Ο Αντώνης Σαμαράς οδήγησε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή
με τον Γιάννη Κουρτάκη
Με αφορμή τις απολογίες των μελών της «Χρυσής Αυγής», βγήκαν τα διάφορα φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ, διεκδικώντας πολιτικοδημοσιογραφικά τον ενταφιασμό της ναζιστικής οργάνωσης. Πρόκειται για τους «γνωστούς αγνώστους», που διαχρονικά επένδυαν στην ασθενή μνήμη των Ελλήνων.
Δυστυχώς, όμως, για όλους αυτούς, η περίοδος της ασυλίας του 3%, που ό,τι κι αν έλεγαν περνούσε στη σφαίρα της αδιαφορίας, ανήκει στο παρελθόν. Πλέον, ο κ. Τσίπρας και η παρέα του κρίνονται ως η μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τα άλλοθι του παρελθόντος δεν υπάρχουν, ενώ η ολιγωρία και η ανοχή που επέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη «Χρυσή Αυγή», μόνο και μόνο για να περνά αποφάσεις -όπως η εκλογή της νέας προέδρου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού- είναι πλέον καταγεγραμμένες.
Οσο κι αν δεν αρέσει στους «Τσιπροπολάκηδες», η κυβέρνηση που έστειλε στις Φυλακές Κορυδαλλού τον αρχηγό και τους βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» δεν είναι άλλη από αυτήν του Αντώνη Σαμαρά. Οταν ο Μεσσήνιος πολιτικός αποφάσιζε να δώσει τέλος στην παράνομη δράση και τους νεοναζί, αδιαφορώντας ακόμα και για τις απειλές που δεχόταν για τη ζωή του, ο κ. Τσίπρας απλώς παρακολουθούσε και τα φερέφωνά του απλώς διατύπωναν την «άποψή» τους. Αυτό που δεν λένε οι «Συντάκτες», οι «Κόκκινοι», οι «Ντοκουμέντοι» και δεν ξέρω ποιοι άλλοι, που έμειναν να προπαγανδίζουν υπέρ του Τσίπρα, είναι ότι, για να φτάσουμε στις απολογίες των «Χρυσαυγιτών», κάποιος τόλμησε να ξεκινήσει μια έρευνα, που οδήγησε σε διώξεις, προ-φυλακίσεις και σε μια δίκη. Και αυτός ήταν ο κ. Σαμαράς με υπουργό Δημόσιας Τάξης τον κ. Νίκο Δένδια και υπουργό Δικαιοσύνης τον κ. Χαράλαμπο Αθανασίου.
Το απόστημα της «Χρυσής Αυγής» δεν έσπασε ούτε από τις βαθυστόχαστες αναλύσεις στην «Αυγή» του Καρτερού ούτε από τις ανέξοδες αμπελοφιλοσοφίες στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Ψαρά. Εσπασε γιατί υπήρξαν η πολιτική βούληση και η αποφασιστικότητα που επέδειξε ο τότε πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.
Οσοι πανηγυρίζουν οφείλουν, όση εμπάθεια κι αν διαθέτουν, να μνημονεύσουν τη συγκεκριμένη ενέργεια. Γιατί από εκεί ξεκίνησε η αρχή του τέλους. Από τότε σταμάτησε η ανεξέλεγκτη δράση των «Χρυσαυγιτών». Είναι δύσκολο να βγει ο κ. Τσίπρας και να πει «μπράβο στον Σαμαρά».
Και είναι ακόμα πιο δύσκολο να εξηγήσει στους Ελληνες πολίτες, αλλά και στους υποστηρικτές του 3%, τους λόγους που επί τεσσεράμισι χρόνια που κυβερνούσε τη χώρα δεν είχε ολοκληρωθεί η δίκη της «Χρυσής Αυγής». Δυστυχώς για τον τέως πρωθυπουργό, πάντα ο ιστορικός καταγράφει τις πράξεις και όχι τις προθέσεις και τις αναλύσεις. Εν προκειμένω, υπάρχουν τρία δεδομένα.
Οτι η κυβέρνηση Σαμαρά ξεκίνησε να τελειώνει τη «Χρυσή Αυγή», ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επέδειξε σε όλα τα επίπεδα ανοχή απέναντι στους ναζί και, τέλος, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να απαλλάξει την Κοι-νοβουλευτική Δημοκρατία από τη συμμετοχή των «Χρυσαυγιτών». Τα υπόλοιπα είναι για τους αδαείς..
Δυστυχώς, όμως, για όλους αυτούς, η περίοδος της ασυλίας του 3%, που ό,τι κι αν έλεγαν περνούσε στη σφαίρα της αδιαφορίας, ανήκει στο παρελθόν. Πλέον, ο κ. Τσίπρας και η παρέα του κρίνονται ως η μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τα άλλοθι του παρελθόντος δεν υπάρχουν, ενώ η ολιγωρία και η ανοχή που επέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη «Χρυσή Αυγή», μόνο και μόνο για να περνά αποφάσεις -όπως η εκλογή της νέας προέδρου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού- είναι πλέον καταγεγραμμένες.
Οσο κι αν δεν αρέσει στους «Τσιπροπολάκηδες», η κυβέρνηση που έστειλε στις Φυλακές Κορυδαλλού τον αρχηγό και τους βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» δεν είναι άλλη από αυτήν του Αντώνη Σαμαρά. Οταν ο Μεσσήνιος πολιτικός αποφάσιζε να δώσει τέλος στην παράνομη δράση και τους νεοναζί, αδιαφορώντας ακόμα και για τις απειλές που δεχόταν για τη ζωή του, ο κ. Τσίπρας απλώς παρακολουθούσε και τα φερέφωνά του απλώς διατύπωναν την «άποψή» τους. Αυτό που δεν λένε οι «Συντάκτες», οι «Κόκκινοι», οι «Ντοκουμέντοι» και δεν ξέρω ποιοι άλλοι, που έμειναν να προπαγανδίζουν υπέρ του Τσίπρα, είναι ότι, για να φτάσουμε στις απολογίες των «Χρυσαυγιτών», κάποιος τόλμησε να ξεκινήσει μια έρευνα, που οδήγησε σε διώξεις, προ-φυλακίσεις και σε μια δίκη. Και αυτός ήταν ο κ. Σαμαράς με υπουργό Δημόσιας Τάξης τον κ. Νίκο Δένδια και υπουργό Δικαιοσύνης τον κ. Χαράλαμπο Αθανασίου.
Το απόστημα της «Χρυσής Αυγής» δεν έσπασε ούτε από τις βαθυστόχαστες αναλύσεις στην «Αυγή» του Καρτερού ούτε από τις ανέξοδες αμπελοφιλοσοφίες στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Ψαρά. Εσπασε γιατί υπήρξαν η πολιτική βούληση και η αποφασιστικότητα που επέδειξε ο τότε πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.
Οσοι πανηγυρίζουν οφείλουν, όση εμπάθεια κι αν διαθέτουν, να μνημονεύσουν τη συγκεκριμένη ενέργεια. Γιατί από εκεί ξεκίνησε η αρχή του τέλους. Από τότε σταμάτησε η ανεξέλεγκτη δράση των «Χρυσαυγιτών». Είναι δύσκολο να βγει ο κ. Τσίπρας και να πει «μπράβο στον Σαμαρά».
Και είναι ακόμα πιο δύσκολο να εξηγήσει στους Ελληνες πολίτες, αλλά και στους υποστηρικτές του 3%, τους λόγους που επί τεσσεράμισι χρόνια που κυβερνούσε τη χώρα δεν είχε ολοκληρωθεί η δίκη της «Χρυσής Αυγής». Δυστυχώς για τον τέως πρωθυπουργό, πάντα ο ιστορικός καταγράφει τις πράξεις και όχι τις προθέσεις και τις αναλύσεις. Εν προκειμένω, υπάρχουν τρία δεδομένα.
Οτι η κυβέρνηση Σαμαρά ξεκίνησε να τελειώνει τη «Χρυσή Αυγή», ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επέδειξε σε όλα τα επίπεδα ανοχή απέναντι στους ναζί και, τέλος, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε να απαλλάξει την Κοι-νοβουλευτική Δημοκρατία από τη συμμετοχή των «Χρυσαυγιτών». Τα υπόλοιπα είναι για τους αδαείς..