Ουρανοκατέβατοι υποψήφιοι
Άρθρο γνώμης
Η Αννα ∆ιαµαντοπούλου προσπαθεί να κάνει ανάλογο comeback µε αυτό που έφερε τον Nίξον στον Λευκό Οίκο το 1968
Aυτές τις ηµέρες την επικαιρότητα απασχολούν τα ουρανοκατέβατα κέρδη των παραγωγών ρεύµατος, οι εσωκοµµατικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ και οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.
Η λέξη «ουρανοκατέβατος», που καθιερώθηκε για τα κέρδη των επιχειρήσεων, ώστε να αιτιολογηθεί η έκτακτη φορολόγησή τους, θα ταίριαζε και σε υποψηφίους των δύο εκλογικών αναµετρήσεων που θα γίνουν το φθινόπωρο. Το 2016 στις προκριµατικές εκλογές των Ρεπουµπλικανών εµφανίστηκε ένας εντελώς ουρανοκατέβατος υποψήφιος. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, ο Ντόναλντ Τραµπ, χωρίς καµία εµπειρία ως κυβερνήτης, νοµοθέτης ή στρατιωτικός, κέρδισε το χρίσµα του κόµµατος και στη συνέχεια τις προεδρικές εκλογές, επικρατώντας της πολύπειρης Χίλαρι Κλίντον. Λιγότερο ουρανοκατέβατος ήταν πέντε χρόνια αργότερα ο Νίκος Ανδρουλάκης, όταν εξελέγη πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ. Σε σχέση όµως µε τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Α. Παπανδρέου, τους τρεις πρώην υπουργούς Ανδρέα Λοβέρδο, Παύλο Γερουλάνο, Χάρη Καστανίδη και τον εκπρόσωπο Τύπου του Κινήµατος, Παύλο Χρηστίδη, ο τότε ευρωβουλευτής είχε µικρότερη εµπειρία και τηλεοπτική προβολή.
Ο Ανδρουλάκης δεν ήταν ακριβώς ουρανοκατέβατος στο ΠΑΣΟΚ το 2021, ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν ο ορισµός αυτού του τύπου υποψηφίου το 2023 στην εκλογή προέδρου ΣΥΡΙΖΑ. Η µόνη σχέση του απόδηµου επιχειρηµατία µε το κόµµα ήταν ότι είχε συµµετάσχει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ως εκπρόσωπος των Ελλήνων του εξωτερικού. Κι όµως, µέσα σε ελάχιστο χρόνο κατόρθωσε να εκλεγεί, κερδίζοντας κορυφαίους υπουργούς των κυβερνήσεων Τσίπρα: Εφη Αχτσιόγλου, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Νίκο Παππά. Οταν µετά τις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ µπήκε σε ρότα εκλογής προέδρου, κανένας εκ των υποψηφίων δεν φαινόταν να πληροί προϋποθέσεις ουρανοκατέβατου.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει συµπληρώσει 2,5 χρόνια ως πρόεδρος, ο πολύπειρος Παύλος Γερουλάνος ήταν και πάλι υποψήφιος το 2021, ενώ ο Μιχάλης Κατρίνης διετέλεσε για δύο χρόνια επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Οµάδας. Η Μιλένα Αποστολάκη και η Νάντια Γιαννακοπούλου έχουν διαδροµή και εκλέγονται σε µεγάλες εκλογικές περιφέρειες. Μόνο ο Χάρης ∆ούκας, που εξελέγη ως ουρανοκατέβατος στον ∆ήµο Αθηναίων, πιθανώς συνεχίζει να λογίζεται ως τέτοιος. Ισως και ο Γιάννης Κανελλάκης. Και πάµε στην Αννα ∆ιαµαντοπούλου, που κάνει µια προσπάθεια να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή, όπως ο Τραµπ. Η επιστροφή της, όµως, περισσότερο θυµίζει τον Ρίτσαρντ Νίξον, σχεδόν 50 χρόνια µετά.
Ο Νίξον µπήκε στην αµερικανική δηµόσια διοίκηση το 1942, η κυρία ∆ιαµαντοπούλου στην ελληνική το 1985. O «Τρίκι Ντικ» εξελέγη στη Βουλή το 1946, η Αννα το 1996. Εκείνος γερουσιαστής το 1950, εκείνη επίτροπος το 1999. Εκείνος αντιπρόεδρος του Αϊκ το 1952, εκείνη υπουργός Παιδείας του ΓΑΠ το 2009. Ο Καλιφορνέζος πολιτικός απέτυχε να εκλεγεί πρόεδρος ΗΠΑ το 1960 και κυβερνήτης στην πολιτεία του το 1962. Η Ελληνίδα πολιτικός απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής το 2012 και γενική γραµµατέας ΟΟΣΑ το 2021. Σήµερα προσπαθεί να κάνει ανάλογο comeback µε αυτό που έφερε τον Nίξον στον Λευκό Οίκο το 1968.
Αν τα καταφέρει, ίσως πρέπει να βρούµε έναν καινούργιο όρο στην πολιτική επικοινωνία.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Η λέξη «ουρανοκατέβατος», που καθιερώθηκε για τα κέρδη των επιχειρήσεων, ώστε να αιτιολογηθεί η έκτακτη φορολόγησή τους, θα ταίριαζε και σε υποψηφίους των δύο εκλογικών αναµετρήσεων που θα γίνουν το φθινόπωρο. Το 2016 στις προκριµατικές εκλογές των Ρεπουµπλικανών εµφανίστηκε ένας εντελώς ουρανοκατέβατος υποψήφιος. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, ο Ντόναλντ Τραµπ, χωρίς καµία εµπειρία ως κυβερνήτης, νοµοθέτης ή στρατιωτικός, κέρδισε το χρίσµα του κόµµατος και στη συνέχεια τις προεδρικές εκλογές, επικρατώντας της πολύπειρης Χίλαρι Κλίντον. Λιγότερο ουρανοκατέβατος ήταν πέντε χρόνια αργότερα ο Νίκος Ανδρουλάκης, όταν εξελέγη πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ. Σε σχέση όµως µε τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Α. Παπανδρέου, τους τρεις πρώην υπουργούς Ανδρέα Λοβέρδο, Παύλο Γερουλάνο, Χάρη Καστανίδη και τον εκπρόσωπο Τύπου του Κινήµατος, Παύλο Χρηστίδη, ο τότε ευρωβουλευτής είχε µικρότερη εµπειρία και τηλεοπτική προβολή.
Ο Ανδρουλάκης δεν ήταν ακριβώς ουρανοκατέβατος στο ΠΑΣΟΚ το 2021, ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν ο ορισµός αυτού του τύπου υποψηφίου το 2023 στην εκλογή προέδρου ΣΥΡΙΖΑ. Η µόνη σχέση του απόδηµου επιχειρηµατία µε το κόµµα ήταν ότι είχε συµµετάσχει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας ως εκπρόσωπος των Ελλήνων του εξωτερικού. Κι όµως, µέσα σε ελάχιστο χρόνο κατόρθωσε να εκλεγεί, κερδίζοντας κορυφαίους υπουργούς των κυβερνήσεων Τσίπρα: Εφη Αχτσιόγλου, Ευκλείδη Τσακαλώτο και Νίκο Παππά. Οταν µετά τις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ µπήκε σε ρότα εκλογής προέδρου, κανένας εκ των υποψηφίων δεν φαινόταν να πληροί προϋποθέσεις ουρανοκατέβατου.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει συµπληρώσει 2,5 χρόνια ως πρόεδρος, ο πολύπειρος Παύλος Γερουλάνος ήταν και πάλι υποψήφιος το 2021, ενώ ο Μιχάλης Κατρίνης διετέλεσε για δύο χρόνια επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Οµάδας. Η Μιλένα Αποστολάκη και η Νάντια Γιαννακοπούλου έχουν διαδροµή και εκλέγονται σε µεγάλες εκλογικές περιφέρειες. Μόνο ο Χάρης ∆ούκας, που εξελέγη ως ουρανοκατέβατος στον ∆ήµο Αθηναίων, πιθανώς συνεχίζει να λογίζεται ως τέτοιος. Ισως και ο Γιάννης Κανελλάκης. Και πάµε στην Αννα ∆ιαµαντοπούλου, που κάνει µια προσπάθεια να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή, όπως ο Τραµπ. Η επιστροφή της, όµως, περισσότερο θυµίζει τον Ρίτσαρντ Νίξον, σχεδόν 50 χρόνια µετά.
Ο Νίξον µπήκε στην αµερικανική δηµόσια διοίκηση το 1942, η κυρία ∆ιαµαντοπούλου στην ελληνική το 1985. O «Τρίκι Ντικ» εξελέγη στη Βουλή το 1946, η Αννα το 1996. Εκείνος γερουσιαστής το 1950, εκείνη επίτροπος το 1999. Εκείνος αντιπρόεδρος του Αϊκ το 1952, εκείνη υπουργός Παιδείας του ΓΑΠ το 2009. Ο Καλιφορνέζος πολιτικός απέτυχε να εκλεγεί πρόεδρος ΗΠΑ το 1960 και κυβερνήτης στην πολιτεία του το 1962. Η Ελληνίδα πολιτικός απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής το 2012 και γενική γραµµατέας ΟΟΣΑ το 2021. Σήµερα προσπαθεί να κάνει ανάλογο comeback µε αυτό που έφερε τον Nίξον στον Λευκό Οίκο το 1968.
Αν τα καταφέρει, ίσως πρέπει να βρούµε έναν καινούργιο όρο στην πολιτική επικοινωνία.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
