Ένας άτολμος Τσίπρας και ο «μαϊμού» ανασχηματισμός
Άνθρακας αποδείχθηκε ο πολυδιαφημισμένος ανασχηματισμός των τομεαρχών στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο Αλέξης Τσίπρας αποδείχθηκε αδύναμος να «καρατομήσει» ακόμη και τον Νίκο Παππά.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει όσους εδώ και καιρό λένε ότι ο τέως πρωθυπουργός, εκτός από την έλλειψη στρατηγικής, δείχνει αδυναμία επιβολής πραγμάτων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Επί της ουσίας δυσκολεύεται να ξεπεράσει τις εσωκομματικές ομηρίες, ενώ την ίδια στιγμή φοβάται να χαλάσει χατίρι στον Θανάση Καρτερό.
Ένας άτολμος ηγέτης, χωρίς πυξίδα και προσανατολισμό, που τσαλαβουτά σε θολά εσωκομματικά ύδατα.
Μια πραγματικότητα που καταγράφεται στο σύνολο των δημοσκοπήσεων, ακόμη και αυτών που πραγματοποιούνται από τις εταιρείες που διαχρονικά έφτιαχναν το κέφι του κ. Τσίπρα.
Από τον εσωκομματικό ανασχηματισμό όχι μόνο δεν προέκυψε τίποτα το συναρπαστικό, αλλά, απεναντίας, επιβεβαιώθηκαν όσοι εδώ και αρκετό καιρό, σχεδόν μονότονα, διαλαλούσαν την αδυναμία του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ να συγκρουστεί με το 3% αλλά και την «κλειστή» παρέα του.
Το γεγονός ότι δεν τόλμησε να «καρατομήσει» ούτε τον Νίκο Παππά έρχεται να επιβεβαιώσει τη φήμη ότι ο κ. Τσίπρας είναι όμηρος του πρώην στενού συνεργάτη του. Τον φοβάται, γι’ αυτό και δυσκολεύεται να τον ανασχηματίσει ακόμη και στη «μαϊμού» κυβέρνηση.
Από τις εξελίξεις υπάρχουν δύο ηττημένοι.
Ο ένας είναι οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, που ήλπιζαν σε ένα νέο κόμμα, πιο ανοικτό στην κοινωνία και πιο ευέλικτο στον μεσαίο χώρο. Τελικώς είδαν το ακριβώς αντίθετο. Έναν ηγέτη να βολεύει σε νευραλγικές κομματικές θέσεις την παρέα του.
Ο δεύτερος μεγάλος ηττημένος είναι, κατά κοινή ομολογία, ο Παύλος Πολάκης, τον οποίο επέλεξε να κάνει «υφυπουργό» του Ζαχαριάδη ο κ. Τσίπρας.
Φυσικά ο ίδιος, από το βήμα της Βουλής, ξεπερνώντας το σοκ των πρώτων ωρών από την ταπείνωση που του επιφύλαξε ο αρχηγός του, το αντιμετώπισε ως αναβάθμιση, αφού, όπως είπε και «θεσμικά», θα ασχολείται πλέον με τις «αποκαλύψεις των σκανδάλων».
Οι αποφάσεις του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός όλων των άλλων, δείχνουν και το πραγματικό έλλειμμα ηγεσίας στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ένα ουσιαστικό πρόβλημα, που νομοτελειακά οδηγεί το δεύτερο (κοινοβουλευτικά) κόμμα σε ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση.
Η εικόνα με τον Τζανακόπουλο, την Αχτσιόγλου και τους υπολοίπους στέλνει το μήνυμα της κλειστής κλίκας, που δεν δίνει περιθώρια κινήσεων σε κανέναν που δεν θεωρείται απόλυτα «δικός μας». Και ηγέτης που αποφασίζει να κλειστεί στην παρέα του αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί σε αυτοσυνταξιοδότηση.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει όσους εδώ και καιρό λένε ότι ο τέως πρωθυπουργός, εκτός από την έλλειψη στρατηγικής, δείχνει αδυναμία επιβολής πραγμάτων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Επί της ουσίας δυσκολεύεται να ξεπεράσει τις εσωκομματικές ομηρίες, ενώ την ίδια στιγμή φοβάται να χαλάσει χατίρι στον Θανάση Καρτερό.
Ένας άτολμος ηγέτης, χωρίς πυξίδα και προσανατολισμό, που τσαλαβουτά σε θολά εσωκομματικά ύδατα.
Μια πραγματικότητα που καταγράφεται στο σύνολο των δημοσκοπήσεων, ακόμη και αυτών που πραγματοποιούνται από τις εταιρείες που διαχρονικά έφτιαχναν το κέφι του κ. Τσίπρα.
Από τον εσωκομματικό ανασχηματισμό όχι μόνο δεν προέκυψε τίποτα το συναρπαστικό, αλλά, απεναντίας, επιβεβαιώθηκαν όσοι εδώ και αρκετό καιρό, σχεδόν μονότονα, διαλαλούσαν την αδυναμία του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ να συγκρουστεί με το 3% αλλά και την «κλειστή» παρέα του.
Το γεγονός ότι δεν τόλμησε να «καρατομήσει» ούτε τον Νίκο Παππά έρχεται να επιβεβαιώσει τη φήμη ότι ο κ. Τσίπρας είναι όμηρος του πρώην στενού συνεργάτη του. Τον φοβάται, γι’ αυτό και δυσκολεύεται να τον ανασχηματίσει ακόμη και στη «μαϊμού» κυβέρνηση.
Από τις εξελίξεις υπάρχουν δύο ηττημένοι.
Ο ένας είναι οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, που ήλπιζαν σε ένα νέο κόμμα, πιο ανοικτό στην κοινωνία και πιο ευέλικτο στον μεσαίο χώρο. Τελικώς είδαν το ακριβώς αντίθετο. Έναν ηγέτη να βολεύει σε νευραλγικές κομματικές θέσεις την παρέα του.
Ο δεύτερος μεγάλος ηττημένος είναι, κατά κοινή ομολογία, ο Παύλος Πολάκης, τον οποίο επέλεξε να κάνει «υφυπουργό» του Ζαχαριάδη ο κ. Τσίπρας.
Φυσικά ο ίδιος, από το βήμα της Βουλής, ξεπερνώντας το σοκ των πρώτων ωρών από την ταπείνωση που του επιφύλαξε ο αρχηγός του, το αντιμετώπισε ως αναβάθμιση, αφού, όπως είπε και «θεσμικά», θα ασχολείται πλέον με τις «αποκαλύψεις των σκανδάλων».
Οι αποφάσεις του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός όλων των άλλων, δείχνουν και το πραγματικό έλλειμμα ηγεσίας στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ένα ουσιαστικό πρόβλημα, που νομοτελειακά οδηγεί το δεύτερο (κοινοβουλευτικά) κόμμα σε ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση.
Η εικόνα με τον Τζανακόπουλο, την Αχτσιόγλου και τους υπολοίπους στέλνει το μήνυμα της κλειστής κλίκας, που δεν δίνει περιθώρια κινήσεων σε κανέναν που δεν θεωρείται απόλυτα «δικός μας». Και ηγέτης που αποφασίζει να κλειστεί στην παρέα του αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί σε αυτοσυνταξιοδότηση.
