Τα όσα εκτυλίχθηκαν κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, στην Αθήνα είναι λίγο έως πολύ γνωστά στο ευρύ κοινό. Εκείνο που ενδεχοµένως να µην είναι και τόσο γνωστό -και δεν θα έπρεπε να είναι, εδώ που τα λέµεείναι η µεθοδικότητα που επέδειξε το υπουργείο Εξωτερικών υπό τον Γιώργο Γεραπετρίτη στην όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιµασία της επίσκεψης. Οσοι γνωρίζουν το σχετικό παρασκήνιο επισηµαίνουν την ικανότητα του καθηγητή και στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού να επιτύχει τον στόχο που έχει τεθεί.

Και µπορεί όλα αυτά να θεωρούνται κάπως αυτονόητα, αλλά δεν είναι, πολλώ δε µάλλον όταν απέναντι βρίσκονται Τούρκοι διπλωµάτες. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι ο Μητσοτάκης αισθάνεται γενικώς δικαιωµένος από την επιλογή να «επιστρατεύσει» πολιτικά πριν από µερικά χρόνια τον Γεραπετρίτη. Βλέπετε, εκτός όλων των άλλων, µπορεί να ισχυρίζεται ότι σε «νεκρό» πολιτικό χρόνο «ψώνισε» από το πάνω ράφι της Κεντροαριστεράς. Σε κάθε περίπτωση, εσείς κρατήστε ότι ο υπουργός Εξωτερικών αντιµετωπίζεται ως κάτι σαν ελβετικός σουγιάς από τον Μητσοτάκη.

Δημοσιεύτηκε στο Secret των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 9./12