Μέσα στην πολιτική σύγκρουση για το Σκοπιανό, πολλές φορές χάνονται ειδήσεις ή δεν δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε ειδησάρια που όμως έχουν σημασία γιατί δείχνουν το κλίμα που επικρατεί και αναδεικνύει παθογένειες του συστήματος.

Μια τέτοια κατάσταση ισχύει στο πεδίο των δημοσίων έργων. Μάλιστα, κοινή παραδοχή είναι ότι οι εκπτώσεις των προσωρινών μειοδοτών για έργα άνω των 2 εκατ. ευρώ προσεγγίζει κατά μέσο όρο το 60% για την περίοδο 2015-2017, σύμφωνα και με ανακοίνωση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τεχνικών Εταιρειών.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, τα αποτελέσματα γίνονται ακόμη πιο απογοητευτικά, καθώς εάν εστιάσει κανείς στα έργα που δημοπρατήθηκαν μέσω του ΕΣΗΔΗΣ για τα δημόσια έργα, για 18 δημοπρασίες για τις οποίες υπάρχουν προσωρινά αποτελέσματα διαπιστώνεται ότι ο μέσος όρος έκπτωσης των προσωρινών αναδοχών ανέρχεται σε 60,18%. Επίσης, η χαμηλότερη έκπτωση με την οποία αναδείχθηκε προσωρινός ανάδοχος ήταν το 42%.

Επί της ουσίας, γίνεται σαφές, όπως λένε άνθρωποι του χώρου των δημοσίων έργων, ότι κάποιοι πρωταγωνίστησαν στην κατάργηση των εγγυητικών επιστολών ως δικλείδα ασφαλείας για τις υπερβολικές εκπτώσεις, με αποτέλεσμα να γίνουν ανεξέλεγκτες.

Το βασικό αποτέλεσμα της ανυπαρξίας νέων έργων είναι η επικράτηση έντονου και οξύτατου ανταγωνισμού στις ελάχιστες δημοπρατήσεις έργων, με αποτέλεσμα τα έργα να δημοπρατούνται 10% - 25% κάτω του κόστους.

Παράλληλα, όπως επισημαίνεται από παράγοντες της αγοράς, προκαλούνται χρονοβόρες διαδικασίες αποπεράτωσης που οδηγεί σε αμφιλεγόμενη ποιότητα κατασκευής των έργων, χρησιμοποίηση φθηνών εισαγόμενων υλικών και εξοπλισμού, χορήγηση των κατώτατων δυνατών αμοιβών και ασφαλιστικών κρατήσεων, αμφιβόλου ποιότητας συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.

Όλα αυτά τελικώς αποβαίνουν εις βάρος της εγχώριας οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου και των χρηστών των έργων.

Ταυτόχρονα, αυτό το φαινόμενο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση των υγιών επιχειρήσεων, οι οποίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν προσφορές κάτω του κόστους.

Μοιραία από αυτό το κλίμα, αυτές οι υγιείς επιχειρήσεις, είτε θα έχουν μηδενικό κύκλο εργασιών είτε θα αναγκαστούν να εμπλακούν σε μία διαδικασία ζημιογόνων προσφορών που και πάλι θα τις οδηγήσει σε κλείσιμο.

Ψιλά γράμματα θα πει κανείς που όμως αφορούν τμήματα της ελληνικής οικονομίας που παραμένει σε μεγάλη πίεση.

Και δεν είναι μόνο η μεγάλη εικόνα που υπάρχει, αλλά η οικονομία μικρής και μεσαίας κλίμακας.