Την περασµένη εβδοµάδα γράφαµε για το τανγκό του νέου - παλιού δικοµµατισµού. Την επαναφορά δηλαδή του ανταγωνισµού της Νέας ∆ηµοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ σε ένα µοτίβο που επαναλήφθηκε από το 1977 έως το 2007. Την ίδια ηµέρα δηµοσιεύτηκε στα «Π» η δηµοσκόπηση της GPO, που έδειχνε κάµψη των δύο κοµµάτων, καθώς χορευτές µε διαφορετικά στυλ βρίσκονται στην ίδια πίστα και προσπαθούν να επιβάλουν τον δικό τους ρυθµό έναντι του τανγκό των δύο. Ανάµεσα σε αυτούς δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που εµφανίζει ελαφρά πτώση στη δηµοσκόπηση, όπως και το ΠΑΣΟΚ, ενώ µεγαλύτερη είναι η πτώση της Νέας ∆ηµοκρατίας. Αυτό συµβαίνει πιθανώς γιατί είναι τα τρία κόµµατα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια σε µια χρονική συγκυρία που, µετά τις µαζικές συγκεντρώσεις για τα Τέµπη, ευνοεί τον αντισυστηµισµό.

Αυτός ο αντισυστηµισµός, όµως, που διεκδικεί µέρος της χορευτικής πίστας, δεν έχει κοινές ενδυµατολογικές, µουσικές ή χορευτικές προτιµήσεις. Στην µία άκρη της πίστας χορεύει ο Γιάνης Βαρουφάκης µε τις νοσταλγικές επιλογές σε πουκάµισα και disco επιτυχίες άλλων δεκαετιών, ο Αλέξης Χαρίτσης, πιο συντηρητικός στο ντύσιµο και στην κίνηση, µε έντεχνες µουσικές επιλογές, και ο εξ Αµερικής τράπερ µε τα στενά ρούχα Στέφανος Κασσελάκης. Ο ∆ηµήτρης Κουτσούµπας έχει σηκώσει τα µανίκια και ετοιµάζεται να χορέψει το ίδιο λαϊκό ζεϊµπέκικο, ενώ η σταθερή επί δεκαετίες συντροφιά του να χτυπήσει παλαµάκια µε τον ίδιο, απαράλλαχτο τρόπο. ∆εξιά όπως βλέπεις την πίστα στέκεται ακίνητος ο ιεροκήρυκας ∆ηµήτρης Νατσιός µε κοστούµι και γραβάτα, έτοιµος να ψάλει βυζαντινούς ύµνους, µόλις ολοκληρώσει το κήρυγµα, αλλά και κάποιοι µαυροντυµένοι παγανιστές. Αυτοί που τραβούν την προσοχή είναι η νεοεµφανιζόµενη στην πίστα Αφροδίτη Λατινοπούλου µε καπέλο MAGA και χορογραφία «YMCA», η αγέρωχη Ζωή Κωνσταντοπούλου µε grunge look και θορυβώδες σκληρό ροκ και ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο οποίος εισέρχεται πάντα βλοσυρός σαν τον Μάκη Τσετσένογλου στο «Ολα είναι δρόµος» του Παντελή Βούλγαρη.

Σε αυτή τη συγκυρία, Ελληνική Λύση, Πλεύση Ελευθερίας και Φωνή Λογικής φαίνεται να κερδίζουν από το αντισυστηµικό ρεύµα και αναµένουν ακόµη µεγαλύτερα δηµοσκοπικά κέρδη όσο το δυστύχηµα των Τεµπών επανέρχεται στην επικαιρότητα. Η συγκυρία µοιάζει σε πολλά µε την περίοδο 2007-2009. Και τότε η Νέα ∆ηµοκρατία διένυε δεύτερη κυβερνητική θητεία, ενώ η Κεντροαριστερά βρισκόταν σε αναδιάταξη και η λαϊκή ∆εξιά (ΛΑΟΣ) σε πρωτοφανή άνοδο. Μετά την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ σηµείωσε δηµοσκοπική έκρηξη και πλησίαζε το ΠΑΣΟΚ, που µετρούσε αλλεπάλληλες αποτυχίες. Κι όµως µετά τις ταραχές του ∆εκεµβρίου του 2008 η ορχήστρα ξανάπαιξε τανγκό δικοµµατισµού, ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε σε µονοψήφια ποσοστά και το ΠΑΣΟΚ επικράτησε άνετα σε ευρωεκλογές και βουλευτικές. Από το 2009 και µετά οι εκλογικές επιλογές, όπως και οι χορευτικές, δεν έχουν στεγανά.

Οπως ο ίδιος άνθρωπος µπορεί να επιλέγει για τη διασκέδασή του διαφορετικές µουσικές και χορούς, έτσι ανάλογα µε τη συγκυρία µπορεί να επιλέγει στις έρευνες κοινής γνώµης και –το σηµαντικότερο– στην κάλπη συστηµικά ή αντισυστηµικά κόµµατα ή αποχή. Ισως µάλιστα η κακοφωνία που προκαλούν τα διαφορετικά ακούσµατα της αντιπολίτευσης να ωθήσει τελικά σε µεγαλύτερη αποχή και σε επικράτηση του τανγκό ή σε µοναχικούς χορούς.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά