Η επιτυχία που… µειώνει την απόσταση
Άρθρο γνώμης
Υπήρχε επί χρόνια το πρότυπο του «δηµάρχου-αγωνιστή»

Ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι ο πρώτος Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας µε αυτοδιοικητική εµπειρία, καθώς τη δεκαετία του ’90 διετέλεσε δηµοτικός σύµβουλος και δήµαρχος Κηφισιάς. Αρκετά είναι επίσης τα µέλη της κυβέρνησης µε αυτοδιοικητική διαδροµή. Γιατί είναι αυτό άξιο αναφοράς; Μα γιατί παλαιότερα υπήρχε µια προκατάληψη για τους αυτοδιοικητικούς, ότι έχουν ως ταβάνι το αξίωµα του δηµάρχου. Αυτή η προκατάληψη έχει να κάνει µε τις περιορισµένες αρµοδιότητες που είχαν παλαιότερα οι δήµαρχοι, σε συνδυασµό µε την πολιτική τους προέλευση.
Υπήρχε επί χρόνια το πρότυπο του «δηµάρχου-αγωνιστή», ο οποίος, επειδή ακριβώς είχε περιορισµένες αρµοδιότητες, είχε κυρίως διεκδικητικό ρόλο. Εκτοτε, οι δήµοι µε τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη» έγιναν λιγότεροι, µεγαλύτεροι και ισχυρότεροι, ενώ δηµιουργήθηκε η αιρετή Νοµαρχία, που έδωσε τη θέση της στην αιρετή Περιφέρεια.
Πολλά στελέχη της Κεντροδεξιάς και του Κέντρου κατόρθωσαν να επικρατήσουν σε πόλεις και περιοχές όπου παραδοσιακά κυριαρχούσε η Αριστερά. Πραγµατοποίησαν µακρόχρονη καριέρα στους δύο βαθµούς Αυτοδιοίκησης και κάποιοι εξ αυτών µεταπήδησαν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη υπάρχουν τέτοια παραδείγµατα. Η πιο εµβληµατική περίπτωση είναι ο ∆ηµήτρης Παπαστεργίου, ο οποίος βρέθηκε στο υπουργείο Ψηφιακής ∆ιακυβέρνησης απευθείας από τον ∆ήµο Τρικκαίων και την προεδρία της ΚΕ∆Ε.
Ο εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Εσωτερικών, Θοδωρής Λιβάνιος, έχει διατελέσει γενικός γραµµατέας του ∆ήµου Αθηναίων, ενώ πιο πριν είχε εργαστεί ως ειδικός σύµβουλος του υπουργείου για το πρόγραµµα «Καλλικράτης». Τον ∆ήµο Αθηναίων είχε αφετηρία και ο νέος υπουργός Ναυτιλίας, Βασίλης Κικίλιας. Εκεί εξελέγη αρχικά δηµοτικός σύµβουλος, για να µεταπηδήσει στη συνέχεια στην Περιφέρεια Αττικής και από εκεί στη Βουλή. Από τη λεγόµενη Υπερνοµαρχία Αθηνών-Πειραιώς ξεκίνησαν ως αιρετοί ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, που διετέλεσε και αντινοµάρχης, η νέα υφυπουργός Τουρισµού, Αννα Καραµανλή, αλλά και ο Αδωνις Γεωργιάδης, την εποχή που ήταν ακόµη στον ΛΑΟΣ. Ο υπουργός ∆ικαιοσύνης, κ. Φλωρίδης, πάλι ήταν ο πρώτος αιρετός νοµάρχης Κιλκίς, υποστηριζόµενος από ΠΑΣΟΚ και Συνασπισµό.
Την εµπειρία της δηµαρχιακής υποψηφιότητας είχαν ο αναπληρωτής υπουργός Οικονοµικών, Νίκος Παπαθανάσης, στην Καλλιθέα, ο υφυπουργός Εσωτερικών Βασίλης Σπανάκης στο Μοσχάτο, αλλά και οι υφυπουργοί Γκιουλέκας - Ταχιάος στη Θεσσαλονίκη. Ο Νίκος Ταχιάος, µάλιστα, είχε προηγουµένως µακρά θητεία στο ∆ηµοτικό Συµβούλιο της συµπρωτεύουσας, από τα έδρανα του οποίου πέρασαν ακόµα οι νυν υφυπουργοί Ελενα Ράπτη και Αννα Ευθυµίου. Εµπειρία από ∆ηµοτικό Συµβούλιο έχουν άλλοι δύο υφυπουργοί, οι κύριοι Κέλλας και Λοβέρδος, ενώ υπάρχει στο κυβερνητικό σχήµα ένας αναπληρωτής υπουργός, ο Γιάννης Βρούτσης, και τρεις υφυπουργοί, οι Κατσαφάδος - Μπούγας - Τσαβδαρίδης, που έχουν εκλεγεί και στους δύο βαθµούς Αυτοδιοίκησης.
Ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι, τέλος, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Νίκος Ταγαράς, που υπηρέτησε αρχικά ως κοινοτάρχης Χιλιοµοδίου και στη συνέχεια ως δήµαρχος στον καποδιστριακό ∆ήµο Τενέας και πρόεδρος της Τοπικής Ενωσης ∆ήµων και Κοινοτήτων.
Η αυτοδιοικητική εµπειρία προσφέρει σε ένα κυβερνητικό στέλεχος γνώση δηµόσιας διοίκησης, εµπειρία διαβούλευσης και συνεργασίας µε φορείς και µε άλλους πολιτικούς χώρους και κυρίως αποτελεσµατικότητα. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όµως, ένας πολιτικός είθισται να έχει εκλεγεί βουλευτής πριν του δοθεί η ευκαιρία να αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα. Η επιτυχία των στελεχών που αναφέρθηκαν ίσως να µειώσει ακόµα περισσότερο την απόσταση από το δηµαρχείο ως το υπουργείο.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά
Υπήρχε επί χρόνια το πρότυπο του «δηµάρχου-αγωνιστή», ο οποίος, επειδή ακριβώς είχε περιορισµένες αρµοδιότητες, είχε κυρίως διεκδικητικό ρόλο. Εκτοτε, οι δήµοι µε τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη» έγιναν λιγότεροι, µεγαλύτεροι και ισχυρότεροι, ενώ δηµιουργήθηκε η αιρετή Νοµαρχία, που έδωσε τη θέση της στην αιρετή Περιφέρεια.
Πολλά στελέχη της Κεντροδεξιάς και του Κέντρου κατόρθωσαν να επικρατήσουν σε πόλεις και περιοχές όπου παραδοσιακά κυριαρχούσε η Αριστερά. Πραγµατοποίησαν µακρόχρονη καριέρα στους δύο βαθµούς Αυτοδιοίκησης και κάποιοι εξ αυτών µεταπήδησαν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη υπάρχουν τέτοια παραδείγµατα. Η πιο εµβληµατική περίπτωση είναι ο ∆ηµήτρης Παπαστεργίου, ο οποίος βρέθηκε στο υπουργείο Ψηφιακής ∆ιακυβέρνησης απευθείας από τον ∆ήµο Τρικκαίων και την προεδρία της ΚΕ∆Ε.
Ο εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Εσωτερικών, Θοδωρής Λιβάνιος, έχει διατελέσει γενικός γραµµατέας του ∆ήµου Αθηναίων, ενώ πιο πριν είχε εργαστεί ως ειδικός σύµβουλος του υπουργείου για το πρόγραµµα «Καλλικράτης». Τον ∆ήµο Αθηναίων είχε αφετηρία και ο νέος υπουργός Ναυτιλίας, Βασίλης Κικίλιας. Εκεί εξελέγη αρχικά δηµοτικός σύµβουλος, για να µεταπηδήσει στη συνέχεια στην Περιφέρεια Αττικής και από εκεί στη Βουλή. Από τη λεγόµενη Υπερνοµαρχία Αθηνών-Πειραιώς ξεκίνησαν ως αιρετοί ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, που διετέλεσε και αντινοµάρχης, η νέα υφυπουργός Τουρισµού, Αννα Καραµανλή, αλλά και ο Αδωνις Γεωργιάδης, την εποχή που ήταν ακόµη στον ΛΑΟΣ. Ο υπουργός ∆ικαιοσύνης, κ. Φλωρίδης, πάλι ήταν ο πρώτος αιρετός νοµάρχης Κιλκίς, υποστηριζόµενος από ΠΑΣΟΚ και Συνασπισµό.
Την εµπειρία της δηµαρχιακής υποψηφιότητας είχαν ο αναπληρωτής υπουργός Οικονοµικών, Νίκος Παπαθανάσης, στην Καλλιθέα, ο υφυπουργός Εσωτερικών Βασίλης Σπανάκης στο Μοσχάτο, αλλά και οι υφυπουργοί Γκιουλέκας - Ταχιάος στη Θεσσαλονίκη. Ο Νίκος Ταχιάος, µάλιστα, είχε προηγουµένως µακρά θητεία στο ∆ηµοτικό Συµβούλιο της συµπρωτεύουσας, από τα έδρανα του οποίου πέρασαν ακόµα οι νυν υφυπουργοί Ελενα Ράπτη και Αννα Ευθυµίου. Εµπειρία από ∆ηµοτικό Συµβούλιο έχουν άλλοι δύο υφυπουργοί, οι κύριοι Κέλλας και Λοβέρδος, ενώ υπάρχει στο κυβερνητικό σχήµα ένας αναπληρωτής υπουργός, ο Γιάννης Βρούτσης, και τρεις υφυπουργοί, οι Κατσαφάδος - Μπούγας - Τσαβδαρίδης, που έχουν εκλεγεί και στους δύο βαθµούς Αυτοδιοίκησης.
Ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι, τέλος, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Νίκος Ταγαράς, που υπηρέτησε αρχικά ως κοινοτάρχης Χιλιοµοδίου και στη συνέχεια ως δήµαρχος στον καποδιστριακό ∆ήµο Τενέας και πρόεδρος της Τοπικής Ενωσης ∆ήµων και Κοινοτήτων.
Η αυτοδιοικητική εµπειρία προσφέρει σε ένα κυβερνητικό στέλεχος γνώση δηµόσιας διοίκησης, εµπειρία διαβούλευσης και συνεργασίας µε φορείς και µε άλλους πολιτικούς χώρους και κυρίως αποτελεσµατικότητα. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όµως, ένας πολιτικός είθισται να έχει εκλεγεί βουλευτής πριν του δοθεί η ευκαιρία να αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα. Η επιτυχία των στελεχών που αναφέρθηκαν ίσως να µειώσει ακόµα περισσότερο την απόσταση από το δηµαρχείο ως το υπουργείο.
Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά