Αντικειµενικά, οι τελευταίες έρευνες κοινής γνώµης ανέδειξαν σε ένα από τα πιο σηµαντικά θέµατα-ευρήµατα την εκτίναξη των ποσοστών της Πλεύσης Ελευθερίας.

*Διαβάστε ακόμα: Δημοσκόπηση GPO για τα Παραπολιτικά: Φθορά Νέας Δημοκρατίας, αδυναμία ΠΑΣΟΚ και έκρηξη για Πλεύση Ελευθερίας

Ανεξάρτητα από το αν άλλες τη βρίσκουν δεύτερη, ξεπερνώντας το ΠΑΣΟΚ, και άλλες τρίτη, το σίγουρο είναι ότι είναι το κόµµα που εµφάνισε τη µεγαλύτερη εκτίναξη των ποσοστών του, κλείνοντας µια φάση ενός εκρηκτικού διµήνου, που ξεκίνησε από τα πρώτα συλλαλητήρια και ολοκληρώθηκε µε τον ανασχηµατισµό.

Σύµφωνα µε την έρευνα της Opinion Poll, από το 5,9% τον Ιανουάριο βρέθηκε στο 15,9%. Αξίζει, δε, να σηµειώσουµε κάποια ποιοτικά στοιχεία στα οποία στηρίζεται αυτή η σπάνια άνοδος: στις ηλικίες µέχρι 29 ετών είναι πρώτη δύναµη.

Η άνοδός της δεν εµφανίζεται σε κάποιες περιοχές ή κοινωνικές κατηγορίες, αφού έχει µια οµοιοµορφία σε κάθε περιοχή της χώρας, σε κάθε κοινωνική/επαγγελµατική κατηγορία.

Η άνοδος της Πλεύσης συνοδεύεται από µια ση µαντική αύξηση των ποσοστών της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός, από το 4,9% στο 10,9%. Ταυτόχρονα, φαίνεται να λειτουργεί ως «κόµµα απορροφητήρας» δυνάµεων από όλα τα κόµµατα, π.χ. 7,7% των δυνάµεων της Ν.∆. στις ευρωεκλογές, 22,1% του ΣΥΡΙΖΑ, 10,1% του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σηµαντικές δυνάµεις από το ΚΚΕ και πολίτες που απείχαν στις ευρωεκλογές.

Τα στοιχεία αυτά βοηθούν να κατανοήσουµε καλύτερα µε τι έχουµε να κάνουµε, µιας και ήδη έχει ξεκινήσει µια συζή τηση για το αν η άνοδος είναι πρόσκαιρη ή µπορεί το επόµενο διάστηµα να δούµε µια αποκλιµάκωση.

Προφανώς, η µονοθεµατικότητα των Τεµπών επί δύο ολόκληρους µήνες, συνδεδεµένη µε µια πρωτοφανή ένταση, την τοξικότητα του πολιτικού διαλόγου και την κοινωνική οργή, δηµιούργησε ένα εύφορο έδαφος για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία «νοµιµοποιήθηκε» ως κόµµα Τεµπών, αλλά και ως άλλο ένα κόµµα του προοδευτικού χώρου µε τη συνυπογραφή της πρότα σης µοµφής.

Μοιάζει σαν όλοι να εργάστηκαν απερί σκεπτα για την ενδυνάµωσή της. Τώρα τι γίνεται άραγε; ∆εν αρκεί η εγκατάλειψη της µονοθεµατικότητας. Χρειάζεται και η ασφαλής τήρηση αποστάσεων από ένα κόµµα που ο πολιτικός του αρχηγός διαθέτει δικαστική αντίληψη περί πολιτικής, µε προειληµµένες αποφάσεις, ρητορική δίχως όρια και δισταγµούς, µιλώντας για δολοφόνους και κυβέρ νηση-εγκληµατική συµµορία, ρητορική που θα µπο ρούσε να έχει και ένα ακραιφνώς ακροδεξιό κόµµα.
Χρειάζεται, ταυτόχρονα, άνοιγµα της ατζέντας των θε µάτων που απασχολούν τους πολίτες που αναζητούν ελπίδα και προοπτική.

Αυτή η πρόκληση αφορά πρώ τα απ’ όλα στο ΠΑΣΟΚ, που πρέπει να διαµορφώ σει ένα πειστικό αφήγηµα και ένα προφίλ κυβερνη σιµότητας. Η πρόκληση όµως αφορά και στην κυβέρνηση. Οποιαδήποτε σκέψη ότι «βολεύει η άνοδος της κ. Κωνσταντοπούλου», γιατί µπορεί να τεθεί πιο εύκολα το στοίχηµα «Μητσοτάκης ή χάος», µπορεί να φαίνεται ότι έχει βάση, είναι όµως µάλλον στρατηγικά κοντόφθαλµη. Την κυβέρνηση πρέπει να την απασχολήσει ότι το µόνο άθροισµα που ισοφαρίζει τις δηµοσκοπικές επιδόσεις της είναι το άθροισµα Πλεύσης Ελευθερίας και Ελληνικής Λύσης. Να δει την επικινδυνότητα του φαινοµένου που παρακολου θούµε. Να σκεφτεί πιο στρατηγικά για τη χώρα και την ευστάθεια του πολιτικού συστήµατος, που αυτό δεν συµ βαδίζει µε τη συνεχή κριτική προς το ΠΑΣΟΚ, το οποίο µε όλες τις αδυναµίες και τα λάθη του είναι το µόνο κόµµα που µπορεί να συµβάλει, αναµορφώνοντας κι αυτό την πορεία και τη στρατηγική του.

Ο Γκράµσι έλεγε: «Κρίση. Ώρα για τέρατα». Οι πολιτικές δυνάµεις έχουν καθήκον να εµποδίσουν την ανάπτυξη τερατωδώς λαϊκίστικων µορφωµάτων, που κανείς δεν µπορεί να προδιαγράψει πού θα οδηγήσουν.

*επικοινωνιολόγου, διευθυντή της Opinion Poll

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 22/03/2025