Η σταθερότητα που καταγράφει από την πρώτη µέρα που αναδείχθηκε αρχηγός της Ν.∆. ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην εκτίµηση της κοινής γνώµης (όχι κατ’ ανάγκη της κοµµατικής) καταδεικνύει τη δυνατότητα που έχει να συνοµιλεί απευθείας µαζί της.

Η σχέση του πρωθυπουργού µε την πλειονότητα των πολιτών, ανεξαρτήτως κόµµατος και χρώµατος, είναι µοναδική και δεν νοµίζω να έχει ιστορικό προηγούµενο στη Μεταπολίτευση. Όπως δεν είναι δύσκολο κανείς να βρει ψάχνοντας στην πρόσφατη πολιτική Ιστορία τα τόσο πολλά ριµπάουντ που έχει καταφέρει κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών ο επικεφαλής της ελληνικής Κεντροδεξιάς. Πλέον ακόµα και εκείνοι που έσπευσαν να προδικάσουν το τέλος του Μητσοτάκη, µε αφορµή το τραγικό γεγονός στα Τέµπη, σήµερα παραδέχονται ότι ο συγκεκριµένος ηγέτης είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί των εκλογών της 21ης Μαΐου.

Ένα καλύτερο μέλλον

Το ερώτηµα που τίθεται είναι γιατί ο κόσµος εξακολουθεί να παρέχει ψήφο εµπιστοσύνης στη Νέα Δημοκρατία και τον αρχηγό της; Γιατί είναι ο µόνος που εγγυάται ένα καλύτερο µέλλον για όλους τους Ελληνες. Ο Μητσοτάκης έπιασε εγκαίρως τον παλµό της εποχής. Κατάλαβε στον χρόνο που έπρεπε ότι εκείνο που αναζητά από τα πολιτικά κόµµατα η κοινωνία είναι ρεαλιστικές λύσεις στα προβλήµατα που αντιµετωπίζει. Λύσεις και σχέδιο που θα οδηγήσουν στην περαιτέρω ανάπτυξη της χώρας. Ο κανονικός κόσµος (οι νοικοκυραίοι) πλέον δεν ενθουσιάζεται ούτε από τα συνθήµατα ούτε από τις άναρχες κραυγές ούτε φυσικά από τον διαρκώς καταγγελτικό λόγο.

Η εποχή που ο Λαλιώτης έκανε πολιτική καριέρα επειδή σήκωνε τα πρωτοσέλιδα της «Αυριανής» έχει εκλείψει οριστικά. Αυτό ακριβώς που δεν συνειδητοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, µε αποτέλεσµα να βρισκόµαστε τρεις εβδοµάδες πριν από τις εκλογές και από τη µία να βρίσκεται µια συγκεκριµένη και κοστολογηµένη κυβερνητική πρόταση από τη Ν.∆. και από την άλλη να υπάρχει ένα… χάος, όπου κυριαρχούν η λάσπη, η ουτοπία και ο ορατός κίνδυνος να επιστρέψει η χώρα στην περιπέτεια.

Δίλημμα

Μπροστά σε αυτή την πραγµατικότητα και στο δίληµµα «πηγαίνουµε µπροστά ή γυρίζουµε πίσω», ο κανονικός κόσµος έχει σαφή απάντηση. Επιλέγει µαζικά την παράταξη και τον ηγέτη που εγγυάται αυτό που ζει σήµερα, το οποίο είναι ανεπιφύλακτα καλύτερο από αυτό που βίωσε όταν στο τιµόνι της χώρας ήταν ο Τσίπρας και ο Καµµένος. Σε µια χώρα που έχει επιστρέψει στην κανονικότητα δεν µπορούν και δεν πρέπει να ευδοκιµούν θέσεις, απόψεις και σχέδια που χωρίζουν τους πολίτες, αµφισβητούν τους θεσµούς (την άλλη φορά θα είναι αλλιώς) και που δεν έχουν κανένα θετικό πρόσηµο. Ο ΣΥΡΙΖΑ επί τέσσερα συναπτά έτη είχε την ευκαιρία να οικοδοµήσει ένα εντελώς διαφορετικό προφίλ, καταθέτοντας εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Λογική Πολάκη

Ωστόσο, επέλεξαν την ταύτιση µε τη λογική Πολάκη, όπου κυριαρχεί η σκανδαλολογία, χωρίς καµία (απολύτως) θετική πρόταση. Κάποιοι λένε ότι έχοντας µεγαλώσει πολιτικά ο κ. Τσίπρας ως ακτιβιστής, είναι δύσκολο να προσαρµοστεί στις ανάγκες της εποχής, διατυπώνοντας θετικό αφήγηµα. Είναι σαν να παραβιάζει την ίδια του τη φύση. Και όσο δεν µπορεί να αλλάξει ρότα, τόσο θα διευρύνεται το προβάδισµα του Μητσοτάκη και της Ν.∆.

*Δημοσιεύτηκε στο «Secret» στις 28 Απριλίου 2023