Στις μεγάλες κρίσεις αποδεικνύεται η σοβαρότητα των κυβερνήσεων. Και αυτό γιατί εκεί εκτός από τις αντοχές τους, αποδεικνύεται ο βαθμός της ετοιμότητας να αντιμετωπίσουν έκτακτα γεγονότα και απρόβλεπτες καταστάσεις, που κανείς δεν είναι σε θέση να προκαταλάβει την τροπή που θα πάρουν. Μια τέτοια δύσκολη, αλλά και συνάμα επικίνδυνη πραγματικότητα καλείται να αντιμετωπίσει τα τελευταία εικοσιτετράωρα και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Τα όσα εκτυλίσσονται στα σύνορα της χώρας, χερσαία και θαλάσσια, αποτελούν πρωτόγνωρες καταστάσεις, που βάζουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια συνοχή της χώρας. Απέναντι σ' αυτή την άκρως επικίνδυνη κατάσταση, κατά κοινή παραδοχή η κυβέρνηση, επιδεικνύει σοβαρότητα, δείχνει να έχει σχέδιο και δεν αντιστέκεται με εθνικό σθένος και αυτοπεποίθηση απέναντι στους παραλογισμούς των Τούρκων. Και είναι μεγάλη υπόθεση η κυβέρνηση να είναι μπροστάρης και να οδηγεί το εθνικό κάρο.

Ο λαός περιμένει από την ηγεσία του, να αντισταθεί και να υψώσει τείχη απέναντι στον οποίο «παίζει» παιχνίδια με την εθνική Ασφαλεια. Τις τελευταίες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λειτουργεί ως ηγέτης του λαού, έχοντας ένα και μόνο στόχο. Να θωρακίσει την ενότητα του Έθνους και να κρατήσει ψηλά το φρόνημα. Αν δει κανείς προσεκτικά τις εικόνες όσων έχουν επιστρατευθεί να αντισταθούν στους εισβολείς, θα διαπιστώσει ότι ο στόχος που έχει θέσει ο πρωθυπουργός έχει επιτευχθεί. Ανθρώπινα σώματα, δημιουργούν τοίχοι απέναντι στους χιλιάδες μετανάστες που προσπαθούν λαθραία να εισέλθουν στην Ελλάδα.

Αυτές τις κρίσιμες στιγμές οι σημαίες τις μισαλλοδοξίας και οι σειρήνες των ιδεοληψιών δεν έχουν καμία θέση στο εύφλεκτο περιβάλλον των συνόρων. Όσο η χώρα τελεί υπό απειλή, μπορούμε να αφήσουν στην άκρη τις αντιπολιτευτικές κορώνες. Όσο ο Στρατός, η αστυνομία και το λιμενικό, ξημεροβραδιάζεται για να προστατεύσει το αυτονόητο, οφείλουμε να σταματήσουμε τα ανέξοδα «ποσταρίσματα», τις ανώνυμες γεμάτες «μισαλλοδοξία» αναλύσεις, τις φθηνές πολιτικές (και όχι μόνο) αντιπαραθέσεις. Έχουμε χρόνο και να διαφωνήσουμε και να τσακωθούμε. Όπως θα έχουμε απεριόριστη δυνατότητα να ασκήσουνε κριτική και στον Μητσοτακη και στην κυβέρνηση και σε οποιο γουστάρουμε.

Όμως αυτή τη στιγμή είμαστε υποχρεωμένοι να ενωθούμε και να συνταχθούμε με την ηγεσία μας. Άλλωστε κανείς δεν έχασε αποφασίζοντας να συμπορευτεί με την σοβαρότητα και το αυτονόητο. Απεναντίας η ιστορία έχει καταγράφει μεγάλους εθνικές καταστροφές λαών που σε κρίσεις, υπέκυψαν στην σειρήνες του λαϊκισμού, επιλέγοντας τον εύκολο δρόμο. Ωστόσο κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά αυτό που έγραφε ο Νικος Καζαντζακης, ότι δηλαδή «ο σωστός δρόμος είναι ο ανηφορικός».