Φαίνεται ότι ήταν αρκετά τα τεσσεράμισι χρόνια της «πρώτη φορά Αριστεράς» για να κατακρημνιστεί το πολυδιαφημισμένο τα χρόνια της Μεταπολίτευσης «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς. Η διακυβέρνηση Τσίπρα απέδειξε ότι όχι μόνο δεν ίσχυαν τα όσα ρομαντικά μας έλεγαν επί χρόνια. Οχι μόνο δεν απεδείχθησαν καλύτεροι από το «παλιό και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα», όχι μόνο δεν έφεραν κάτι καινούργιο στον δημόσιο βίο, αλλά, απεναντίας, μέσα σε ελάχιστο χρόνο έδειξαν τον πραγματικό τους εαυτό. Η διακυβέρνηση Τσίπρα ενδεχομένως να ήταν η χειρότερη των τελευταίων χρόνων. Πλέον, οι ανέξοδες πολιτικές κορώνες και τα ουτοπικά επιχειρήματα έχουν αντικατασταθεί από το κυβερνητικό τους παρελθόν.

Ενα παρελθόν τεσσεράμισι χρόνων, που θα ήθελε να ξεχάσει και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας. Μάλιστα, αυτό που συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Κάθε λίγο και λιγάκι εμφανίζεται και ένα στέλεχος της Αριστεράς και καταγγέλλει πρακτικές που παραπέμπουν στη Βενεζουέλα του Μαδούρο. Τη χώρα που επισκέπτονταν ο στενός συνεργάτης του τέως πρωθυπουργού, Νίκος Παππάς, μαζί με τον δικηγόρο των offshores, Αρτέμη Αρτεμίου. Ακολούθησαν τα όσα συναρπαστικά ακούσαμε από εν ενεργεία δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς για τις πρακτικές που ακολουθούσε ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης (επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), Μίμης Παπαγγελόπουλος.

Ακούσαμε ηχητικό με τη φωνούλα του Νίκου Παππά, ο οποίος μιλούσε για το «μαγαζί», υπονοώντας το Μαξίμου, την ώρα που προσπαθούσε να κλείσει «deal» με τον επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή. Βγήκε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής (σκληρός αριστερός) και άφησε κατ’ επανάληψη αιχμές για περίεργες παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης, φτάνοντας εσχάτως στο σημείο να αποκαλύψει ότι τον πίεζαν να νομοθετήσει προκειμένου το αδίκημα της δωροδοκίας από κακούργημα να μετατραπεί σε πλημμέλημα. Προ ημερών βγήκε ο υπουργός Οικονομικών που είχε επιλέξει ο κ. Τσίπρας, και όχι εμείς, ο κ. Βαρουφάκης, και κατήγγειλε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Δραγασάκη, για περίεργες συναναστροφές με τους Τσέχους ιδιοκτήτες του ΟΠΑΠ. Τα όσα είπε ξεπερνούν κατά πολύ τη δική μας κριτική για τον συγκεκριμένο Οργανισμό. Και, τέλος, ο ομοτράπεζος του Αλέξη Τσίπρα και της οικογένειάς του, ο επιχειρηματίας Χρήστος Καλογρίτσας (τον οποίο, αφού χρησιμοποίησαν, μετά προσπάθησαν να τον καταστρέψουν, προφανώς για να του κλείσουν το στόμα), κατήγγειλε πρωτόγνωρα νταλαβέρια, που σε καμία περίπτωση δεν παραπέμπουν σε δομημένες Δημοκρατίες. Μεσολαβήσεις υπουργών σε επιχειρηματίες, τραπεζικά εμβάσματα να πηγαινοέρχονται, ωμές παρεμβάσεις σε διαγωνιστική διαδικασία και σε όλα αυτά ενεργός (παρασκηνιακός) ρόλος από τον τότε πρωθυπουργό. Αν όλα όσα έχουν αποκαλυφθεί (όχι από εμάς, αλλά από τους ίδιους) είχαν ως αναφορά ακόμα και τον κλητήρα των γραφείων της Ν.Δ., σήμερα θα είχαν έρθει τα πάνω κάτω στο πολιτικό σύστημα. Εν προκειμένω, ο κ. Τσίπρας, ο Παππάς και ο Δραγασάκης αισθάνονται ότι κάποιες δυνάμεις έχουν βαλθεί να τους εξοντώσουν. Φυσικά, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλή. Ολοι αυτοί συμμετείχαν σε μια κυβέρνηση που φιλοδοξούσε να αλλάξει τις δομές της Πολιτείας. Και το χειρότερο; Σε μια κυβέρνηση απόλυτα διεφθαρμένη και παρακρατικά δομημένη. Ο,τι κι αν κάνουν, το παρελθόν τους είναι πλέον και το μεγάλο ντεσαβαντάζ τους.