«Η πρόσφατη δήλωση των συνηγόρων του Νίκου Κοτζιά και η έντονα φορτισμένη προσωπική τοποθέτηση του ιδίου “Προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον χαρακτήρα μου και να μου καταστρέψουν τη ζωή” αποτελεί όνειδος για την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και αποκαλύπτει μια κατάσταση σήψης και ιδιοτέλειας, που είχε επικαθήσει στο κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα για μία πενταετία. Η δήλωση των συνηγόρων του Ν. Κοτζιά αποκτά ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα, γιατί σε αυτήν διαλαμβάνονται όχι μόνο στοιχεία και γεγονότα, αλλά επιπροσθέτως κατονομάζονται πρόσωπα τα οποία λειτούργησαν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να βρεθεί ο πρώην υπουργός Εξωτερικών στο μέσον μιας δικαστικής περιδίνησης. Όταν μετά την προ έτους διαγραφή μου, εξαιτίας των όσων δημοσιοποίησα για τη μεθόδευση ψήφισης του νέου Ποινικού Κώδικα τέσσερις ημέρες πριν διαλυθεί η Βουλή, υποστήριξα ότι “οι ανάξιες ηγεσίες γίνονται αδίστακτες” (“Τα Νέα” 17/10/2020), ήμουν σίγουρος ότι η διαπλεκόμενη ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα μας επιφύλασσε νέα “κατορθώματα”».

Όσα διαβάσατε παραπάνω αποτελούν τον πρόλογο (μόνο) ενός άρθρου που υπογράφει ο επί χρόνια στενός συνεργάτης του Τσίπρα και επί τέσσερα χρόνια υπουργός της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Σταύρος Κοντονής.

Αφορμή; Η εξέλιξη της υπόθεσης Κοτζιά σε σχέση με τις αστήρικτες καταγγελίες του Πάνου Καμμένου. Τα όσα αναφέρει ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης προκαλούν ανατριχίλα. Η παρέμβαση του εισαγγελέα θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, προκειμένου να πέσει άπλετο φως σε μια περίοδο που ανεξάρτητοι θεσμοί, όπως η Δικαιοσύνη, εργαλειοποιήθηκαν, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο υπουργός εκείνης της κυβέρνησης, Στ. Κοντονής. Προσωπικά, δεν μου προκαλεί εντύπωση γιατί, ενώ αναφέρεται στην υπόθεση Κοτζιά, αποφεύγει κάθε αναφορά στο ονοματεπώνυμο του κ. Πάνου Καμμένου.



Ωστόσο, αυτή τη φορά οι καταγγελίες του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνουν στον αέρα. Δεν θέλω να φανταστώ τι θα είχε γίνει στη χώρα αν αντίστοιχη αποκάλυψη είχε γίνει από πρώην υπουργό της Ν.Δ. Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ήταν η μόνη εφημερίδα που έδινε σκληρές μάχες την εποχή της παντοδυναμίας του Αλ. Τσίπρα -όταν όλα σχεδόν τα ΜΜΕ «τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» του Μεγάρου Μαξίμου και της Κουμουνδούρου-, προκειμένου να ρίξει φως στη σκοτεινή πλευρά της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ.

Ενός καθεστώτος που εξάρτησε την πολιτική του επιβίωση, όχι ελέω λαού, καθώς ποτέ οι Έλληνες πολίτες δεν του πρόσφεραν ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά από άθλιες μεθοδεύσεις, καλοστημένες σκευωρίες, ανήθικες πρακτικές και εξοντωτικούς εκβιασμούς. Κανείς πλέον δεν έχει αμφιβολία πως επί των ημερών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. στήθηκε ένας παρακρατικός και παραδικαστικός μηχανισμός, που στόχο είχε τον βίαιο έλεγχο των αρμών της εξουσίας, καθώς σε συνθήκες δημοκρατικής λειτουργίας των πυλώνων του πολιτεύματος ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επισυμβεί, εφόσον υπάρχει σεβασμός απέναντι στους θεσμούς.

Η βουλιμία για εξουσία και έλεγχο των πάντων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. κακοποίησε βάναυσα όλες σχεδόν τις αρχές και τους κανόνες που διέπουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα, ενώ παραβίασε κατάφωρα και κάθε κανόνα δεοντολογίας στο πολιτικό «ευ αγωνίζεσθαι».

Επινόησε το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα απέναντι στον ελληνικό λαό, που τον φόρτωσε με μνημόνια και σκληρά μέτρα, και στη συνέχεια, αφού πλέον οι «δανειστές» έπαψαν να είναι εχθροί και η Αγκ. Μέρκελ έγινε φίλη, έπρεπε να σώσουν αλλιώς τα προσχήματα της «κωλοτούμπας» τους. Στόχος, να ελέγξουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, να κρεμάσουν στα μανταλάκια τους πολιτικούς τους αντιπάλους και να διασύρουν επιφανείς επιχειρηματίες που δεν ήταν του χεριού τους.

Επειδή έβλεπαν πως αποκαλύπτεται η γύμνια τους στον κόσμο, κατέφυγαν στο δόγμα Πολάκη: «Να κλείσουμε και κανέναν φυλακή, μήπως και κερδίσουμε τις εκλογές». Και πώς το έκαναν αυτό; Με παρακρατικές και παραδικαστικές μεθοδεύσεις, έχοντας ως δεξιοτέχνη του είδους και τον Μίμη Παπαγγελόπουλο, ο οποίος με τη σειρά του «έστηνε» για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ στον τοίχο κόσμο με την περίφημη θεωρία της «άσκησης ποινικών διώξεων και μετά άσ’ τους να βρουν το δίκιο τους στα δικαστήρια».



Στη ζωή, όμως, η εκδίκηση μπορεί να είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο, αλλά η αλήθεια, όταν λάμπει, προσφέρεται ζεστή και καίει όσους θα κληθούν να τη δοκιμάσουν. Διότι όλα αυτά που εμείς αποκαλύπταμε τόσο καιρό έρχονται σήμερα και τα επιβεβαιώνουν με δημόσιες παρεμβάσεις τους δύο πρώην κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης του Αλ. Τσίπρα: οι Νίκος Κοτζιάς και Σταύρος Κοντονής, που βίωσαν στο πετσί τους και αυτοί την «αδίσταχτη» συμπεριφορά του Αλ. Τσίπρα.

Αλήθεια, με τις καταγγελίες τους θα ασχοληθεί κανένας εισαγγελέας, διότι οι άνθρωποι με όσα ισχυρίζονται ξεμπροστιάζουν κανονικά το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.; Η Δικαιοσύνη πρώτιστα και η κυβέρνηση δευτερευόντως οφείλουν να προστατεύσουν την ανεξαρτησία των θεσμών. Και για να το επιτύχουν, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να τολμήσουν να ζητήσουν ονόματα και διευθύνσεις, όχι από τον περιπτερά της γειτονιάς, αλλά από τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, που ευθέως μιλάει για τη λειτουργία παρακράτους.