Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε εάν θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα στη συνεδρίαση του Eurogroup. Εάν ξεπεράσει κανείς το ζήτημα του χρέους, το οποίο είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να λυθεί, ούτε στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών, ούτε στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. πρέπει να δει άλλους βασικούς παράγοντες που έφεραν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση.

Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και το ιδιαίτερα χαμηλό κόστος δανεισμού δεν αξιοποιήθηκαν για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και τη δημιουργία μιας βιώσιμης ανταγωνιστικής οικονομίας. Κατά γενική ομολογία η παρούσα κρίση που βιώνουμε δεν ήταν μόνο δημοσιονομική, αλλά σχετιζόταν άμεσα με το μοντέλο της ανάπτυξης, της διακυβέρνησης και του τρόπου λειτουργίας πολλών δομών της οικονομίας και της κοινωνίας, τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα. Η ανάπτυξη ήταν ρηχή και άναρχη και με ευθύνη του συνόλου του πολιτικού συστήματος υπήρξε άνιση και σπάταλη διανομή του παραγόμενου πλούτου. Το ίδιο το σύστημα δεν ήθελε να δημιουργήσει μια σύγχρονη παραγωγική βάση και μια βιώσιμη και διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία. Αυτή τη στιγμή περιμένει ως μάννα εξ ουρανού τη λύση για το χρέος, η οποία όμως αργεί.

Θα περιοριστεί σε μια αυξημένη δόση και μια πιθανή έξοδο στις αγορές. Αυτό όμως που απαιτείται άμεσα είναι η εξάλειψη παλαιών και νοσηρών νοοτροπιών, ενώ χρειάζεται να γκρεμιστεί και το υφιστάμενο παλαιό σύστημα διοίκησης και λειτουργίας του κράτους. Και αυτό, διότι ακόμα και θετική λύση να υπάρξει για την Ελλάδα, εάν παραμείνει η αρχιτεκτονική του παλαιού και αποτυχημένου Κράτους, δεν θα είναι διατηρήσιμη. Εάν το πολιτικό σύστημα ικανοποιείται με τη γραμμή «παίρνω θετική λύση για το χρέος και πάω παρακάτω», δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία.

Οι όποιες αναγεννητικές λύσεις περνάνε μέσα από τη δημιουργία ενός υγιούς παραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης της χώρας προσαρμοσμένο στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης που έχει ξεκινήσει, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών αγνοεί τις αλλαγές που θα επιφέρει. Προτάσεις και σχέδια έχουν κατατεθεί πολλά, αρκεί να τις αξιοποιήσει το πολιτικό σύστημα, βγάζοντας τα γυαλιά του πνευματικού και πολιτικού επαρχιωτισμού. Ναι και στη λύση για το χρέος που δεν είναι βιώσιμο, αλλά δεν αρκεί μόνο και δεν είναι το μόνο «κλειδί» για να ξεκλειδώσει όλες τις κλειδαριές των προβλημάτων της χώρας.