Στη σκιά της ανείπωτης τραγωδίας των πυρκαγιών, ο Πρωθυπουργός καταβάλει απέλπιδες προσπάθειες να αλλάξει την ατζέντα.

Η τακτική είναι συνηθισμένη στο σκέλος της επικοινωνιακής διαχείρισης ενός προβλήματος.

Προσπαθείς να δημιουργήσεις διαρκώς καινούρια και διαφορετικά γεγονότα, που το ένα να καλύπτει το άλλο, ευελπιστώντας ότι, στο τέλος της διαδρομής, θα έχεις καταφέρει να αποπροσανατολίσεις και να ζαλίσεις μέρος των επιβατών.

Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα είναι πρόβλημα αντίληψης και κατανόησης των καινούριων δεδομένων και παραμέτρων, που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία.

Ακόμη κι όταν η ατζέντα αλλάζει συγκυριακά, δεν αλλάζει το κλίμα.

Και κυρίως, δεν αλλάζει η προδιάθεση της ελληνικής κοινωνίας να τιμωρήσει τον κ.Τσίπρα και την κυβέρνησή του στις επόμενες εκλογές.

Η ανείπωτη τραγωδία των πυρκαγιών άλλωστε, ήρθε να λειτουργήσει σωρευτικά, και με ακραία μοιραίο τρόπο, καθώς μιλάμε για την απώλεια συμπολιτών μας, στην αρνητική ψυχολογία της ελληνικής κοινωνίας, μετά από 8 χρόνια Μνημονίων.

Ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να υποτιμά τους Έλληνες, όταν πιστεύει ότι, θα τους ξεγελάσει και θα τον συγχωρέσουν.

Δεν θα τους ξεγελάσει. Δεν θα τον συγχωρέσουν.

Η δε διαρκής επίκληση του ανασχηματισμού, ως οδικός χάρτης για ένα καινούριο ξεκίνημα για τη σημερινή κυβέρνηση, είναι προβλέψιμη αλλά και ατροφική ως προς τη χρησιμότητα της πολιτικής πρωτοβουλίας.

Στους ανασχηματιμούς, δεν προβλέπεται αλλαγή πρωθυπουργού.

Και στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης, ο κ. Τσίπρας αποτελεί την εικόνα ταυτότητας του κεντρικού, εθνικού προβλήματος.
Για να γυρίσει λοιπόν η σελίδα, για να επιστρέψει στους Έλληνες το χαμόγελο, για να ξαναβρεί ζωτικό χώρο η προσδοκία της ελπίδας για μια καλύτερη επόμενη μέρα, η πατρίδα μας χρειάζεται αλλαγή Πρωθυπουργού.

Και, στα δημοκρατικά καθεστώτα, τον συγκεκριμένο ανασχηματισμό για αλλαγή πρωθυπουργού, τον κάνουν οι πολίτες. Με εκλογές.

*Ο Βασίλης Φεύγας είναι Σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας.