Κυβερνητικά σχέδια που καίγονται
Η υπόθεση του Πάνου Καμμένου ρίχνει βαριά τη σκιά της πάνω από την κυβέρνηση
Το κλίμα που επικρατεί στην ελληνική πολιτική σκηνή, αποδίδεται ακριβέστερα από τη διάσημη φράση του Χένρι Κίσινγκερ: «Δεν μπορεί να ξεσπάσει κρίση την επόμενη εβδομάδα, η ατζέντα μου είναι γεμάτη». Η κρίση όμως ξέσπασε, παρά τα όσα μεταδίδονται από το Μέγαρο Μαξίμου ότι όλα βαίνουν καλώς.
Η υπόθεση του Πάνου Καμμένου ρίχνει βαριά τη σκιά της πάνω από την κυβέρνηση, παρά την προσπάθεια του επικοινωνιακού επιτελείου και του πρωθυπουργικού γραφείου να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Την ίδια στιγμή, η καθημερινότητα πλήττει καίρια τον κυβερνητικό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, καθώς αναδεικνύονται λανθασμένοι χειρισμοί σε μια σειρά ζητημάτων.
Και δεν φθάνει μόνο ο Π. Καμμένος να επιβαρύνει το κλίμα για την κυβέρνηση, αλλά υπάρχουν και άλλα μέτωπα ανοικτά, όπως π.χ. το θέμα των συμβασιούχων στον τομέα της καθαριότητας. Παράλληλα, άλλες πληροφορίες, όπως π.χ. ότι σταμάτησαν οι ορθοπεδικές επεμβάσεις στο νοσοκομείο Παίδων στην Πεντέλη λόγω έλλειψης χρημάτων και υλικών, φωτίζουν προβληματικά πεδία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Οι επιθέσεις κατά ΜΜΕ, δημοσιογράφων, αλλά και της αντιπολίτευσης δεν είναι λύση, αλλά προσπάθεια άμυνας έναντι της ίδιας της πραγματικότητας, η οποία δεν είναι σε όλα ζοφερή. Εξάλλου, υπάρχουν και θετικές ειδήσεις, όπως π.χ. από την τεράστια δουλειά που γίνεται στο πεδίο του τουρισμού, όπου η Ελλάδα κατακτά την πρωτιά για το 2017. Αυτές όμως οι θετικές ειδήσεις χάνονται στη σκιά της υπόθεσης Π. Καμμένου, αλλά και άλλων θεμάτων, όπως των σκουπιδιών στους δρόμους, της υπολειτουργίας μονάδων σε νοσοκομεία (π.χ. άλλο κρούσμα υπήρξε χθες από το νοσοκομείο Χατζηκώστα στα Γιάννενα), κ.α.
Μπορεί η μεγάλη κρίση με τους πιστωτές να αντιμετωπίστηκε με την συμφωνία του Eurogroup, η οποία δεν ικανοποιεί και τα 2/3 των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, εντούτοις όμως υπάρχουν μικρές κρίσεις (π.χ. διαχείριση καθημερινότητας: σκουπίδια, νοσοκομεία, λειτουργία δημόσιας διοίκησης, κ.α.), αλλά και μια μεγάλη, όπως αυτή με τον Π. Καμμένο.
Όλες αυτές οι κρίσεις αναδεικνύουν τον υποτυπώδη κυβερνητικό σχεδιασμό και την αδυναμία πρόβλεψης στο πρωθυπουργικό επιτελείο. Οι κυβερνητικές «κόκκινες» γραμμές συνθλίβονται κατά καιρούς από την πραγματικότητα των δεδομένων και από την ψευδαίσθηση ότι όλα ελέγχονται. Μόνο που η ίδια η ζωή έχει πολλά απρόοπτα, δεν εξελίσσονται όλα γραμμικά και τα όμορφα σχέδια, όμορφα καίγονται!