Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αντιπολίτευση “Twitter”
Σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα, οι εκλογείς δυσκολεύονται να θυμηθούν τις αντιπροτάσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για οποιαδήποτε θεματική
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 4 εκλογές το καλοκαίρι του 2019 (Δημοτικές, Περιφερειακές, Ευρωεκλογές, Βουλευτικές). Έκτοτε, είχε όλο τον χρόνο να ανασυνταχθεί και να παρουσιάσει μια πολιτική αντιπρόταση σε σχέση με το πρόγραμμα που ψηφίστηκε για να υλοποιήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα, οι εκλογείς δυσκολεύονται να θυμηθούν τις αντιπροτάσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για οποιαδήποτε θεματική.
Είμαι σίγουρος ότι πολλές φορές στην Κουμουνδούρου τα στελέχη του κόμματος κάθισαν γύρω από ένα τραπέζι και συζήτησαν το ενδεχόμενο να καταθέσουν ρεαλιστικές πολιτικές προτάσεις. Το γεγονός ότι δεν το έπραξαν οφείλεται σε μια σειρά από λόγους:
-Συμφωνούσαν με τις πολιτικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, άσχετα αν δεν το παραδέχονταν.
-Οι εναλλακτικές προτάσεις στις οποίες κατέληξαν ήταν αντιδημοφιλείς α) στο σύνολο του στελεχιακού δυναμικού τους ή σε μέρος αυτού β) στους Ευρωπαίους συνοδοιπόρους τους γ) στο εκλογικό τους κοινό.
-Οι εναλλακτικές προτάσεις ήταν εντελώς αντίθετες με τα κυβερνητικά τους πεπραγμένα την περίοδο 2015-2019, ενώ η ηγετική τους ομάδα ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτή που συμμετείχε στη διακυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ.
Ο σημαντικότερος λόγος όμως αυτής της εμφανούς αδυναμίας είναι αυτό που ανέφερε ο Πρωθυπουργός στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας απευθυνόμενος προς τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Σας καταδιώκει το παρελθόν σας!» Και αυτό το παρελθόν αφενός δεν είναι μακρινό, αφενός είναι εύκολα συγκρίσιμο με το παρόν.
Οι χρήστες του facebook έχουν κάθε μέρα τη δυνατότητα, ανατρέχοντας στις παλιές αναρτήσεις τους, να βλέπουν σε καθημερινή βάση τι σχολίαζαν την ίδια ημέρα κατά τα προηγούμενα χρόνια. Για όσους ασχολούνται με την πολιτική, είναι βέβαιο ότι η εφαρμογή θα τους θυμίσει «πολύ από ΣΥΡΙΖΑ» και μάλιστα συνοδευόμενο από εμβληματικές εικόνες: Εικόνες των ορκωμοσιών με Πάνο Λαφαζάνη ή Παύλο Χαϊκάλη, άλλες από τις πλατείες των αγανακτισμένων, από την «υπερήφανη» διαπραγμάτευση του Γιάνη Βαρουφάκη, από τους πανηγυρισμούς μαζί με τον Πάνο Καμμένο, από τις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις υπό την προεδρία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, από την υπογραφή στις Πρέσπες με τον Νίκο Κοτζιά, από τις συναντήσεις με ξένους ηγέτες, από την φονική πυρκαγιά στο Μάτι και τη σύσκεψη παρωδία, από την κόκκινη γραβάτα του Ζαππείου, από το κότερο και τόσες άλλες.
Πέραν από τις ημερομηνίες και τις φωτογραφίες, που θυμίζουν τα κυβερνητικά πεπραγμένα των Κυβερνήσεων Τσίπρα, είναι λίγοι οι τομείς κυβερνητικού έργου που ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συναγωνιστεί τη Νέα Δημοκρατία, παρουσιάζοντας εναλλακτικές για τα επόμενα χρόνια. Τα περισσότερα στελέχη του άλλωστε είχαν δοκιμαστεί ως Υπουργοί και Υφυπουργοί χωρίς να εντυπωσιάσουν με τα πεπραγμένα τους και χωρίς να αφήσουν ιδιαίτερο αποτύπωμα.
Όταν δεν έχεις να πεις τίποτα στους πολίτες για το μέλλον, αλλά ούτε μπορείς να υπερασπιστείς το παρελθόν σου, διότι αυτό φέρνει στη μνήμη εξαιρετικά επώδυνες αναμνήσεις, τότε καταλήγεις να κάνεις αντιπολίτευση τύπου “twitter”. Να λες λίγα, αλλά ισοπεδωτικά, να διχάζεις, να πολώνεις και να επιχειρείς να κυλήσεις την πολιτική ζωή του τόπου στον βούρκο ή να πνίξεις τις αντίθετες φωνές στον θόρυβο των hashtags και των συνθημάτων.
*Ο Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας και Πολιτικής Διαχείρισης και έχει τον ρόλο του Συντονιστή του Διαγραμματειακού Οργάνου της Νέας Δημοκρατίας
Είμαι σίγουρος ότι πολλές φορές στην Κουμουνδούρου τα στελέχη του κόμματος κάθισαν γύρω από ένα τραπέζι και συζήτησαν το ενδεχόμενο να καταθέσουν ρεαλιστικές πολιτικές προτάσεις. Το γεγονός ότι δεν το έπραξαν οφείλεται σε μια σειρά από λόγους:
-Συμφωνούσαν με τις πολιτικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, άσχετα αν δεν το παραδέχονταν.
-Οι εναλλακτικές προτάσεις στις οποίες κατέληξαν ήταν αντιδημοφιλείς α) στο σύνολο του στελεχιακού δυναμικού τους ή σε μέρος αυτού β) στους Ευρωπαίους συνοδοιπόρους τους γ) στο εκλογικό τους κοινό.
-Οι εναλλακτικές προτάσεις ήταν εντελώς αντίθετες με τα κυβερνητικά τους πεπραγμένα την περίοδο 2015-2019, ενώ η ηγετική τους ομάδα ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτή που συμμετείχε στη διακυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ.
Ο σημαντικότερος λόγος όμως αυτής της εμφανούς αδυναμίας είναι αυτό που ανέφερε ο Πρωθυπουργός στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας απευθυνόμενος προς τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Σας καταδιώκει το παρελθόν σας!» Και αυτό το παρελθόν αφενός δεν είναι μακρινό, αφενός είναι εύκολα συγκρίσιμο με το παρόν.
Οι χρήστες του facebook έχουν κάθε μέρα τη δυνατότητα, ανατρέχοντας στις παλιές αναρτήσεις τους, να βλέπουν σε καθημερινή βάση τι σχολίαζαν την ίδια ημέρα κατά τα προηγούμενα χρόνια. Για όσους ασχολούνται με την πολιτική, είναι βέβαιο ότι η εφαρμογή θα τους θυμίσει «πολύ από ΣΥΡΙΖΑ» και μάλιστα συνοδευόμενο από εμβληματικές εικόνες: Εικόνες των ορκωμοσιών με Πάνο Λαφαζάνη ή Παύλο Χαϊκάλη, άλλες από τις πλατείες των αγανακτισμένων, από την «υπερήφανη» διαπραγμάτευση του Γιάνη Βαρουφάκη, από τους πανηγυρισμούς μαζί με τον Πάνο Καμμένο, από τις κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις υπό την προεδρία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, από την υπογραφή στις Πρέσπες με τον Νίκο Κοτζιά, από τις συναντήσεις με ξένους ηγέτες, από την φονική πυρκαγιά στο Μάτι και τη σύσκεψη παρωδία, από την κόκκινη γραβάτα του Ζαππείου, από το κότερο και τόσες άλλες.
Πέραν από τις ημερομηνίες και τις φωτογραφίες, που θυμίζουν τα κυβερνητικά πεπραγμένα των Κυβερνήσεων Τσίπρα, είναι λίγοι οι τομείς κυβερνητικού έργου που ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συναγωνιστεί τη Νέα Δημοκρατία, παρουσιάζοντας εναλλακτικές για τα επόμενα χρόνια. Τα περισσότερα στελέχη του άλλωστε είχαν δοκιμαστεί ως Υπουργοί και Υφυπουργοί χωρίς να εντυπωσιάσουν με τα πεπραγμένα τους και χωρίς να αφήσουν ιδιαίτερο αποτύπωμα.
Όταν δεν έχεις να πεις τίποτα στους πολίτες για το μέλλον, αλλά ούτε μπορείς να υπερασπιστείς το παρελθόν σου, διότι αυτό φέρνει στη μνήμη εξαιρετικά επώδυνες αναμνήσεις, τότε καταλήγεις να κάνεις αντιπολίτευση τύπου “twitter”. Να λες λίγα, αλλά ισοπεδωτικά, να διχάζεις, να πολώνεις και να επιχειρείς να κυλήσεις την πολιτική ζωή του τόπου στον βούρκο ή να πνίξεις τις αντίθετες φωνές στον θόρυβο των hashtags και των συνθημάτων.
*Ο Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας και Πολιτικής Διαχείρισης και έχει τον ρόλο του Συντονιστή του Διαγραμματειακού Οργάνου της Νέας Δημοκρατίας