Αναζητώντας την εσωκοµµατική αντιπολίτευση του Κυριάκου Μητσοτάκη: Ποτέ αρχηγός της ΝΔ δεν ήταν τόσο ισχυρός όσο ο πρωθυπουργός
Έπειτα από πολλά χρόνια κατάφερε να κάνει την παράταξη κυρίαρχη δύναμη στο πολιτικό σκηνικό
με τον Γιάννη Κουρτάκη
Με αφορμή την πρόσφατη παρέμβαση του Καραμανλή του Β’, ήταν πολλοί εκείνοι που έσπευσαν να αναδείξουν τους δήθεν εσωκομματικούς εφιάλτες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και τι δεν έγραψαν οι συνήθεις ύποπτοι (και πάντα πρόθυμοι) αρθρογράφοι του τσιπροκαραμανλισμού.
Ο,τι τους κατέβαινε και δεν τους κατέβαινε στο κεφάλι. Υπερβολές και απίστευτα νοητικά άλματα, που χάθηκαν μέσα από τη δυναμική που αναπτύσσουν τα πραγματικά γεγονότα. Οσοι γνωρίζουν τη Ν.Δ. έχουν διαπιστώσει ότι ποτέ στη μέχρι σήμερα διαδρομή της δεν ήταν τόσο ενωμένη. Ουδέποτε από το ’74 μέχρι και σήμερα δεν υπήρξε αρχηγός της Ν.Δ. με την αποδοχή της οποίας απολαμβάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Καμία, μα καμία κομματική τάση δεν αμφισβητεί δημόσια ή παρασκηνιακά την πολιτική σε όλα τα επίπεδα του πρωθυπουργού.
Φυσικά, όλοι αυτοί επιτυγχάνουν το ακριβώς αντίθετο από το προσδοκώμενο, αφού κανείς (μα κανείς) εκ των Νεοδημοκρατών δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Οι μόνοι που τους υποδέχονται με ικανοποίηση είναι οι απέναντι. Αυτοί που έχτισαν καριέρες στην πολιτική και στα media αποθεώνοντας τον πολακισμό και όποιον μισούσε τον Μητσοτάκη. Αναζητώντας κανείς το εσωκομματικό πρόβλημα του σημερινού προέδρου της Ν.Δ., θα δει ότι αρχίζει και τελειώνει στον Αντώναρο, με ό,τι αξία μπορεί να έχει ένας τόσο σοβαρός αντίπαλος για τον Κυριάκο.
*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.
Ο,τι τους κατέβαινε και δεν τους κατέβαινε στο κεφάλι. Υπερβολές και απίστευτα νοητικά άλματα, που χάθηκαν μέσα από τη δυναμική που αναπτύσσουν τα πραγματικά γεγονότα. Οσοι γνωρίζουν τη Ν.Δ. έχουν διαπιστώσει ότι ποτέ στη μέχρι σήμερα διαδρομή της δεν ήταν τόσο ενωμένη. Ουδέποτε από το ’74 μέχρι και σήμερα δεν υπήρξε αρχηγός της Ν.Δ. με την αποδοχή της οποίας απολαμβάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Καμία, μα καμία κομματική τάση δεν αμφισβητεί δημόσια ή παρασκηνιακά την πολιτική σε όλα τα επίπεδα του πρωθυπουργού.
Οι εξαιρέσεις
Μοναδικές εξαιρέσεις στον κανόνα αποτελούν κάτι πολιτικά γραφικοί, που, ευρισκόμενοι εκτός κόμματος, αναζητούν ρόλο μέσα από τη διαφωνία τους και τις άναρχες παρεμβάσεις κυρίως μέσω των social media. Γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένας Νεοδημοκράτης που να θεωρεί σοβαρή εσωκομματική αντιπολίτευση των Αντώναρο, που, όντας κυβερνητικός εκπρόσωπος επί Καραμανλή, δεν κατάφερε να εκλεγεί ούτε βουλευτής. Περισσότερο ως πικραμένους μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς όσους αυτό το διάστημα βγήκαν στο πολιτικό μεϊντάνι προσπαθώντας να πλήξουν το ηγετικό προφίλ του Μητσοτάκη.Φυσικά, όλοι αυτοί επιτυγχάνουν το ακριβώς αντίθετο από το προσδοκώμενο, αφού κανείς (μα κανείς) εκ των Νεοδημοκρατών δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Οι μόνοι που τους υποδέχονται με ικανοποίηση είναι οι απέναντι. Αυτοί που έχτισαν καριέρες στην πολιτική και στα media αποθεώνοντας τον πολακισμό και όποιον μισούσε τον Μητσοτάκη. Αναζητώντας κανείς το εσωκομματικό πρόβλημα του σημερινού προέδρου της Ν.Δ., θα δει ότι αρχίζει και τελειώνει στον Αντώναρο, με ό,τι αξία μπορεί να έχει ένας τόσο σοβαρός αντίπαλος για τον Κυριάκο.
Δεν αμφισβητείται
Η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης δεν έχει κανέναν, μα κανέναν που να τον αμφισβητεί στο εσωτερικό του κόμματος. Και δεν έχει γιατί έπειτα από πολλά χρόνια κατάφερε να κάνει την παράταξη κυρίαρχη δύναμη στο πολιτικό σκηνικό. Κατάφερε όμως και κάτι ακόμα: να διευρύνει την επιρροή της Ν.Δ. στον χώρο του Κέντρου, δημιουργώντας μεγάλες ρωγμές σε παραδοσιακά «μαγαζιά» του χώρου.Δεν υπάρχουν «τάσεις»
Αν κάποιος θέλει σώνει και καλά να αναζητήσει εσωκομματική αντιπολίτευση στον Κυριάκο, εκτός από τον Αντώναρο, θα τη βρει και στον κακό (πολλές φορές) εαυτό της ομάδας που περιστοιχίζει τον πρωθυπουργό. Πέραν τούτων ουδέν, αφού πλέον εντός της Ν.Δ. δεν υπάρχουν ούτε «τάσεις» ούτε παραμάγαζα, και αυτό το γνωρίζουν καλά όσοι κυκλοφορούν στους «γαλάζιους» διαδρόμους. Οσο και να μην αρέσει στους «απέναντι», ο Μητσοτάκης είναι ο πρώτος αρχηγός που απολαμβάνει τόσο μεγάλης αποδοχής, ικανής να περιθωριοποιήσει ακόμα και φωνές στελεχών που διαχρονικά απολάμβαναν σεβασμού και αγάπης από το κομματικό ακροατήριο.*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 17 Σεπτεμβρίου 2022.