Ορισμένα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Όπως, για παράδειγμα, όταν οι ίδιες οι συνήγοροι υπεράσπισης των 9 συλληφθέντων Κούρδων και Τούρκων βγαίνουν και μιλούν «για άγρια κακοποίηση» των πελατών τους κατά τη σύλληψη και κράτησή τους από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία. Διότι ο τραυματισμός κρατουμένου όχι επειδή αντιστάθηκε κατά τη διάρκεια της σύλληψής του αλλά στη διάρκεια της κράτησής του, είναι ο τυπικός ορισμός του βασανιστηρίου.

Ειδικότερα, με κοινή τους δήλωση, οι δύο συνήγοροι, η Αλέκα Ζορμπαλά και η Ιωάννα Κούρτοβικ κατήγγειλαν τα ακόλουθα για τις συνθήκες σύλληψης των πελατών τους: «Οι 9 οδηγήθηκαν ενώπιον του Εισαγγελέα 30 ώρες μετά τη σύλληψή τους παρουσιάζοντας σημάδια άγριας κακοποίησης, φέροντας εμφανή τραύματα στο κεφάλι, στο πρόσωπο και στην περιοχή των ματιών (επικίνδυνες σωματικές βλάβες) άλλοι στα πόδια και στο σώμα, ενώ ο γηραιότερος μεταξύ αυτών (65 ετών) έφερε επιπλέον ράμματα στο κεφάλι.

Για την εμφανή αυτή κακοποίηση, η οποία έγινε χωρίς να επικαλείται η αστυνομική δύναμη αντίσταση κατά την σύλληψη, όπως συνηθίζει να πράττει, όταν είναι υπόλογη για τον τραυματισμό συλληφθέντων (βασανισμός κατά τον ποινικό κώδικα), προκύπτει από την δικογραφία ότι οδηγήθηκαν με το ΕΚΑΒ , οι 3 εξ αυτών τουλάχιστον, σε νοσοκομεία (στο Γ. Κ. Νίκαιας, το Γ.Κ. Γ. Γεννηματά και στο Σισμανόγλειο) για την παροχή πρώτων βοηθειών και συρραφή τραυμάτων, ενώ δόθηκε εντολή για ιατροδικαστική εξέταση για την οποία όμως δεν προκύπτει να οδηγήθηκαν σε ιατροδικαστή, όπως επεβάλλετο».

Οι δύο συνήγοροι υπογραμμίζουν ότι «την εμφανή κακοποίηση αγνόησαν τόσο η εισαγγελική όσο και η ανακριτική αρχή ενώπιον των οποίων εμφανίστηκαν, πάρα την επισήμανση των συνηγόρων, θεωρώντας ότι δεν τους αφορά, ενώ η ηγεσία του υπεύθυνου Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, δια στόματος κ. Τόσκα, υιοθέτησε με ευκολία την εκδοχή των αστυνομικών αρχών, ότι οι συλληφθέντες αυτοτραυματίστηκαν (συνήθης ομοίως αιτιολογία την τελευταία περίοδο), αντί να διατάξει την νόμιμη ΕΔΕ».

Επιπλέον, σύμφωνα με την καταγγελία των δύο συνηγόρων, οι συλληφθέντες στερήθηκαν επί μακρόν τη δυνατότητα επικοινωνίας με συνήγορο, παρότι αυτό αποτελούσε δικαίωμά τους: «επί 26 ώρες δεν τους επετράπη η επικοινωνία με συνήγορο, ούτε και επιτράπηκε στους συνηγόρους η οποιαδήποτε επικοινωνία είτε ενημέρωση για όλο αυτό το διάστημα».

Μόνο που τα μεγάλα ερωτήματα δεν σταματούν εδώ. Είδαμε όλοι ότι η αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία και φωτογραφίες των συλληφθέντων, με την απαραίτητη πρόσκληση προς το κοινό να επικοινωνήσει με τις ειδικές τηλεφωνικές γραμμές για τη συγκέντρωση επιπλέον πληροφοριών. Βέβαια, έδωσε και φωτογραφία της ταυτότητας πολιτικού φυγάδα που διέθετε ένας εξ αυτών (αυτός μάλιστα που είχε και τα πιο εμφανή σημάδια τραυματισμού), δηλαδή της ταυτότητας που χορηγείται σε αυτούς στους οποίους έχει χορηγηθεί πολιτικό άσυλο. Και εδώ η καταγγελία που κάνουν οι συνήγοροί τους είναι πολύ σημαντική: «η δημοσιοποίηση των στοιχείων των συλληφθέντων που είναι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες είτε αιτούντες άσυλο, που ακολούθησε την θεματική δημοσιότητα που δόθηκε στην σύλληψη, συνιστά σοβαρή παραβίαση του διεθνούς και εσωτερικού προστατευτικού πλαισίου των προσφύγων τα στοιχεία των οποίων δεν επιτρέπεται να γνωστοποιούνται προς τις αρχές χωρών όπου κινδυνεύουν, όπως η Τουρκία, πολύ περισσότερο όταν η χώρα αυτή είναι υπόλογη για συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για βασανιστήρια. Και αυτό δεν αίρεται φυσικά από την πρωτοφανή θέση της ελληνικής κυβέρνησης να αποφασίσει να αναγνωρίσει την Τουρκία ως ασφαλή χώρα, μέσα από τους κυριάρχους θεσμούς της.»

Η αστυνομία υποστηρίζει τόσο μέσω ανακοινώσεων όσο και μέσω των απαραίτητων επιλεκτικών διαρροών προς τον Τύπο ότι η επιχείρηση αυτή εξάρθρωσε έναν επικίνδυνο «τρομοκρατικό» πυρήνα. Ωστόσο, ο ίδιος ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Νίκος Τόσκας δήλωσε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία ότι προετοίμαζαν κάποια επίθεση κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα, ενώ συμπλήρωσε ότι βρέθηκαν «κάποια υλικά που μπορούν να δημιουργήσουν εκρηκτικά εμπορικού τύπου, χαμηλής έντασης», κοινώς απέχουμε πολύ από την προβαλλόμενη εικόνα ενός «επιχειρησιακού πυρήνα».

Αντίθετα, όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, υποθέτουμε με τη συναίνεση της πολιτικής ηγεσίας που είναι ενήμερη για τέτοιες επιχειρήσεις, επέλεξε, παραμονές της επίσκεψης του Τούρκου προέδρου, να συλλάβει ανθρώπους την παρουσία των οποίων γνώριζε από καιρό.

Είναι γνωστό ότι αρκετές δεκαετίες τώρα μέλη παράνομων τουρκικών και κουρδικών επαναστατικών οργανώσεων βρίσκονται στην Ελλάδα ως πολιτικοί φυγάδες και χωρίς η δράση τους να υπερβαίνει τα όρια της καταγγελίας των όσων συμβαίνουν στην Τουρκία. Για πάρα πολλά χρόνια, το σύνολο όχι μόνο της Αριστεράς αλλά και ευρύτερα του δημοκρατικού χώρου, τους αντιμετώπισε ακριβώς ως πολιτικούς πρόσφυγες που διώκονται για τις ιδέες και την πολιτική δράση τους.

Ωστόσο, η πίεση από τη μεριά και της Τουρκίας και των ΗΠΑ ήταν ιδιαίτερα μεγάλη προς τις ελληνικές αρχές και ήδη από την προηγούμενη κυβέρνηση είχε αρχίσει να φαίνεται μια αλλαγή στάσης, την οποία τότε κατήγγειλε η Αριστερά.

Χαρακτηριστικό ήταν το περιστατικό που αφορούσε τον Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαϊλά που στις 30 Μαρτίου 2013 έπεσε θύμα απαγωγής στο κέντρο της Αθήνας, στην Πλατεία Κάνιγγος, για να παραδοθεί την επόμενη μέρα στην Τουρκική Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία στην Ανδριανούπολη. Αυτόπτες μάρτυρες σημειώνουν τον αριθμό της πινακίδας του αυτοκινήτου όπου τον βάζουν οι απαγωγείς και αποκαλύπτεται ότι ανήκει σε υπηρεσιακό όχημα της ΕΛΑΣ. Την προφανή συνεργασία των ελληνικών αρχών με τις τουρκικές καταγγέλλει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες οργανώσεις της Αριστεράς και διατάσσεται και προκαταρκτική εξέταση από Εισαγγελέα. Ένα χρόνο μετά ο Γιαϊλά αποφυλακίστηκε και ο δικηγόρος του δηλώνει: «Αν δεν υπήρχε η συγκινητική υποστήριξη των κινημάτων της ελληνικής Αριστεράς και η δημοσιότητα που πήρε το θέμα στη χώρα σας, ο Μπουλούτ μπορεί σήμερα να μη ζούσε. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον ελληνικό λαό για την αλληλεγγύη του, είναι το πιο δυνατό όπλο από όλα. Ο ίδιος ο Μπουλούτ είναι σίγουρος ότι είχαν σκοπό να τον σκοτώσουν».

Τρία χρόνια μετά οι 9 συλληφθέντες δύσκολα θα μπορούσαν να πουν κάτι ανάλογα. Γιατί πλέον είναι η σειρά της Αριστεράς στην διακυβέρνηση να κάνει αυτά που κατήγγειλε στο παρελθόν. Έχουν προηγηθεί και άλλα ανάλογα βήματα, όπως η επιμονή στο χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως «ασφαλούς χώρας» και η επιμονή στην τήρηση της συμφωνίας ΕΕ και Τουρκίας για τους πρόσφυγες. Μόνο που έτσι απλώς αποδομείται ακόμη περισσότερο το αφήγημα ότι μπορεί να γίνονται επώδυνοι συμβιβασμοί σε ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής αλλά σε θέματα δημοκρατικών δικαιωμάτων ακολουθείται πολιτική αρχών.