Όταν ένας πολιτικός αρχηγός, και μάλιστα πρωθυπουργός, είναι πιεσμένος τότε προσφεύγει σε κινήσεις που θα του δώσουν πολιτικές ανάσες και ταυτόχρονα πολιτικό χρόνο.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι σε αυτή την κατάσταση. Εμφανώς πιεσμένος από την υπόθεση με πρωταγωνιστή τον Πάνο Καμμένο, διαπιστώνει, παρά τη συνεχιζόμενη κάλυψη που παρέχει με προσωπική του σφραγίδα στον υπουργό Εθνικής Άμυνας, ότι χρειάζεται θεαματικές κινήσεις για να αλλάξει το κλίμα.

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί αναστάτωση και πολλά κορυφαία στελέχη και προβεβλημένοι βουλευτές επισημαίνουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους ότι η υπόθεση Π. Καμμένου έχει επιβαρύνει το πολιτικό κλίμα ακόμα και για τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Από αυτή τη στήλη έχει επισημανθεί ότι ο Αλ. Τσίπρας θα συμπορευτεί με τον Π. Καμμένο όσο εκτιμά ο πρωθυπουργός ότι τον χρειάζεται. Δεν είναι τυχαία η κίνηση του Αλ. Τσίπρα, εν μέσω της υπόθεσης Καμμένου, να εμφανιστεί και να τείνει χείρα πολιτικής φιλίας και συνεργασίας στη Φώφη Γεννηματά.

Στο Μέγαρο Μαξίμου αναγνωρίζουν -και το έχουμε αποκαλύψει πολύ καιρό πριν- ότι ο μόνος δρόμος που τους έχει απομείνει από εδώ και πέρα για να διατηρηθούν όσο το δυνατόν πιο δυνατοί στο παιχνίδι της εξουσίας είναι η μεταπήδηση στο χώρο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Ο πρωθυπουργός συμμετέχει ως παρατηρητής στις εργασίες του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και παρεμβαίνει με τοποθετήσεις. Την ίδια στιγμή πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στις κινήσεις που γίνονται στο παρασκήνιο με πρωταγωνιστές ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ιστορικούς παράγοντες του ΠΑΣΟΚ.

Πλέον η ζύμωση γίνεται και με τη σφραγίδα και παραγόντων του λεγόμενου «πατριωτικού» και «αριστερού» ΠΑΣΟΚ που θεωρούν ότι πρέπει να προχωρήσει η προγραμματική συζήτηση και να βρεθεί κοινός τόπος. Εάν ο Αλ. Τσίπρας πιστεύει πραγματικά στη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, οφείλει να κάνει ο ίδιος την πρώτη κίνηση.

Μπροστά του έχει δυο σταθμούς: το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο ίσως να έκανε την κίνηση ματ και να εμφανιστεί ο ίδιος και η άλλη είναι να…καθαρίσει ο ίδιος την υπόθεση Καμμένου με την αποπομπή του υπουργού Άμυνας από την κυβέρνηση. Δεν γίνεται να λειτουργούν διπολικά: και με την υπερδεξιά και με την σοσιαλδημοκρατία!

Παραφράζοντας την ιστορική ρήση, δίνοντάς της πολιτική υπόσταση: ή παπάς – παπάς ή ζευγάς – ζευγάς!