασμού. Παρά όμως το mea culpa πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως και της ηγετικής του ομάδας και τις συγγνώμες που ζητούν διάφοροι, όπως προ ημερών για ακόμη φορά, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο διχασμός υπάρχει. Τα όσα έγιναν χθες στο Δίστομο με πρωταγωνίστρια την Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρώην πρόεδρο της Βουλής _τρίτο πολιτειακό παράγοντα της χώρας για επτά μήνες_ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο διχασμός είναι εδώ. Η πατριωτική και γενναία, για μια ακόμη φορά, στάση του Μανώλη Γλέζου, είναι από μόνη της αρκετή.

Με την κίνησή του αυτήν ένα από τα σύμβολα κατά της αντίστασης κατά της γερμανικής κατοχής έστειλε πολλαπλά μηνύματα. Κυρίως, όμως έσωσε την αξιοπρέπεια της Ελληνικής Δημοκρατίας σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία ο Γερμανός πρέσβης στην Ελλάδα ήθελε να τιμήσει στο Δίστομο τα θύματα των ΝΑΖΙ. Πίστευα και πιστεύω ότι η Αριστερά δεν αναγνώριζε και δεν αναγνωρίζει τη συλλογική ή ακόμα και την οικογενειακή ευθύνη.

Είναι σαφές ότι οι απόγονοι των γερμανών κατακτητών δεν ευθύνονται για τα εγκλήματα των προγόνων τους. Όμως άλλο είναι η προσβολή και τα λαϊκιστικά παιχνίδια και άλλο η υπενθύμιση των θηριωδιών, η καταδίκη τους και η προσπάθεια όλων μας να εξαλειφθεί ο φασισμός και να μην επαναληφθούν εγκλήματα στο διάβα της ιστορίας. Και δυστυχώς, με αφορμή το Δίστομο, σε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια να ξεριζωθούν οι ρίζες του διχασμού.