Κεντρικό ρόλο στο σχέδιο του ρωσικού παράγοντα να ελέγξει πρόσωπα και καταστάσεις σε ευρωπαϊκές χώρες φαίνεται ότι έχει ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια κινήθηκε ακριβώς στο ίδιο μοτίβο που κινήθηκαν όλοι οι Ρώσοι ολιγάρχες που αποφάσισαν να αγοράσουν «δύναμη» στην Ευρώπη. Ο ομογενής επιχειρηματίας, που ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του τόσο για τον Πούτιν όσο και για την πολιτική, σε λιγότερο από μία δεκαετία κατάφερε να αποκτήσει την ποδοσφαιρική ομάδα του ΠΑΟΚ, να αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, να αγοράσει συμβολικά assets, όπως είναι το «Μακεδονία Palace» και το «Πόρτο Καρράς» και, φυσικά, να εμπλακεί στα media, αποκτώντας κανάλια, εφημερίδες και sites. Παράλληλα, ο Ιβάν Σαββίδης, με την επιθετική επιχειρηματική πολιτική που ακολούθησε με το «καλημέρα» της παρουσίας του, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, κατάφερε να «στρατολογήσει» (με την καλή έννοια) βουλευτές, δημάρχους και άλλους παράγοντες της πόλης.

Η αυξημένη επιρροή επί μακεδονικού εδάφους του Ρώσου ολιγάρχη είχε προκαλέσει κατά καιρούς διάφορες συζητήσεις σε σχέση με την ανάγκη δημιουργίας ενός πολιτικού φορέα που θα εκπροσωπεί (κυρίως) τη Βόρεια Ελλάδα. Μάλιστα, από τα έντυπα και τα sites του κ. Σαββίδη γινόταν προπαγάνδα σε σχέση με την ανάγκη να αποκτήσει αυξημένη και ισχυρή εκπροσώπηση ο Βορράς. Να πάρει τη θέση που του αξίζει έναντι της Αθήνας. Αυτό ήταν το βασικό μότο των προπαγανδιστικών μηχανισμών. Με την άνοδο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία, η δυναμική Σαββίδη επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη επικράτεια, με τους κυρίους Τσίπρα και Καμμένο να μην κρύβουν τη συμπάθειά τους έναντι του ανδρός. Αν και γνώριζαν, θεωρούσαν ότι με όχημα τον Ιβάν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα αντίβαρο στο υφιστάμενο επιχειρηματικό σύστημα. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που πάλεψαν με νύχια και με δόντια να δώσουν μια τηλεοπτική άδεια στον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ. Και όταν δεν το πέτυχαν μέσω του διαγωνισμού, μεσολάβησαν προκειμένου ο Σαββίδης να αποκτήσει (και μάλιστα άμεσα) κανάλι. Κάπως έτσι πέρασε στα χέρια του ομογενούς επιχειρηματία ο τηλεοπτικός σταθμός ιδιοκτησίας (τότε) Φίλιππου Βρυώνη.

Η εμπλοκή στο deal των κυβερνητικών αξιωματούχων υπήρξε κάτι περισσότερο από άμεση. Αλλωστε, ουδέποτε διαψεύστηκαν τα δημοσιεύματα που ήθελαν τις συζητήσεις πριν από την αγοραπωλησία του καναλιού να πραγματοποιούνται στο γραφείο του υπουργού Επικρατείας στο Μαξίμου, Αλέκου Φλαμπουράρη. Το γεγονός ότι ένα κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας θα περνούσε στα χέρια ενός Ρώσου (ομογενούς) ολιγάρχη όχι μόνο δεν λειτούργησε ανασταλτικά για τους (τότε) κυβερνώντες, αλλά, απεναντίας, φαίνεται ότι αποτέλεσε και αβαντάζ. Εκτός, όμως, από την εμπλοκή σε ομάδες και media, εντύπωση είχε προκαλέσει και η στενή σχέση του Ιβάν με αρχιερείς που διαχρονικά διαδραμάτιζαν παρασκηνιακό ρόλο με τη Ρωσία. Ολα τα παραπάνω συγκροτούν αυτό που λέμε «υβριδικό πόλεμο». Και επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πάρει ξεκάθαρη θέση απέναντι στα ύποπτα σχέδια των Ρώσων, θα ήταν ωφέλιμο για τη χώρα, το συντομότερο δυνατόν, να απομακρύνει έναν ολιγάρχη που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα αυτούς που ήδη έχουν απομακρυνθεί από άλλες ευρωπαϊκές χώρες

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sercret στις 4 Μαρτίου 2022