Ο Μίμης «επόπτευε» Novartis, «Noor-1», Βγενόπουλο και Σημίτη - Για ποιες υποθέσεις έδειχνε ενδιαφέρον ο Παπαγγελόπουλος;
Εντύπωση είχε προκαλέσει εντός ΣΥΡΙΖΑ η στήριξη που παρείχε επί 4,5 χρόνια στον τέως αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης, Δημήτρη (Μίμη) Παπαγγελόπουλο, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Γιατί κανείς δεν είχε πιστέψει το παραμύθι που κυκλοφορούσε δεξιά κι αριστερά, σύμφωνα με το οποίο ο εν λόγω έτυχε ευνοϊκής μεταχείρισης επειδή ήταν «καλός γείτονας» της μαμάς του Τσίπρα.
Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και σχετίζεται με σειρά από γεγονότα (κυρίως παρασκηνιακά), που έλαβαν χώρα τα 4,5 χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε η κυβέρνηση των νεοκομμουνιστών, ο κ. Παπαγγελόπουλος προσφέρθηκε, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο, να παρέχει τις υπηρεσίες του, που δεν ήταν άλλες από το να θέτει σε ομηρία όσους έμπαιναν εμπόδιο στα σχέδια εγκαθίδρυσης καθεστώτος από τον Αλέξη Τσίπρα.
Εχοντας την πείρα του εισαγγελέα, κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο με τα παραμύθια που αράδιαζε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του τότε (άπειρου) πρωθυπουργού. Το αφήγημα που είχε ήταν παιδικό, όπως και ο πολιτικός νους που διαθέτει. «Θα θέσουμε σε ομηρία τον Σαμαρά, τον Αδωνη, τον Βενιζέλο και τον Λοβέρδο και έτσι θα διαλύσουμε το πολιτικό σύστημα...», έλεγε ο γίγας Μίμης, ιδέα που συνεπήρε το μυαλό του προέδρου Αλέξη.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η σκευωρία της Novartis, με τον κ. Παπαγγελόπουλο να παρεμβαίνει μέσα από δημοσιεύματα φίλα προσκείμενων εντύπων στο έργο των εισαγγελέων. Αν ανατρέξει κανείς στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων «Documento», «Νέα Σελίδα», «Kontra News» και «Δημοκρατία», θα καταλάβει τι ακριβώς έργο είχε στήσει ο τέως αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης. Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και στην υπόθεση Βγενόπουλου, όπου οι διαρροές δημοσιευμάτων και τα πικρόχολα σχόλια εναντίον εισαγγελικών λειτουργών που χειρίζονταν (και) τη συγκεκριμένη υπόθεση είχαν κυρίαρχη θέση στα έντυπα που είχε πρόσβαση ο «κυρ Μίμης». Παράλληλα με τη Novartis και την υπόθεση Βγενόπουλου, πληροφορίες θέλουν τον τέως αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης να είχε «πουλήσει» ακόμη ένα παραμύθι στον κ. Τσίπρα, σύμφωνα με το οποίο μετά τον Ακη και τον Γιάννο ερχόταν η σειρά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Και πάλι ενδεικτικά του σχεδιασμού ήταν τα δημοσιεύματα των φίλα προσκείμενων στον Μίμη εφημερίδων.
Ενα τέταρτο θέμα που χειρίστηκε ο κ. Παπαγγε-λόπουλος -και για το οποίο πλέον υπάρχουν στοι-χεία- ήταν η σκευωρία του «Noor-1». Οταν κ. Τσίπρας θέλησε να περάσει απέναντι στον επιχει-ρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης προσφέρθηκε να θέσει σε ομηρία τον «εχθρό» του τότε πρωθυπουργού. Κά-πως έτσι έφυγε από το γραφείο του μια ανώνυμη επιστολή, η οποία κατέληξε στη «μαθήτριά» του, ει-σαγγελέα Τζίβα. Ομως, ο ρόλος του κ. Παπαγγελό-πουλου δεν σταματά εδώ, αφού, όπως προκύπτει από ένορκες (πλέον) καταθέσεις, ο εν λόγω είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ενέργειες του λιμενικού Χριστοφορίδη, ο οποίος μπαινόβγαινε στις φυλα-κές, κάνοντας ραντεβού με τον ισοβίτη Γιαννουσά-κη. Τα όσα θα αποκαλυφθούν τις επόμενες ημέρες θα καταδείξουν γιατί ο Τσίπρας κρατούσε «μόνιμο» στο υπουργείο Δικαιοσύνης ένα από τα πιο αμφι-λεγόμενα πρόσωπα της τελευταίας πενταετίας. Τον κρατούσε γιατί του έκανε τη δουλειά, ασχέτως αν στο τέλος δεν έκανε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ.
Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και σχετίζεται με σειρά από γεγονότα (κυρίως παρασκηνιακά), που έλαβαν χώρα τα 4,5 χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε η κυβέρνηση των νεοκομμουνιστών, ο κ. Παπαγγελόπουλος προσφέρθηκε, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο, να παρέχει τις υπηρεσίες του, που δεν ήταν άλλες από το να θέτει σε ομηρία όσους έμπαιναν εμπόδιο στα σχέδια εγκαθίδρυσης καθεστώτος από τον Αλέξη Τσίπρα.
Εχοντας την πείρα του εισαγγελέα, κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο με τα παραμύθια που αράδιαζε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του τότε (άπειρου) πρωθυπουργού. Το αφήγημα που είχε ήταν παιδικό, όπως και ο πολιτικός νους που διαθέτει. «Θα θέσουμε σε ομηρία τον Σαμαρά, τον Αδωνη, τον Βενιζέλο και τον Λοβέρδο και έτσι θα διαλύσουμε το πολιτικό σύστημα...», έλεγε ο γίγας Μίμης, ιδέα που συνεπήρε το μυαλό του προέδρου Αλέξη.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η σκευωρία της Novartis, με τον κ. Παπαγγελόπουλο να παρεμβαίνει μέσα από δημοσιεύματα φίλα προσκείμενων εντύπων στο έργο των εισαγγελέων. Αν ανατρέξει κανείς στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων «Documento», «Νέα Σελίδα», «Kontra News» και «Δημοκρατία», θα καταλάβει τι ακριβώς έργο είχε στήσει ο τέως αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης. Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και στην υπόθεση Βγενόπουλου, όπου οι διαρροές δημοσιευμάτων και τα πικρόχολα σχόλια εναντίον εισαγγελικών λειτουργών που χειρίζονταν (και) τη συγκεκριμένη υπόθεση είχαν κυρίαρχη θέση στα έντυπα που είχε πρόσβαση ο «κυρ Μίμης». Παράλληλα με τη Novartis και την υπόθεση Βγενόπουλου, πληροφορίες θέλουν τον τέως αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης να είχε «πουλήσει» ακόμη ένα παραμύθι στον κ. Τσίπρα, σύμφωνα με το οποίο μετά τον Ακη και τον Γιάννο ερχόταν η σειρά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Και πάλι ενδεικτικά του σχεδιασμού ήταν τα δημοσιεύματα των φίλα προσκείμενων στον Μίμη εφημερίδων.
Ενα τέταρτο θέμα που χειρίστηκε ο κ. Παπαγγε-λόπουλος -και για το οποίο πλέον υπάρχουν στοι-χεία- ήταν η σκευωρία του «Noor-1». Οταν κ. Τσίπρας θέλησε να περάσει απέναντι στον επιχει-ρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη, ο τότε αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης προσφέρθηκε να θέσει σε ομηρία τον «εχθρό» του τότε πρωθυπουργού. Κά-πως έτσι έφυγε από το γραφείο του μια ανώνυμη επιστολή, η οποία κατέληξε στη «μαθήτριά» του, ει-σαγγελέα Τζίβα. Ομως, ο ρόλος του κ. Παπαγγελό-πουλου δεν σταματά εδώ, αφού, όπως προκύπτει από ένορκες (πλέον) καταθέσεις, ο εν λόγω είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ενέργειες του λιμενικού Χριστοφορίδη, ο οποίος μπαινόβγαινε στις φυλα-κές, κάνοντας ραντεβού με τον ισοβίτη Γιαννουσά-κη. Τα όσα θα αποκαλυφθούν τις επόμενες ημέρες θα καταδείξουν γιατί ο Τσίπρας κρατούσε «μόνιμο» στο υπουργείο Δικαιοσύνης ένα από τα πιο αμφι-λεγόμενα πρόσωπα της τελευταίας πενταετίας. Τον κρατούσε γιατί του έκανε τη δουλειά, ασχέτως αν στο τέλος δεν έκανε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ.
