Το παιδί από την Κυψέλη που το 2000 διαδήλωνε κατά του Κλίντον (καλά αυτό το τελευταίο - αν το μάθαινε - δεν θα στενοχωριόταν και τόσο ο Ντόναλντ) σήμερα Πρωθυπουργός της χώρας του.

Η οποία αναζητά εξιτήριο από τον μνημονιακό βάλτο, αναζητά λύσεις για το εργατικό δυναμικό της, μια κάποια ελπίδα.

Ο πλούσιος άνδρας από την Νέα Υόρκη, σήμερα Πρόεδρος των ΗΠΑ, αναζητά την νέα θέση της χώρας σου σε έναν πολυπολικό κόσμο, σε έναν πλανήτη που κινεζοποιείται.

Σε μια συγκυρία που οι περιφερειακές κρίσεις είναι πολύπλοκες και δεν ευνοούν πια την πούρα παλιάς κοπής επέμβαση ή παρέμβαση του αμερικάνικου παράγοντα.

Η ζωή και η Ιστορία έφερε τους δύο άνδρες μαζί. Η πιο αντιαμερικάνικη χώρα της Ευρώπης – με τον υψηλότερο βαθμό αμερικανισμού στην κουλτούρα της.

H παλιά ιμπεριαλιστική χώρα του κόσμου έχοντας χάσει έδαφος, αναθεωρεί τις σχέσεις της έχοντας σταθερούς συμμάχους το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Έχοντας πονοκέφαλο για την Τουρκία ή την ισλαμική τρομοκρατία. Έχοντας σταθερά απέναντι την Ρωσία και την Κίνα. Αναζητώντας χώρο σταθερότητας και ασφάλειας όπως η Ελλάδα ή η Κύπρος.

Και εδώ το πρώτο παράδοξο: η Αμερική βλέπει ως παράγοντα σταθερότητας την Ελλάδα. Την ίδια ώρα που η τελευταία ψάχνει την χαμένη κοινωνική συνοχή της μέσα στα συντρίμμια επταετούς μνημονίας.

Η Ελλάδα πάλι, αναζητά βοήθεια στην Αμερική, την ίδια ώρα που το βασικό εργαλείο της δεύτερης (ΔΝΤ) αποτελεί την σκληρή πτέρυγα του κοινού μηχανισμού δανειοδότησης της πρώτης.

Κι εδώ το δεύτερο: η Ελλάδα τιμωρημένη δημοσιονομικά από την Γερμανία, αναζητά αντίβαρο για το δημόσιο χρέος από την χώρα (ΗΠΑ) που απαιτεί ελάχιστο εργατικό κόστος.

Kι εδώ ένα ακόμη: η Αμερική, ποντάρει στην Ελλάδα ως πόλο σταθερότητας, αναβαθμίζοντας την Σούδα, από την οποία θα κινηθεί επιθετικά όταν θα επιλέξει να αποσταθεροποιήσει πολεμικά την περιοχή.

Η Ελλάδα πάλι, αναζητά την ανάπτυξη, εκποιώντας τον δημόσιο πλούτο της και όχι διευρύνοντας ή αναπτύσσοντας τις παραγωγικές της δυνάμεις.

Το κάδρο Τραμπ- Τσίπρα συνεχίζει την σχέση των δύο χωρών. Προσδένει την Ελλάδα ακόμη βαθύτερα στην Αμερική. Και για την ακρίβεια επισημοποιεί πως η χώρα ανήκει γεωστρατηγικά στις ΗΠΑ και στο κομμάτι του κράτους και της δημόσιας διοίκησης στην Ευρώπη. Αυτό, δεν το μετέβαλαν ούτε οι δύο διαφορετικοί άνδρες του σημερινού μας σημειώματος.