Τελικά, την προηγούμενη Κυριακή οι «πολλοί» δεν άκουσαν το δίλημμα του απερχόμενου Τσίπρα, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα προς τη χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών. Είναι προφανές ότι ο νεκροθάφτης της Αριστεράς ούτε περίμενε ούτε πίστευε τη συντριβή. Απεναντίας, είχε βολευτεί στις δημοσκοπήσεις που του παρουσίαζε ο συνεργάτης του Χριστόφορος Βερναρδάκης και στις βολικές εκτιμήσεις που του έκαναν οι Δημήτρης Τζανακόπουλος, Νίκος Παππάς και, φυσικά, ο θεωρητικός του Μαξίμου, Θανάσης Καρτερός.

Ο κ. Τσίπρας είχε πιστέψει ακόμη και τα μονταρισμένα πλάνα των συγκεντρώσεων. Και με όλα αυτά είχε καταλήξει στη βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να χάσει (πολύ) από τον Μητσοτάκη. Τελικά, λογάριαζε (όπως και οι περισσότεροι εκ των προκατόχων του) χωρίς τον ξενοδόχο, που στην περίπτωσή μας είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαός. Υποτίμησε το γεγονός ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι νοικοκυραίοι και δεν ανέχονται σε καμία περίπτωση όλα αυτά που διαδραματίζονται επί 4,5 χρόνια στον δημόσιο βίο. Ο κόσμος δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να συμβιβαστεί με τη λογική των Πολάκηδων, ούτε με τα πολιτικά καραγκιοζιλίκια των ΑΝ.ΕΛ. Οι πολίτες είχαν τρομάξει με αυτά που έβλεπαν καθημερινά. Με τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, με την ανοχή στον Κουφοντίνα, με την ασυλία στον «Ρουβίκωνα», με την «αγοραπωλησία» βουλευτών και με όλες τις αντιθεσμικές παρεμβάσεις.

Το βράδυ της Κυριακής αντέδρασε η Δημοκρατία απέναντι στην προσπάθεια του κ. Τσίπρα να επιβάλει εντός και εκτός Κοινοβουλίου όρους πολιτικής υποκουλτούρας. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό που προκύπτει από την ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος. Το γεγονός ότι μέσα από την ίδια τη γιορτή της Δημοκρατίας αποδοκιμάστηκαν οι αλητείες Πολάκη, που πριν από λίγες μέρες έτυχαν της επιδοκιμασίας του απερχόμενου ενοίκου του Μαξίμου. Και μιλάμε για μια αξιοσημείωτη νίκη, που βάζει τις βάσεις για να επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα και οι θεσμοί στην ομαλότητα.

Οι λογικές Πολάκη αποδοκιμάστηκαν, αφού κανείς δεν μπορεί να δεχθεί ότι η χώρα θα συνεχίσει να πορεύεται έχοντας στην κυβερνητική μαρκίζα έναν πολιτικό τραμπούκο, που, αν ο συνταγματικός νομοθέτης τού παρείχε τη δυνατότητα, θα δίκαζε μέσω Διαδικτύου όσους δεν γούσταρε. Μάλιστα, αυτός ο «τύπος» θα απολάμβανε της ασυλίας του πρωθυπουργού, ο οποίος θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του «αψύ Σφακιανού».

Ενας μεγάλος της Αριστεράς, ο Παύλος Μπακογιάννης, πριν πέσει νεκρός από το 45άρι του αμετανόητου Κουφοντίνα, είχε πει ότι «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα από το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, με τους πολίτες να δίνουν με την ψήφο τους διέξοδο στην Ελλάδα και να οδηγούν στο πολιτικό περιθώριο όσους επιχείρησαν, με όχημα την Αριστερά, να επιβάλουν όρους υποκουλτούρας στη χώρα.