Δεν ξέρω για ποιο λόγο η ανώτατη τριτοβάθμια οργάνωση των εργαζομένων, επέλεξε να τοποθετηθεί σε σχέση με την εμπλοκή στην επένδυση της Eldorado. Το είχε κάνει νωρίτερα και πιο καλά ο Κυριάκος και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Επίσης, για πολλά χρόνια και με μεγαλύτερη συνέπεια, φωνάζει κατά της αποβιομηχάνισης της χώρας η περιθωριακή ΟΑΚΚΕ (Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ. Η πολιτική οργάνωση ενίοτε γεμίζει το Κέντρο της Αθήνας με αφίσες κατά του βιομηχανικού σαμποτάζ στο οποίο επιδίδονται διάφορες “φιλορωσικές” πολιτικές δυνάμεις που εμποδίζουν την ανάπτυξη πλούτου στην χώρα και εμποδίζουν την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Γιατί λοιπόν η αποστοιχισμένη από την εργασιακή πραγματικότητα ΓΣΕΕ επέλεξε να τοποθετηθεί επενδυτικά είναι ένα ερώτημα.

Για παράδειγμα μπορείς να βρεις ως απλή εξήγηση πως με σαφή τρόπο μίλησε υπέρ του μεροκάματου. Μια οργάνωση εργαζομένων πρώτα ιεραρχεί την ύπαρξη μεροκάματου, θα πεις, και μετά τους όρους και τις συνθήκες που αυτό παράγεται.

Δουλειά νάναι και ό, τι νάναι, λένε οι πιο κυνικοί που απλώς υπογραμμίζουν την τεράστια ανεργία ως έναν ακόμη λόγο να παρακαμφθούν οι περιβαλλοντικές αγκυλώσεις κατοίκων και κυβέρνησης. Κι όμως το θέμα δεν είναι απλώς και μόνον αν οι χθεσινοί κινηματίες θα μείνουν συνεπείς στον αγώνα τους ή η αν η κυβέρνηση θα το στρίψει επενδυτικά αλά Ελληνικό.

Το θέμα δεν είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί ή όχι αλλά αν μπορεί να τίθεται τελεσίγραφο από εταιρείες σε νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις.

Το θέμα επίσης είναι αν οι εταιρείες αυτές είναι διατεθειμένες να σεβασθούν το πλαίσιο κανόνων και όρων. Αυτή είναι η συζήτηση.

Αν η ΓΣΕΕ τάσσεται με ευκολία στην μια πλευρά, νομίζοντας πως έτσι κάνει αντιπολίτευση στον Αλέξη Τσίπρα ας δει με σοβαρότητα για ποιο λόγο αυτή η στάση δεν επικροτείται καν από αυτούς που υποτιθέμενα εκπροσωπεί.