Μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του ’19, οι περισσότεροι περίµεναν από τον Αλέξη Τσίπρα να αδράξει την ευκαιρία και να προχωρήσει σε εκτεταµένες αλλαγές, πρωτίστως στην κοµµατική δοµή και δευτερευόντως στο πολιτικό αφήγηµα.

Πέρασαν τέσσερα χρόνια και όχι µόνο δεν έχει απολύτως τίποτα σε αυτά τα πεδία, αλλά απεναντίας ο ΣΥΡΙΖΑ παρέµεινε ένα κόµµα (πολιτικής) διαµαρτυρίας, µε κυρίαρχο γνώρισµα τον πολιτικό καιροσκοπισµό. Σε κάθε θέµα που προέκυπτε ζητούσε την παραίτηση είτε του πρωθυπουργού είτε του συνόλου της κυβέρνησης είτε του υπουργού. Χαρακτηριστικότερη όλων υπήρξε η θέση που επέλεξε να πάρει ο Τσίπρας όταν ανέκυψε το θέµα Λιγνάδη.

Με το «καλημέρα»

Στελέχη της Κουµουνδούρου, µε το «καληµέρα» προσπάθησαν να ταυτίσουν το συγκεκριµένο πρόσωπο µε τον πρωθυπουργό, ανεβάζοντας φωτογραφίες, γράφοντας άθλια σχόλια στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλα φοβερά και τροµερά. Στόχος, να κερδίσουν λίγα λεπτά θετικής δηµοσιότητας, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι τάιζαν το τέρας του λαϊκισµού.

Μπροστά στο πρόσκαιρο όφελος της απόλυτης δηµοσιότητας δεν υπολόγιζαν την τεράστια ζηµιά. Επί µέρες ο αρχηγός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανακύκλωναν ακόµα και τις λάσπες που παρήγαν τα ανώνυµα trolls του ∆ιαδικτύου. Καµία σοβαρότητα, µα κυρίως απολύτως καµία θεσµική πρόταση. Ολα στον ανεµιστήρα, ώσπου ανέκυψε η αποκρουστική σε όλους µας υπόθεση Γεωργούλη, βάζοντας νάρκη στα θεµέλια της Κουµουνδούρου. Η διαγραφή του µέχρι πρότινος ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ούτε σβήνει τις πράξεις ούτε καθαρίζει το τοπίο από τον βούρκο.

Με το «θηρίο»

Πλέον, το κόµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης καλείται να αντιπαλέψει µε το θηρίο που εξέθρεψε όλα αυτά τα χρόνια. Και είναι προφανές ότι, όσο κι αν προσπαθεί ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει εαυτόν εκτός κάδρου, αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, από τη στιγµή που όλα και όλοι ζουν και τρέφονται στη φάρµα του λαϊκισµού. Ο Τσίπρας πληρώνει πανάκριβα αυτό που ακριβώς ενθάρρυνε ως άποψη, που δεν είναι άλλη από τη στοχοποίηση των πολιτικών του αντιπάλων κάθε φορά που προέκυπτε ένα τέτοιο θέµα. Αυτό που έγινε παλιότερα µε τον Λιγνάδη και πρόσφατα µε τη 12χρονη στον Κολωνό.

Η ταύτιση, δηλαδή, ενός ολόκληρου κόµµατος µε τον βούρκο. Σε αντίθεση µε τη διαχρονική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.∆. και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέφυγαν κάθε προσπάθεια πολιτικής εκµετάλλευσης της υπόθεσης Γεωργούλη. Επραξαν και πράττουν αυτό που επιβάλλει η κοινή λογική. Αυτή τη διαφορά στην αντιµετώπιση τόσο σοβαρών υποθέσεων ανάµεσα στη Ν.∆. και τον ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα, την έχει αντιληφθεί και η πλειονότητα των πολιτών. Των κανονικών ανθρώπων που θέλουν να ζουν σε µια κοινωνία ευπρέπειας, δικαιοσύνης και πολιτισµού.

Αντιλαμβάνονται οι πολίτες

Και οι πολίτες αντιλαµβάνονται ποιο κόµµα και ποιος ηγέτης τα εγγυάται όλα αυτά, αλλά και ποιος θα «εµπορεύεται» ως απόλυτος (πολιτικός) υποκριτής. Εν κατακλείδι, εκείνο που πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η τεράστια ζηµιά που κάνει στο κόµµα και το DNA της Αριστεράς η αποκάλυψη της υπόθεσης Γεωργούλη. Μιλάµε για το απόλυτο πλήγµα στο «µαλακό υπογάστριο» του ΣΥΡΙΖΑ.

*Δημοσιεύτηκε στο Secret στις 22 Απριλίου 2023.