«Όραμά μας δεν είναι η δημόσια διοίκηση να ορίζεται από το κομματικό κράτος και εκεί θα κριθούμε, αλλά αφήστε μας να κριθούμε» είχε πει ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή περίπου τέσσερις μήνες μετά την εκλογή του για πρώτη φορά στην Πρωθυπουργία.

Τότε είχε πει το αυτονόητο. Και ποιος πολίτης θα διαφωνούσε τότε και σήμερα με την πρωθυπουργική επισήμανση.

Εξάλλου, οι πολίτες τα τελευταία 43 μεταπολιτευτικά χρόνια έβλεπαν εναλλαγές κυβερνήσεων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και επέλαση του ενός ή του άλλου «κομματικού στρατού» στο κράτος.

Αρκεί κανείς να θυμηθεί τι γινόταν επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και πόσα μέλη των Κεντρικών Επιτροπών τους τοποθετούνταν σε κεντρικές ή περιφερειακές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Ακόμα και στελέχη των νεολαιών των δυο κομμάτων που κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή επί τέσσερις δεκαετίες ελάμβαναν των προνομίων της εξουσίας ως σύμβουλοι υπουργών ή μέλη Δ.Σ. Πολλοί πίστευαν ότι με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αυτό θα άλλαζε. Μόνο που διαψεύστηκαν. Η Αριστερά, ανέκαθεν μιλούσε για ένα άλλο ύφος και ήθος στην άσκηση της εξουσίας.

Μόνο που και η τωρινή κυβέρνηση συνεχίζει στον ίδιο δρόμο και σε θέσεις – κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό έχουν τοποθετηθεί πρόσωπα που παραπέμπουν στην πρακτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Η συνταγή είναι η ίδια: πολιτευτές και στελέχη του κόμματος τοποθετήθηκαν σε καίρια πόστα του Κράτους, ενώ έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι σε αρκετές θέσεις παραμένουν στελέχη κεντροδεξιάς προέλευσης, ενώ αξιοποιούνται και πρόσωπα από το συντηρητικό χώρο. Οι πολίτες ανέμεναν ένα άλλο είδος διακυβέρνησης, ένα άλλο ύφος και ήθος στην εξουσία. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις, εντούτοις είτε στο υπουργικό συμβούλιο, είτε στην κρατική μηχανή παρατηρούνται φαινόμενα αλαζονείας και συμπεριφορές που παραπέμπουν σε αλήστου μνήμης εποχές που πολλοί θα ήθελαν να μείνουν για πάντα στο χρονοντούλαπο της εξουσίας. Δυστυχώς, η εξουσία, είτε αριστερή, είτε δεξιά, είτε κεντρώα, φθείρει και διαφθείρει.

Ο Πρωθυπουργός δυστυχώς, παρά τα όσα είπε στην αρχή της θητείας του, δεν κατάφερε να βάλει φρένο στις πρακτικές του παρελθόντος.

Αυτές οι πρακτικές κάνουν δυναμικά την εμφάνισή τους και οι πολίτες που τις σιχάθηκαν και τις αποδοκίμασαν ζητούν αξιοκρατία και διαφάνεια παντού και όχι μόνο στον κεντρικό πυρήνα της εξουσίας! Και αυτό δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την αντιπολίτευση, στους κόλπους της οποίας παρατηρούνται φαινόμενα νεποτισμού!